tag:blogger.com,1999:blog-55310537554231053432023-11-16T07:50:41.529-07:00Ruby in an oceanVKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.comBlogger138125tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-31309064583758985862021-12-08T10:00:00.001-07:002021-12-08T10:00:09.885-07:00#15 SQUID - BRIGHT GREEN FIELD<p> #15 </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEghxovGRghV8aZaN3F8b-sZEOnxFTb26v6O2PIkZzhZdfwz2ytY73P0Q17PzbFlAAUfn-_IbyYSILx6j7PNPlXu-X-yQ2JAet6qdQ2ewWXpLZOjFrFO8ef-L_k0kSUTkEiq0o9WErUN2Hui2I7m_vjo9gcNRpsEToOVh704xIAUucOBOWc9kWcDJrHd-Q=s1400" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1400" data-original-width="1400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEghxovGRghV8aZaN3F8b-sZEOnxFTb26v6O2PIkZzhZdfwz2ytY73P0Q17PzbFlAAUfn-_IbyYSILx6j7PNPlXu-X-yQ2JAet6qdQ2ewWXpLZOjFrFO8ef-L_k0kSUTkEiq0o9WErUN2Hui2I7m_vjo9gcNRpsEToOVh704xIAUucOBOWc9kWcDJrHd-Q=s320" width="320" /></a></div><br />Για το Pamplets και μόνο αξίζει. <br /><p></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-77533036003434812092021-12-08T09:56:00.001-07:002021-12-08T09:56:43.323-07:00#16 THE CORAL - CORAL ISLAND<p> #16 </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjmvHOtmZF4U-y4SNxt_MHWGln4LqEWHhYwPVLp0M7V-nRwpu2B7rxWf5dFtzVDsOF1p_TdbJNuIrlWpbm0Fv2EwVZD9vahIrRqcA7pCNpEsNeNyvtR_C0G7bIB256wpnEjBMrmKKl1HBJgv2QtcYil8k1wx37EyLGp8Negzfk-vnAIonGqfgVf7W3Vag=s1400" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1400" data-original-width="1400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjmvHOtmZF4U-y4SNxt_MHWGln4LqEWHhYwPVLp0M7V-nRwpu2B7rxWf5dFtzVDsOF1p_TdbJNuIrlWpbm0Fv2EwVZD9vahIrRqcA7pCNpEsNeNyvtR_C0G7bIB256wpnEjBMrmKKl1HBJgv2QtcYil8k1wx37EyLGp8Negzfk-vnAIonGqfgVf7W3Vag=s320" width="320" /></a></div><br />Οι αφηγήσεις μεταξύ των κομματιών δημιουργούν μυσταγωγική ατμόσφαιρα και τα κομμάτια είναι κλασίκ coral. Αν δε σου άρεσαν μέχρι τώρα μην κάνεις τον κόπο. <br /><p></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-84644823378963304152021-12-08T09:53:00.002-07:002021-12-08T09:53:40.274-07:00#17 WOLF ALICE - BLUE WEEKEND<p> #17</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiyz46U5GBUOplJWBtS2ElEP2zkKcKpbWKzT5UhgaHXOQTPTcAagbpo2UaybbGjUfttbKgpulD4iOmIzLoKjE-nZQ8_eHEQ7sZ8Ynd7zPQ_uAcr0ZhOtiHj9TJMqE6JrwU5PizvMSC0KMMSnMACdZbrcyhzv6W2r5_sw-BCzxEx1UIgVVrLJCi8Ni6_0w=s1200" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiyz46U5GBUOplJWBtS2ElEP2zkKcKpbWKzT5UhgaHXOQTPTcAagbpo2UaybbGjUfttbKgpulD4iOmIzLoKjE-nZQ8_eHEQ7sZ8Ynd7zPQ_uAcr0ZhOtiHj9TJMqE6JrwU5PizvMSC0KMMSnMACdZbrcyhzv6W2r5_sw-BCzxEx1UIgVVrLJCi8Ni6_0w=s320" width="320" /></a></div><p></p><p>Όχι δισκάρα σαν το προηγούμενο αλλά με κορυφαίες στιγμές όπως τα Smile, Play the Greatest Hits, How Can I Make it Ok. Για παραπάνω είναι αλλά κάτι θα βρεθεί και για εκεί.<br /></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-776156983989622212021-12-08T09:45:00.003-07:002021-12-08T09:45:43.015-07:00#18 SVOBOTNIK/CONSTANTINOU/COSMOPOULOS<p> #18 </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPIFwyw814rT3iqQmCCR3ymfIz6ZfZk7LRLwjsHywronSeyuCM5h2H4LjEnDl5lxPeel38S2ocoAN6Nyr_Y6Y9sMutRrxcMMG-bqvWUEtxL_AUBIM1WOEkAieQjDTyTrbkPjdj_hGGmbFU1MsCydgsEeuMjjsY-5M9RErleXLirQ64qyD1_BddHMKr4w=s1772" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1772" data-original-width="1772" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjPIFwyw814rT3iqQmCCR3ymfIz6ZfZk7LRLwjsHywronSeyuCM5h2H4LjEnDl5lxPeel38S2ocoAN6Nyr_Y6Y9sMutRrxcMMG-bqvWUEtxL_AUBIM1WOEkAieQjDTyTrbkPjdj_hGGmbFU1MsCydgsEeuMjjsY-5M9RErleXLirQ64qyD1_BddHMKr4w=s320" width="320" /></a></div><br />Avant electronic Jazz from Athens. Check track Anagnostakis.<br /><p></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-55669342098992947512021-12-08T09:31:00.002-07:002021-12-08T09:31:59.333-07:00#19 MANIC STREET PREACHERS - THE ULTRA VIVID LAMENT<p> #19 </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhvnc-eSiynhIfOa8pNhlADeTVHzu3qSJ3JmnKC8ABDrqi6Bd7uXIaiWZVY2VJt9-Pjd4Fob100EtmJ5t5Tj_tknW2ivLOgiTsHeJPK9KZkfBF5P8PF0X_bUYt--SPGUBV2kzAr0NlmWX3FU3hJ_u3IGvmdRvB6gf-R0qAYmB0XHVt6I2vwkqND4LXWkg=s500" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhvnc-eSiynhIfOa8pNhlADeTVHzu3qSJ3JmnKC8ABDrqi6Bd7uXIaiWZVY2VJt9-Pjd4Fob100EtmJ5t5Tj_tknW2ivLOgiTsHeJPK9KZkfBF5P8PF0X_bUYt--SPGUBV2kzAr0NlmWX3FU3hJ_u3IGvmdRvB6gf-R0qAYmB0XHVt6I2vwkqND4LXWkg=s320" width="320" /></a></div><br /><p></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-13863538405146624192021-12-08T09:27:00.004-07:002021-12-08T09:27:46.116-07:002021 BLOGOVISION #20<p> #20 MAZOHA - ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg46KBjCeqvTZTrneebwalWFvnDMzMnbxetEH25TQDVQUWaD5fqNsGfO8LeiqdprMfC5TCs3XrDTZeS5q7v4Le-4cDQrXf6OEdAW5AzSwbpSftGElRgkmbp8JDPHnXHQa_s8DwSWkYaW8QaW1N6pKwWxpgXj3FWghFFG_umYbW3fZmtoR8lcpPZGTdDjQ=s2048" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1819" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg46KBjCeqvTZTrneebwalWFvnDMzMnbxetEH25TQDVQUWaD5fqNsGfO8LeiqdprMfC5TCs3XrDTZeS5q7v4Le-4cDQrXf6OEdAW5AzSwbpSftGElRgkmbp8JDPHnXHQa_s8DwSWkYaW8QaW1N6pKwWxpgXj3FWghFFG_umYbW3fZmtoR8lcpPZGTdDjQ=s320" width="284" /></a></div>Κατάφερα και ανέβασα το 20 με 8 μέρες καθυστέρηση. Καλά πάμε φέτος...<br /><p><br /></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-29188015303552490772021-04-06T05:11:00.004-07:002021-04-06T05:13:22.182-07:00Οι Περιπέτειες της Πολύχρωμης Λούσυ<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Μία φορά και έναν καιρό σε έναν
αγρότοπο όχι πολύ μακριά από την πόλη ζούσε μία σκυλίτσα με το όνομα Λούσυ. Η
Λούση είχε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό πάνω της, είχε πολλά χρώματα, κόκκινο,
πορτοκάλι ,καφέ, κίτρινο, μαύρο σε όλο της το τρίχωμα. Αυτός ήταν και ο λόγος
που το αφεντικό της δεν τη μεταχειριζόταν με τον καλύτερο τρόπο. «Ε, λεοπάρδαλη»
της έλεγε τη μια, «ε χρωματοσούπα» την άλλη, ασχημομούρα την ανέβαζε μπουρδουκλομούρα
την κατέβαζε. Η Λούση στεναχωριόταν όταν της μιλούσε έτσι το αφεντικό της και
κρυβόταν ντροπιασμένη σε διάφορες γωνιές του χωραφιού. Καμιά φορά της περνούσε
από το μυαλό να φύγει, να την κοπανήσει. Δίσταζε όμως διότι ήταν καλομαθημένη
στο έτοιμο φαγητό και την ασφάλεια που της προσφερόταν.</span>
</p><p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μια μέρα που η πολύχρωμη Λούσυ καθόταν στο
κατώφλι της εισόδου του σπιτιού, το αφεντικό της φανερά θυμωμένο με κάτι που η
ίδια δεν γνώριζε (διότι οι σκύλοι δεν κατανοούν τους λόγους που οι άνθρωποι νιώθουν
όπως νιώθουν παρότι συχνά τους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συναισθάνονται) της έριξε μία κλωτσιά στην
κοιλιά φωνάζοντας της «Κάνε εσύ στην άκρη παρδαλόσκυλα». Η Λούσυ πόνεσε και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στεναχωρήθηκε με το πόσο άσπλαχνο ήταν το αφεντικό
της. Δεν πήγαινε άλλο, έπρεπε να το επιχειρήσει, να φύγει… Κάθε φορά μέχρι
εκείνη την ημέρα που το σκεφτόταν αυτό έκανε πίσω, «και αν με βρει και με
γυρίσει πίσω θα με σαπίσει στο ξύλο» σκεφτόταν «Και αν δεν αντέξω τη ζωή στο
δρόμο και μπω σε πειρασμό να γυρίσω πίσω μπορεί να με δέσει για να μην ξαναφύγω.»
Δεν ήταν παράλογοι οι δισταγμοί αυτοί που περνούσαν από το μυαλό της. Εβλεπε
πίσω από το φράχτη στο δρόμο και τα ξέφραγα χωράφια τριγύρω πολλούς περιπλανώμενους
σκύλους άλλους συφοριασμένους, άλλους πεινασμένους άλλους αγριεμένους. Δεν ήταν
εύκολη ζωή στο δρόμο μακριά από ένα σπίτι…</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Οι σκέψεις αυτές όμως γκρεμίστηκαν
μαζί με την κλωτσιά που έφαγε στην κοιλιά. Αποφάσισε ότι με την πρώτη ευκαιρία
που θα έβρισκε ανοιχτό το πορτόνι της αυλής και χωρίς να τη βλέπει κανείς θα
έφευγε. Και αυτό έπρεπε να είναι το συντομότερο δυνατόν.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το ίδιο απόγευμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όπως κάθε μέρα το αφεντικό είχε ανοίξει το
πορτόνι για να βγει έξω με το αγροτικό του. Ενώ ετοίμαζε διάφορα πράγματα για
να μεταφέρει σε αυτό, η Λούσυ ξεγλίστρησε έξω από το πορτόνι γρήγορα γρήγορα
για να μην την πάρει χαμπάρι εκείνος. Σε πολύ λίγο είχε στρίψει γωνία χωρίς να
γίνει αντιληπτή. Κρύφτηκε περιμένοντας να φύγει το αγροτικό και όταν αυτό
απομακρύνθηκε αρκετά βγήκε στο δρόμο.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν ήξερε που πήγαινε. Ούτε ήξερε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για πόσο θα πηγαίνει. Ήξερε μόνο ότι θα έκανε
τα πάντα για να μην ξαναγυρίσει πίσω σε εκείνο το μέρος. Περπατούσε, περπατούσε
στους δρόμους ώσπου το φως της μέρας άρχισε να δύει. Είχε αρχίσει να κουράζεται
και να πεινάει. Δεν είχε κάποιο σχέδιο, οι σκύλοι δεν κάνουν σχέδια, αγαπάνε
ολόψυχα ή επιτίθενται χωρίς να το πολυσκεφτούν. Ένιωθε όμως ότι έπρεπε κάπου να
σταματήσει, είχε πέσει σχεδόν η νύχτα. Είχε απομακρυνθεί αρκετά από το
αγρόκτημα που ζούσε στην εξοχή όπου υπάρχουν αρκετά χωράφια για να βρει κανείς
απάγκιο. Δίπλα σε ένα σπίτι υπήρχε ένα τέτοιο με καμιά 20αρια δέντρα. Μπήκε σε αυτό,
η ύπαρξη του σπιτιού την έκανε να νιώθει κάποια ασφάλεια. Πήγε στην πιο ακρινή
γωνία για να ξαποστάσει και ίσως, αν τα κατάφερνε, να κοιμηθεί. Με λίγη τύχη αν
τη βλέπανε από το διπλανό σπίτι θα της έριχναν κάτι για φαγητό, ονειρευόταν η
Λούσυ. Και με αυτή την ονειροπόληση την πήρε ο ύπνος.</span></p>
<p class="normal" style="text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ώσπου μετά
από λίγη ώρα άκουσε θορύβους εκεί κοντά. Μέχρι να ανοίξει τα μάτια της και να ανασηκωθεί
το θρόισμα των χορταριών είχε φτάσει κοντά της. Πρώτη-πρώτη την ανακάλυψε μία
σκύλα καλοτριχωμένη και παχουλούτσικη με πονηρά μούτρα. «Βρε βρε τι έχουμε εδώ
καλέ, νέο αίμα βλέπω! Μπα, και μάλιστα παρδαλιάρικο, ότι πρέπει για το δρόμο,
μα που βρισκόσουν εσύ τόσον καιρό;» Η Λούσυ συνοφρυώθηκε με την παρουσία και με
τα λόγια αυτής της καλοθρεμμένος μέγαιρας και δεν είπε λέξη. «Ε παιδιά για κοπιάστε
προς τα εδώ να δείτε τι σας ανακάλυψα.» φώναξε εκείνη προς την άλλη κατεύθυνση
μέχρι να φτάσουν δύο σκύλοι κοντά τους. Η πολύχρωμη Λούσυ σαστισμένη στάθηκε να
κοιτάζει τους δύο σκύλους. Για μία στιγμή φοβήθηκε από τον όγκο τους, ιδιαίτερα
του ενός από τους δύο που πλησίασε κοντά της. Κάτι στο βλέμμα του όμως της καταλάγιασε
ελαφρώς το φόβο. Ο μεγαλόσωμος σκύλος στάθηκε απέναντί της κοιτάζοντας την
σοβαρά και διερευνητικά. Η Λούσυ είχε σκύψει το κεφάλι και του έριχνε
διστακτικές ματιές. «Τι κάνεις εσύ εδώ; Από που έφυγες; Δεν σε έχω ξαναδεί
τριγύρω, σίγουρα την κοπάνησες από κάποιο σπίτι έτσι;» η λούση έμενε αμίλητη,
το ίδιο και ο δεύτερος σκύλος που καθόταν από πίσω. «Τι συνέβη, δεν είχε φαί ή
έπεφτε ξύλο;» συνέχισε ο πρώτος αλλά η Λούσυ δεν απαντούσε φοβισμένη ακόμα όπως
ήταν. «Μάλιστα, εσύ μάλλον δεν έχεις ξαναβγεί στο δρόμο καθώς φαίνεται.» Η
νταρντανοσκύλα δίπλα κοιτάζει τη Λούσυ με ύφος πονηρό και περιπαικτικό,
χαμογελάει σχεδόν ακούγοντας την ανάκριση. «Πω πω τι ντροπές βλέπω, καιρό που
έχω να το δω αυτό. Καλέ μίλα, πες μας κάτι, τι κάθεσαι έτσι σκουντουφλιασμένη;
Και για πες μας, που το κονόμησες το τριχωματάκι, φυσικό ή το απέκτησες στην
πορεία; Χιχιχι…» είπε ενώ ο μεγαλόσωμος σκύλος την κοίταξε κοφτά σαν να βλέπει
μία πονηρή αλεπού. Εκείνη γύρισε το κεφάλι της αυτάρεσκα προς την άλλη πλευρά.
«Αποφάσισες να μείνεις εδώ για τη νύχτα καθώς φαίνεται…», «ναι και χωρίς να
ρωτήσει κανέναν καθώς φαίνεται…» πρόσθεσε η άλλη ενώ το κοφτό βλέμμα του σκύλου
προς αυτήν επαναλήφθηκε. «Εδώ είναι δικό μας λημέρι, δεν ξέρω αν έκανες καλά,
είναι σκοτεινά και δεν έχει αρκετό φαγητό για όλους.» Η Λούσυ κοίταζει πιο πολύ
τώρα τον σκύλο που της μιλάει. Την κοιτάζει στα ίσια και είναι σοβαρός αλλά
κάτι στα λόγια του την κάνει να φοβάται λιγότερο. Ο άλλος σκύλος όλη αυτή την
ώρα δεν έχει πάρει τα μάτια του από πάνω της. «Λοιπόν, σήμερα μπορείς να
κάτσεις εδώ. Αύριο πρέπει να το ξανασκεφτείς.» Ύστερα στρέφεται προς τον άλλο
σκύλο, «Ντέιβ, φέρε ένα από τα κόκκαλα που θάψαμε σήμερα.» Ο άλλος σκύλος χωρίς
να απαντήσει προχώρα προς την άλλη άκρη του χωραφιού και σε λίγο έρχεται με ένα
μεγάλο κόκκαλο στο στόμα. Το αφήνει λίγο πιο πέρα από τη Λούσυ και γυρίζει στη
θέση του. Η σκύλα-αλεπού κοιτάζει ειρωνικά την όλη σκηνή ψιθυρίζοντας «καλά-καλά…»
και αποχωρεί. Ο μεγάλος σκύλος απευθύνεται στη Λούσυ «πάρε αυτό από εμάς για
σήμερα. Για αύριο δεν σου υποσχόμαστε τίποτα» λέει πριν αποχωρήσει. «Ευχαριστώ…»
βγαίνει δειλά από το στόμα της πολύχρωμης Λούσυ και τον κάνει να κοντοσταθεί
ενώ πάει προς τη μεριά του. Σε λίγο έχει απλωθεί η σιωπή.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Το επόμενο πρωί, πριν ξημερώσει
για τα καλά, η Λούσυ ανοίγει τα μάτια της. Κατάφερε να κοιμηθεί μερικές ώρες
παρά τα συχνά γαυγίσματα, τα τσιριχτά νιαουρίσματα και τους άλλους ήχους των
ζώων της νύχτας. Ανασηκώθηκε και διακλαδώθηκε και για να ξυπνήσει καλύτερα. Κοιτάζοντας
καλύτερα έψαξε να βρει τους χθεσινούς γνώριμους της αλλά δεν τους είδε πουθενά.
«Που να είναι άραγε;» αναρωτήθηκε. Σηκώθηκε κανονικά και άρχισε να τους ψάχνει
αλλά τίποτα, είχαν φύγει. Κάθισε να τους περιμένει αλλά οι ώρες περνούσαν και εκείνη
βαρέθηκε. Είπε τότε να πάει κι αυτή να γυρίσει λίγο. Πήρε το δρόμο λοιπόν χωρίς
να ξέρει πού πηγαίνει. Πεινούσε πάλι αλλά ούτε ίχνος φαγητού στο δρόμο. Λίγη
ώρα μετά συνάντησε έναν σκύλο που περπατούσε λες βιαστικά και δεν της έδωσε καμία
σημασία. Κοιτούσε ίσια μπροστά σαν υπνωτισμένος ενώ ήταν φανερά καταπονημένος.
Στα σπίτια που συναντούσε είτε έβλεπε σιωπή, είτε άγριους μεγάλους σκύλους που
της γαύγιζαν λυσσασμένα πίσω από φράχτες, μυτερά κάγκελα και ψηλές κλειστές
πόρτες. Τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια που περνούσαν λυσσομανούσαν δίπλα από τα
αυτιά της. Συνάντησε και άλλες παρέες σκύλων, κάποιες μάλιστα έκαναν να τη μυρίσουν
ενώ άλλες απομακρύνθηκαν φοβισμένες. Η Λούσυ δεν μπορούμε να πούμε ότι ένιωθε
και πολύ φιλόξενα σε αυτά τα μέρη. Η πρόσφατη όμως κακοποίηση που υπέστη ήταν
ακόμα νωπή μέσα της. Εξάλλου ήλπιζε ότι θα ξανασυναντήσει τη χθεσινή παρέα.
Σκεφτόταν το χθεσινό βράδυ, στην αρχή ήταν φοβισμένη αλλά κάτι στα λόγια, κάτι
το κόκκαλο που της πρόσφεραν, την έκαναν να ανακουφιστεί σχεδόν και να νιώσει
φιλικά απέναντι τους. Οι σκέψεις της διαλύθηκαν όταν ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπη
με τρεις σκύλους, δύο θηλυκούς και έναν αρσενικό που της έκλεισαν το δρόμο. Έκανε
να τους παρακάμψει χωρίς να τους δώσει σημασία αλλά εκείνοι δεν την άφησαν να
περάσει. «Για που το’ βαλες, ξέρεις πού βρίσκεσαι, εδώ είναι τα δικά μας
λημέρια και δεν κυκλοφορεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όποιος θέλει».
Η Λούσυ οπισθοχώρησε αλλά ούτε πίσω την άφηναν να γυρίσει. «Πού πας, έτσι
εύκολα νομίζεις ότι θα ξεμπερδέψεις μαζί μας παρδαλό κατσικάκι; Χα, για πες μας
καταρχήν πως απέκτησες αυτό το τρίχωμα, μπας και είναι καμουφλάζ για να μας
τρομάξεις;» Οι υπόλοιποι σκύλοι έβαλαν τα γέλια σιγοντάροντας την αρχηγό τους.
Η Λούσυ δεν μιλούσε και είχε μείνει ακίνητη. «’Ελα, γιατί δεν λες τίποτα, φοβάσαι
μη σου ξεβάψει το καμουφλάζ;» και τα γέλια συνεχίζονται. Η Λούσυ τότε πατάει
μία τρεχάλα για να ξεφύγει αλλά ο αρσενικός σκύλος την προλαβαίνει αρπάζοντας
της το δεξί πισινό πόδι με την κοφτερή του μασέλα. Εκείνη βγάζει μία κραυγή
πόνου ο οποίος δυναμώνει καθώς προσπαθεί να του ξεφύγει ανεπιτυχώς. Παγιδευμένη,
τραυματισμένη και φοβισμένη μένει ακίνητη ώσπου ξαφνικά ακούγεται ένας
σπαραγμός και ακολουθεί ένα κουτρουβάλιασμα μέσα στη σκόνη. Ο σκύλος που την
είχε πιασμένη βρίσκεται δεμένος χειροπόδαρα με έναν άλλο μεγαλόσωμο σκύλο. Ο
τελευταίος φαίνεται να υπερισχύει και δείχνοντας τα δόντια του στους τρεις
συμμορίτες τους κρατάει μακριά από τη Λούσυ. Πιο πίσω και ο φίλος του. Η Λούσυ
δε λέγεται τι ανακούφιση νιώθει όταν ανακαλύπτει ξανά τη χθεσινοβραδινή παρέα. «Τι
νόμιζες, ότι τα πράγματα στους δρόμους είναι εύκολα; Πως βρέθηκες εδώ; Δεν
ήξερες φαίνεται ότι εδώ ποτέ δεν έρχεται κανείς μόνος του, πόσο μάλλον αν είναι
άβγαλτος όπως εσύ. Θα σε συμβούλευα να πας πίσω στο σπίτι σου, δεν είσαι
φτιαγμένη εσύ για τους δρόμους. Ντέιβ, εσύ τι λες;» ο φίλος πιο πίσω κούνησε
ζωηρά την ουρά του κοιτάζοντας με ανασηκωμένα τα αυτιά. «Αυτός είναι ο Ντέιβ,
φίλος καλός. Δε γνώρισε σπίτι, από νιάνιαρο στους δρόμους. Εμένα με φωνάζουν Κοξ
από την ώρα που βγήκα στο δρόμο.» «Εγώ είμαι η Λούσυ» είπε εκείνη αναρωτώμενη
αν έπρεπε να αλλάξει όνομα. «Έλα μαζί μας αν θέλεις για προστασία. Για φαγητό
όμως δεν σου εγγυόμαστε τίποτα, τα πράγματα είναι δύσκολα, πολλά αδέσποτα στόματα,
λίγο αδέσποτο φαγητό. Η Λούσυ ακολούθησε τους δύο σκύλους ολόκληρη την ημέρα. Και
που δεν πήγαν για να βρουν φαγητό. Έφτασαν σχεδόν στην πόλη για να ψαχουλέψουν
τίποτα στους γεμάτους κάδους. Έψαξαν στις αυλές και τα σκουπίδια των
φαγητάδικων, μπλέχτηκαν ανάμεσα στα πόδια του πλήθους των ανθρώπων μήπως και
τους πετάξει κανείς τίποτα τυχερό. Όμως τίποτα, μικρή η μπάζα σήμερα.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Είναι οι ώρες οι περασμένες μεσημεριανές που
χαμηλώνει η κίνηση στους δρόμους και ξαποσταίνουν λιγάκι όπου βρουν. Ώρες διαλείμματος
και περισυλλογής αν είναι τυχεροί να μη βρέχει και γίνουν μούσκεμα προτού βρουν
απάγκιο σε κανένα εγκαταλελειμμένο κτίσμα, καμία καλύβα ή οπουδήποτε αλλού. Σπάνια,
πολύ σπάνια είναι και τυχεροί, πέφτουν πάνω σε τίποτα πεταμένες πίτσες, γυρόπιτα
ή ολόκληρες μερίδες φαγητού που κάποιος πέταξε πριν λίγο, συνήθως εκεί που
συχνάζουν πολλοί άνθρωποι. Πέρα από το φαγητό η ασφάλεια είναι δύσκολο πράγμα.
Χωρίς παρέα έχει πιο πολύ φαΐ αλλά περισσότερους κινδύνους είτε από άλλους
σκύλους είτε από αδίστακτους ανθρώπους που αρέσκονται στο να βασανίζουν
αδέσποτα σκυλιά. Υπάρχουν και οι καλοί, εκείνοι που σε φωνάζουν κοντά τους και
σου μιλάνε γλυκά, αλλά ο αδέσποτος δεν έχει ανάγκη από γλυκόλογα και χάδια. Κάποιες
ελάχιστες φορές κάποιος αποκτάει σπίτι αλλά να ξέρεις ότι λίγοι είναι αυτοί που
το επιθυμούν πραγματικά αυτό. Αυτά και άλλα πολλά εξιστόρησε εκείνη την ημέρα ο
Κοξ στη Λούσυ με τον Ντέιβ να ακολουθεί σιωπηλός. Η Λούσυ άκουγε μιλώντας λίγο
ώσπου ο Κοξ ρώτησε για εκείνη, πώς βρέθηκε ξέμπαρκη στους δρόμους μία σκύλα με
τόσο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στο τρίχωμά της. Η Λούσυ είπε
σύντομα την ιστορία της ενώ οι άλλοι δύο της παρέας άκουγαν σιωπηλοί. Ο Κοξ
αναφώνησε: «Άσπλαχνα αφεντικά, ποιος θέλει να ξαναγυρίσει πίσω σε αυτά…»</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με αυτά και αυτά η ώρα είχε περάσει και
κόντευε να νυχτώσει. Μερικά κόκαλα, κάτι ξερόψωμα και λίγα μπισκότα πεταμένα
μάλλον κατά λάθος από κάποιον μικρό παιδί ήταν η σημερινή τους λεία. Υπάρχουν
και χειρότερες μέρες. Η Λούσυ που δεν ήθελε να στερήσει το φαγητό από την παρέα
της είπε: «ξέρω ότι σας στερώ το φαγητό και δεν το θέλω. Αν μου πείτε ότι δεν
μπορώ να κάτσω μαζί σας θα το δεχτώ, μου αρκεί και μόνο ότι είστε φίλοι μου.»
Είχαν πλησιάσει στο χωράφι της χθεσινής νύχτας στο νυχτερινό τους κατάλυμα. Ο
Κοξ είπε «εδώ αποφασίζει η ανάγκη της επιβίωσης, αυτή σου δείχνει το δρόμο. Η
φιλία, η παρέα, έρχεται δεύτερη" και η Λούσυ κοίταξε το Ντέιβ λίγο
παραπάνω από ότι είχε κάνει κατά τη διάρκεια της ημέρας. «Επιβιώνει και αυτός,
τι νομίζεις, ότι παίζουμε κυνηγητό και ποιος θα πιάσει την μπάλα;» Η λούση κοίταξε
τώρα το μεγαλόσωμο σκύλο απορροφημένη στις σκέψεις της. Ένιωθε ότι αυτός ο
σκύλος ήξερε πολλά. Κάτι της έλεγε ότι πρέπει να υπήρξε και αυτός όπως εκείνη
ευτυχισμένος κάποτε αλλά κάποια απογοήτευση τον άλλαξε. Τα τελευταία του λόγια
της φάνηκαν σκληρά, σχεδόν κυνικά. </span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Είχαν φτάσει στο χωράφι. Πριν
κατευθυνθούν καθένας στη θέση του εμφανίστηκε απροσδόκητα για τη Λούσυ η σκύλα
που πρώτοσυνάντησε στο ίδιο σημείο χθες. «Μπα μπά μη μου πεις, πάλι εσύ εδώ;
Πώς και έτσι;» Η Λούσυ δε μίλησε ενώ η άλλη στράφηκε προς τον Κοξ και τον Ντέιβ
με έντονα θεατρικό και ειρωνικό ύφος. «Ωστε βρήκατε νέα φίλη πουλάκια μου ε; </span><span face=""Calibri","sans-serif"" lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">K</span><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">αι αφήνετε τη
Νήσω μόνη να σας περιμένει μέσα στις ερημιές…» «Πήγαινε στη θέση σου εσύ και
μίλα λιγότερο, δε νομίζω να στερήθηκες τίποτα σήμερα, κάνε μας τη χάρη λοιπόν.»
παρενέβη ο Κοξ. «Α, ώστε έτσι, καλά καλά, έχει να πέσει πείνα!» αναφώνησε
εκείνη και έφυγε για τη γωνία της. Η<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Λούσυ δε συμπαθούσε καθόλου αυτή την σκύλα. «Πώς να βρέθηκε άραγε στην
παρέα του Κοξ;» αναρωτήθηκε αλλά σε λίγη ώρα και με τα λόγια του Κοξ να
επιστρέφουν στο μυαλό της την πήρε ο ύπνος. </span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Το επόμενο πρωί όταν η Λούσυ
ξύπνησε, είδε τους δύο συντρόφους της να την περιμένουν ξύπνιοι. «Άντε, ξέρεις
πόση ώρα σε περιμένουμε να ξυπνήσεις» Η Λούσυ αλήθεια είχε παρακοιμηθεί αλλά
δεν περίμενε ότι ο Κοξ και ο Ντέιβ θα την περίμεναν. «Έλα πάμε, σήμερα θα κινηθούμε
σε άλλη γειτονιά. Ίσως βρούμε κάτι καλύτερο να φάμε εκεί.» Η Λούσυ σήκωσε την
ουρά και τα αυτιά της χαρούμενη που οι φίλοι της την καλούσαν κοντά τους. Η Νήσω
η ενοχλητική σκύλα έλειπε πάλι και η λούση ήταν έτοιμη να ρωτήσει ποια ήταν η
ιστορία της. Να σου όμως που όπως περπατάγανε πέσανε σε μία παρέα που ήταν και
εκείνη μέσα. Η παρέα ήταν πολύ απασχολημένη με κάτι λιχουδιάρικα κόκαλα και όχι
μόνο. Κάποιος είχε πετάξει στο δρόμο ένα ολόκληρο ψητό κοτόπουλο! Τι τύχη και
αυτή! Οι τρεις φίλοι πέρασαν χωρίς να τους δώσουν καμία σημασία οι καλοφαγάδες
και για λίγο η Νήσω σήκωσε το πονηρό της βλέμμα και τους χαμογέλασε χαιρέκακα
σαν να τους λέει «σας λυπάμαι…». Ο Κοξ και οι υπόλοιποι συνέχισαν την πορεία
τους χωρίς να σταματήσουν παρά το ότι η μυρωδιά τους συντάραξε τη μύτη. Είχε
πάψει εδώ και καιρό να πιάνει καυγάδες για το φαγητό, στο τέλος της μέρας
μπορεί να φας ένα κόκκαλο παραπάνω αλλά να περπατάς και με ένα κόκκαλο λιγότερο.
</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Τότε η Λούσυ χωρίς να διστάσει
ρώτησε: «Πώς και είναι τόσο κακία αυτή η σκύλα;» Ο Κοξ ανασήκωσε τη μουσούδα
και την κούνησε σαν να επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό. Μόνο που στην εξήγηση του
υπήρχε και κάτι παραπάνω. Η Νήσω ζούσε σε ένα αριστοκρατικό αγρόκτημα πολλών
στρεμμάτων μαζί με την αφεντικίνα της, μία πλούσια χήρα. Όταν η τελευταία
πέθανε, έμεινε εντελώς μόνη. Βλέπετε, η πλούσια αφεντικίνα δεν είχε καμία
συμπάθεια σε ολόκληρη την περιοχή και δεν φρόντισε να βρει έγκαιρα κάποιον
αντικαταστάτη για να κρατήσει τη Νήσω. Έτσι εκείνη αναγκάστηκε να βγει στους
δρόμους. Παρά την αλλαγή των συνηθειών της όμως, η ίδια φάνηκε ιδιαίτερα
επιδέξια στο να βρίσκει μπόλικο φαγητό και πανούργα στο να χρησιμοποιεί άλλους
σκύλους προς όφελος της. Έμοιασε θα έλεγε κανείς στην αφεντικίνα της. «Εσύ πόσο
καιρό την ξέρεις;» ρώτησε η Λούσυ τον Κοξ μη μπορώντας να καταλάβει πως την
δεχόταν στο ίδιο χωράφι. «Ναι η Νήσω είναι πονηρή και τυχερή, φαίνεται από
μακριά εξάλλου. Αλλά τη φορά που την πρωτοσυνάντησα δεν φαινόταν και τόσο
τυχερή. Δύο σκύλοι την είχαν βάλει κάτω έτοιμοι να την κατασπαράξουν επειδή
τους είχε κλέψει το φαγητό. Μπήκα στη μέση και έδωσα άγρια μάχη για να τους
ξετυλίξω από πάνω της. Έτσι γνωριστήκαμε. Τη γλύτωσα από μεγάλο κακό και εκείνη
από ευγνωμοσύνη φέρνει καμιά φορά κανένα περίσσευμα. Έτσι της επιτρέψαμε να
μένει στο χωράφι αλλά σύντομα συνειδητοποίησα ότι ο χαρακτήρας της δεν αλλάζει.
Το είδες και εσύ. Για αυτό αποφάσισα να είμαστε από μακριά και αγαπημένοι. Μη
φοβάσαι πάντως, όσο είμαστε μαζί δεν θα σου κάνει κακό. Το στόμα της λέει πολλά
αλλά σε μένα δεν έχει δύναμη. Έτσι λοιπόν κατάλαβε η Λούσυ με ποια είχε να
κάνει κάθε βράδυ στο χωράφι και ησύχασε λιγάκι.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Ήταν περασμένο μεσημέρι, ο ήλιος
έγερνε προς τη δύση αλλά ακόμα κρατούσε γερά. Οι τρεις φίλοι περπάτησαν πολύ
αλλά αποζημιώθηκαν με μπόλικες σούπες που βρήκαν χυμένες έξω από ένα σπίτι από
το οποίο ακούστηκαν μωρά και παιδικές φωνές. Μάλλον κάποιοι δεν πεινάνε ή είναι
ιδιαίτερα ιδιότροποι! Καλό για τους φίλους μας που τώρα κάθονται χορτάτοι και
ξεκουράζονται σε ένα πρασινότοπο δίπλα από το δρόμο. Ευχαριστημένοι όπως ήταν
σχεδόν έκλειναν τα μάτια τους και θα ήταν καλή ώρα να πάρουν έναν υπνάκο πριν
συνεχίσουν την περιπλάνησή τους. </span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Αυτή τους τη διάθεση αναστάτωσε
ένα αγροτικό που φρέναρε απότομα μπροστά τους. Αν άκουγαν από μακριά θα
καταλάβαιναν τα λόγια του οδηγού «Α παλιοσκυλίτσα, ώστε εδώ αλητεύεις παρδαλούλα!
Και έχεις βρει και φίλους γυριστρούλα, ε;» μονολογούσε αυτός την ώρα που άνοιγε
την πόρτα και έβγαινε έξω. Η Λούσυ τότε έβγαλε μία κραυγή και κατέβασε τα αυτιά
και την ουρά της κάνοντας σιγανά πίσω ενώ ο άντρας πλησίαζε προς το μέρος της.
Ο Κοξ και ο Ντέιβ καλοάνοιξαν τα μάτια τους και ανασηκώθηκαν υποψιασμένοι. Ο
άντρας τους κοίταξε και εκείνοι βρυχήθηκαν από μέσα τους «γκρρρρ». Έπειτα
κοίταξε προς τη Λούσυ « Έλα κοριτσάκι μου, έλα εδώ εγώ είμαι το αφεντικός σου,
γιατί μου έφυγες, μου λείπεις. Έκανα κάτι αφού όλα τα είχες, τι κάνεις τώρα
μόνη στους δρόμους; Έλα μη με αποφεύγεις.» </span><span face=""Calibri","sans-serif"" lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">H</span><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> Λούσυ κόμπιασε.
Στα γλυκόλογα του παλιού αφεντικού της σταμάτησε μέχρι που εκείνος την έπιασε. Ο
Κοξ και ο Ντέιβ παρακολουθούσαν σε εγρήγορση. Τότε ο άντρας βγάζει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένα λουρί από το μπουφάν του και το περνάει
στο κολάρο που είχε μείνει στο λαιμό της σκυλίτσας. Ο Κοξ τότε αγρίεψε, κάτι
δεν του άρεσε στις κινήσεις αυτού του άντρα και του γαύγισε δείχνοντας τα
δόντια του. Ο άντρας τότε σήκωσε ένα χοντρο ξύλο από το έδαφος και έκανε να
επιτεθεί στον Κοξ, αλλά την ώρα που ήταν να τον χτυπήσει ο Ντέιβ από πίσω τον
αρπάζει από τον αστράγαλο και του δίνει μία γερή δαγκωνιά. Το ξύλο τότε πέφτει
από τα χέρια του και αφήνει και το λουρί. Οι τρεις σκύλοι με τη Λούσυ να
κουβαλάει και το λουρί, το βάζουν στα πόδια ενώ αυτός κουτσαίνοντας φωνάζει
λυσσασμένος: «Παλιοσκύλα αν πέσεις στα χέρια μου θα σε βασανίζω όλη μέρα. Όσο
για τους φίλους σου θα τους σουβλίσω έξω στο δρόμο να το βλέπουν όλοι οι
υπόλοιποι!» αυτά είπε και σταμάτησε γιατί ο πόνος δεν τον βαστούσε.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Οι περιπλανώμενοι σκύλοι ήταν
ασφαλείς. Η Λούσυ ήταν φανερά αναστατωμένη αλλά και αμίλητη. Την έτρωγε μέσα
της που έκανε πίσω και υπέκυψε στα γλυκόλογα του παλιού αφεντικό της. Σα να
κλονίστηκε η αποφασιστικότητα που έδειξε στην αρχή, όταν έφυγε από το σπίτι του.
«Έτσι είναι, σου προσφέρουν καρότο στην αρχή και μετά έχει μαστίγιο, αμ δε, σας
καταλάβαμε εδώ και καιρό!» Η Λούσυ ξανακοίταξε τον Κοξ στα μάτια σαν να
κοιτάζει όμως έναν άλλο Κοξ, έναν βαθιά πληγωμένο σκυλάκο που της ήταν όμως
άγνωστός. Σε λίγη ώρα όλοι βρίσκονταν στη θέση του ύπνου. Η Νύσω εκείνο το
βράδυ δεν ήρθε, γύρευε που σιργάνευε…</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έτσι κυλούσαν οι μέρες και οι νύχτες των τριών
φίλων που είχαν γίνει αχώριστοι. Μέρες πεινασμένες και στερημένες οι
περισσότερες, που έκαναν τη Λούσυ να νιώθει κούραση. Αλλά και μέρες χορτάτες με
ξέγνοιαστο ύπνο ακόμα και παιχνίδι. Σε αυτό ο Κοξ ήταν πάντα συγκρατημένος προς
απογοήτευση της Λούσυ. Είχε όμως για απρόσμενο συμπαίκτη τον Ντέιβ που αν και
αμίλητος έδινε την ψυχή του για να παίζει μαζί της. </span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Μία μέρα όπως περπατούσαν σε μία
κατοικημένη περιοχή, πίσω από μία μάντρα είδαν ένα σκύλο να τους κουνάει
ευδιάθετος την ουρά σα να τους καλεί να τον πλησιάσουν. Η Λούσυ πήγε κοντά και
μυρίστηκε με το σκύλο. Και οι δύο σήκωσαν τις ουρές τους και τις κούνησαν
χαρούμενοι για τη γνωριμία. Από πίσω, σε έναν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αχανή κήπο άκουσαν δύο κοριτσάκια να φωνάζουν
τραγουδιστά προς το μέρος τους. Όταν οι παιδικές φωνές πλησίασαν τις άκουσαν να
λένε: «Ω, τι ωραία πολύχρωμη σκυλίτσα ε Ρίκο; Και παιχνιδιάρα! Θες να μπει να
παίξετε;» Ο Ρίκο κούνησε με ανυπομονησία την ουρά και άρχισε να τρέχει αδιάκοπα
κατά μήκος της μάντρας. Τα δύο κοριτσάκια άνοιξαν το πορτόνι και κάλεσαν μέσα
την πολύχρωμη Λούσυ. Εκείνη χωρίς να το πολυσκεφτεί μπήκε μέσα και ευθύς αμέσως
το έριξε στο τρέξιμο και τα παιχνίδια με το Ρίκο. Τα κορίτσια αναφώνησαν: «Ζήτω
Ζήτω Ρίκο Ρίκο». Η Λούσυ τότε σταμάτησε και κοίταξε τους δύο της φίλους που
βρίσκονταν στην απέναντι μεριά του δρόμου σαν να τους λέει: «περιμένετε με σας
παρακαλώ, βλέπετε πόσο ωραία παίζω. Ελάτε και εσείς, γιατί δεν έρχεστε;» Ο Κοξ
και ο Ντέιβ όμως δεν πλησίασαν τη μάντρα και το πορτόνι στο μεταξύ είχε κλείσει.
Συνέχισαν να κοιτάζουν ακίνητοι τη Λούσυ που έπαιζε με το νέο της φίλο. Μέσα
από τη μάντρα τα παιχνίδια και οι τρεχάλες έδιναν και έπαιρναν ενώ δεν άργησαν
να φανούν και οι πρώτες σκανδαλιές (έτσι φώναζαν τα κοριτσάκια τις λιχουδιές
και η Λούσυ το βρήκε απλά υπέροχο). Ο Κοξ γύρισε προς το Ντέιβ «Ντέιβ φαίνεται
πως η Λούσυ βρήκε εκείνο που έψαχνε και για το οποίο είναι προορισμένη. Εμείς
πρέπει να συνεχίσουμε.» Ο Ντέιβ έβγαλε μερικούς λυγμούς που δεν ήξερες αν ήταν
χαράς που η Λούσυ βρήκε σπιτικό ή στεναχώριας που θα έχανε την καλύτερή του
φίλη. Ίσως και λίγο ζήλιας… «Πάμε», συνέχισε ο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ο Κοξ, «αν θέλει η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λούσυ ξέρει
που θα μας βρει» και έκαναν να ξεκινήσουν. Η Λούσυ που δεν πίστευε εκείνο που
ζούσε, ίσα που πρόλαβε τους δύο συνοδοιπόρους της πριν εξαφανιστούν. «Κοξ, Ντέιβ,
φίλοι μου, που πάτε, φεύγετε; Θα έρθω να σας βρω αργότερα, το υπόσχομαι.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Το<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>απόγευμα πέρασε με του κόσμου τα παιχνίδια και τα χαϊδολογήματα μέσα στο
μεγάλο κήπο με τα παιδιά. Έφτασε το βράδυ και τότε η Λούσυ σκέφτηκε τους φίλους
της. Να πήγαινε τώρα να τους βρει; Ήταν αργά και το χωράφι ήταν αρκετή ώρα
δρόμο από το σπίτι του Ρίκο. Εξάλλου τα δύο κοριτσάκια, που τα έλεγαν Βασιλική
και Ευγενία, είχαν ήδη στρώσει δύο μαξιλάρια στο μπαλκονάκι του σπιτιού, ένα
για το Ρίκο και ένα για εκείνη. Θα ξεκουραζόταν εκεί και την επομένη θα πήγαινε
να βρει τους δύο της φίλους. </span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Αλλά και αύριο η αυλή, τα
παιχνίδια και το φαγητό ήταν ακόμα πιο απολαυστικά. Ήταν αργία για τους
ανθρώπους και είχαν μαζευτεί παρέα μεγάλη με πολλά παιδιά. Οι μυρωδιές από το
ψητό κρέας στα κάρβουνα έρχονταν στα ρουθούνια της Λούσυ, κάνοντας τη να
ξεχάσει ξανά τους φίλους της. Έτσι πέρασε και εκείνη η μέρα και η σκυλίτσα μας
ήταν πανευτυχής. Κάθε τόσο περνούσε από τις σκέψεις της η ζωή στους δρόμους,
ζωή που τη ζούσε μέχρι δύο μέρες πριν αλλά της φαινόταν σαν να ήταν πολύ παλιά.
Τι θα έκανε τώρα, θα ξαναγυρνούσε στο δρόμο ή θα παρέμενε σε αυτό το τόσο
φιλόξενο σπιτικό; </span><span face=""Calibri","sans-serif"" lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">T</span><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">ι να σκέφτονται άραγε οι φίλοι της, να είναι θυμωμένοι άραγε μαζί
της; Έπρεπε να πάει να τους βρει.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Πράγματι το επόμενο πρωί που
επικρατούσε ησυχία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και όλοι έλειπαν από
το σπίτι η Λούσυ ξεγλίστρησε αριστοτεχνικά από τη μάντρα χωρίς να την πάρει
κανείς χαμπάρι και το έβαλε για το χωράφι. Στο δρόμο όμως θυμήθηκε ότι τέτοια
ώρα πρωινή δε θα ήταν κανείς εκεί. Άσε που δεν είχε καθόλου όρεξη να συναντήσει
τη Νύσω ξανά. Γυροβόλησε λοιπόν στους δρόμους άσκοπα αλλά χωρίς τον Κοξ και τον
Ντέιβ της φάνηκαν όλα τόσο αδιάφορα και πληκτικά. Οι άλλοι αδέσποτοι σκύλοι της
φάνηκαν αξιολύπητοι και στεναχωρήθηκε με αυτό. Έβλεπε ήδη τον εαυτό της από
απόσταση, τον παλιό άστεγο, πεινασμένο και εκτεθειμένο σε κάθε είδους κίνδυνο
εαυτό της. Τότε ήταν που μέσα της αποφάσισε ότι δεν θα ξαναγυρνούσε σε αυτόν.
Μαζί με αυτό το συναίσθημα όμως ένιωσε και έναν πόνο για τους φίλους της. Θα
τους ξανάβλεπε, θα έπαιζαν ξανά μαζί, θα έρχονται να την επισκέπτονται άραγε; Σκεπτόμενη
αυτά εντάθηκε η επιθυμία της να τους δει, δεν έπρεπε να περιμένει άλλο. Τι θα
τους έλεγε ακριβώς δεν ήξερε αλλά ήξερε ότι επειγόντως ήθελε να τους δει.
Κατευθύνθηκε λοιπόν προς το χωράφι και ας ήταν ακόμα νωρίς, ο ήλιος δεν είχε
γύρει ακόμα.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Προς μεγάλη της έκπληξη οι δύο της φίλοι
βρίσκονταν εκεί, λες και την περίμεναν. Πριν την πάρουν χαμπάρι τους είδε να
κάθονται αμίλητοι και ανέκφραστοι, καθισμένοι σε έναν ίσκιο. Για λίγο σκέφτηκε:
«Με περίμεναν!» αλλά αμέσως μετά «είναι στεναχωρημένοι άραγε;» Όταν εμφανίστηκε
μπροστά τους ο Κοξ και ο Ντέιβ στην αρχή απόρησαν και δεν μπορούσαν να
συνειδητοποιήσουν ότι τελικά η Λούσυ ήρθε να τους βρει. Σηκώθηκαν και την
καλωσόρισαν κάπως μουδιασμένα αν και η χαρά στις μουσούδες τους από την έκπληξη
που τους έκανε ήταν εμφανής. Βλέπετε, όπως η Λούσυ μέσα σε λίγες μέρες είχε
νιώσει ότι η ζωή στους δρόμους ήταν κάτι που είχε γίνει παλιά, έτσι και οι δύο
σκύλοι ένιωθαν ότι πάει καιρός από τότε που είχαν τη Λούσυ μαζί τους. Ο Κοξ κοιτάχθηκε
με τη Λούσυ χωρίς να μιλάμε. Τα μάτια τους είπαν πολλά, είπαν τόσα όσα
χρειάζονταν για να συνεννοηθούν. Είπαν πως από τις πρώτες στιγμές που αυτή πέρασε
από εκείνη τη μάντρα ήξεραν και οι δύο ότι τίποτα δεν θα έμενε όπως πριν. Είπαν
πως η ζωή έτσι τα φέρνει και ο δρόμος της παρέας κάποια στιγμή χωρίζει. Επειδή
όμως τα μάτια δεν τα λένε όλα η Λούσυ πλησίασε τον Κοξ και έτριψε με
τρυφερότητα τη μουσούδα της πάνω του για πρώτη φορά σαν να του έλεγε: «Σε
ευχαριστώ για όλα όσα μου πρόσφερες φίλε μου, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!» Ο Κοξ που
τις τελευταίες μέρες ήταν ανόρεκτος και κατσούφης, ένιωσε ένα σκίρτημα στην
καρδιά που παρόμοιο του δεν είχε νιώσει ποτέ. Είχε καιρό να νιώσει κάτι άλλο
πέρα από φόβο, θυμό και πείνα (εκτός των ευχάριστων διαλειμμάτων που του
πρόσφερε η παρέα με τον Ντέιβ και τη Λούσι) στα οποία αντιδρούσε με σκληρότητα
και υπερηφάνεια. Τώρα για λίγο ένιωσε περίεργα έτσι άκαμπτος που στεκόταν αλλά
χωρίς και ο ίδιος να το καταλάβει χαμήλωσε και αυτός τη μουσούδα του και
τρίφτηκε στην πολύχρωμη γούνα της Λούσυ σαν να της έλεγε: «Μαζί σου πέρασα τις
πιο ωραίες μέρες της ζωής μου τους δρόμους. Σε ευχαριστώ για την παρέα σου!»
Εκείνη τη στιγμή πλησίασε δειλά ο Ντέιβ που ήθελε και αυτός να μοιραστεί κάποια
από τα συναισθήματα της στιγμής. Η Λούσυ γύρισε προς το μέρος του και έπεσε
παιχνιδιάρικα πάνω του κουτρουβαλώντας, όπως έκαναν τις καλές μέρες. «Ένα
τελευταίο παιχνίδι Ντέιβ!» «Λούσυ γιατί φεύγεις…» οι φευγαλέες σκέψεις των
φίλων κάτω από το γλυκό ηλιοβασίλεμα της μέρας.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Λούσυ μίλησε: «Να έρχεστε να με βλέπετε, θα
σας φιλάω σκανδαλιές!» Ο Κοξ και ο Ντέιβ χαμογέλασαν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απαντώντας! «θα ερχόμαστε, θα ερχόμαστε, ετοίμασε
κρυψώνα!» Και η σκυλίτσα ευχαριστημένη που συνάντησε τους φίλους της ξαναγύρισε
πίσω στο νέο της σπιτικό.</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Έτσι τελειώνει λοιπόν η ιστορία
αυτής της πολύχρωμης Λούσυ, της υπέροχης και αξιολάτρευτης αυτής σκυλίτσας. Που
στον δρόμο της συνάντησε τον υπερήφανο και ακέραιο Κοξ και τον πιστό και
παιχνιδιάρη Ντέιβ. ‘Ώσπου βρήκε το σπιτικό των ονείρων της με το Ρίκο, την Ευγένεια,
τη Βασιλική και τους φίλους τους. Θα αναρωτιέστε αν οι τρεις φίλοι
ξανασυναντήθηκαν ποτέ. Αν ο Κοξ και ο Ντέιβ πήγαν να επισκεφτούν τη Λούσυ
κάποια πεινασμένη μέρα η αν εκείνη τους αποθυμούσε και τους επισκεπτόταν που
και που…</span></p>
<p class="normal"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Δε θα σας πούμε όμως τη συνέχεια
γιατί δεν έχει και τόση σημασία. Ας πλάσει καθένας στη φαντασία του όποια
συνέχεια θέλει. Σημασία έχει να ευχαριστηθήκατε το ταξίδι έως εδώ και να
θυμάστε ότι η φιλία είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή όχι μόνο ενός σκύλου (εδώ
ο Κοξ έσφαλε) αλλά και ενός ανθρώπου. Είναι αυτό που μπορεί να σου βρει φαγητό
όταν πεινάς, να σου δείξει τον δρόμο όταν χαθείς, να σου γνωρίσει νέους φίλους
ακόμα πιο αγαπημένους, να σε κάνει να νιώσεις όμορφα συναισθήματα. Κάνετε
φίλους ακόμα και αν χρειαστεί να φύγετε από το σπιτικό σας και να βρεθείτε σε
αγνώστους δρόμους. Αυτοί μπορεί να σας οδηγήσουν σε νέο σπίτι πιο πλούσιο και
νέους δρόμους πιο απολαυστικούς. </span></p>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-53234435386357011932020-11-30T16:25:00.002-07:002020-11-30T16:28:53.959-07:00Στασιμότητα και ένα ματς άγριας αλλά ψεύτικης ομορφιάς<p><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--></p><p><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-fareast-theme-font: minor-fareast; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Έχουμε
βαρεθεί. Μια βόλτα πριν κοιμηθείς στο προφίλ σου και δε βλέπεις κάτι καινούριο
ούτε καν για τον κορονιό. Καμιά νέα γκρίνια για την κυβέρνηση από δω και από
κει. Μέχρι το επόμενο μεγάλο επεισόδιο από τα δύο μέτωπα, το υγειονομικό και το
πολιτικό. Σα να παγιώνεται η κατάσταση αυτή. Δεν πιστεύουν και πολλοί ότι σύντομα
θα ξεφύγουμε από αυτή την στασιμότητα. Το εμβόλιο είναι μια καραμέλα επικοινωνιακή
για να τσακωνόμαστε μεταξύ μας ποιος θα το κάνει και ποιος όχι. Και για να
υποδαυλίζει τις συνομωσίες που δε μαζεύονται εκεί έξω. Η δυστοπία είναι εδώ
πια. Η οικονομική κρίση μένει να αποκρυσταλλώσει τις πολιτικές τάσεις του κοντινού
μέλλοντος. Οι συνομωσιολόγοι θα αναζητήσουν σύντομα στέρεα αντιπροσώπευση, οι
νεοφιλελέ θα παίξουν το παιχνίδι του καρότου και του μαστιγίου απέναντι σε μια
αριστερά που μαζεύει λογίδρια κατεβατά από τα στραβά του καπιταλισμού σε καιρό
πανδημίας. Οι φιλελεύθεροι διεθνιστές, προοδευτικοί κεντρώοι ενώ θα μπορούσαν
να είναι η μέση λύση που θα συγκέντρωνε τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή
φαίνονται πάλι χαμένοι. Η άμυνα προηγείται της επίθεσης πια για τους προοδευτικούς
φιλελεύθερους. Η αριστερά παίζει επίθεση με έναν παίκτη και ότι βγει. Το
συντηρητικό μπλοκ βγάζει συνεχώς παίκτες στην άμυνα αλλά τα πιο πολλά γκολ τα
βάζει η ακροδεξιά πια. Σε αυτό το ματς μετράνε και τα γκολ πού έχουν μπει και
παλαιότερα αλλά αυτή πλησιάζει. Ο διαιτητής αργά η΄γρήγορα θα σφυρίξει ευνοϊκά
και για αυτή. Ωστόσο, το ματς αυτό είναι στημένο. Αυτοί που παίζουν δεν είναι
αληθινά αυτό που φαίνεται να είναι. Το έχουν καταλάβει μερικοί από αυτούς και
δίνουν επίτηδες λάθος πάσες στους αντιπάλους για να δουν που θα βγει. Κάποιοι
λίγοι, πολύ λίγοι άρχισαν να καταλαβαίνουν και να συνεννοούνται με επίτηδες
λάθος πάσες. Ακόμα δεν πρέπει να βάλουν όμως αυτογκολ, θα τα καταστρέψουν όλα.
Ο διαιτητής είναι εκπαιδευμένος στο να καταλαβαίνει ποιος δεν υπακούει στην
ομάδα του και προσπαθεί να τη σαμποτάρει. Ίσως όμως είναι και αυτός ένας από αυτούς.
Υποχείριο που ελέγχει άλλα υποχείρια που πρέπει να μην δείξουν ότι είναι
τέτοια. Που άλλες φορές μισούν να ακούν για πειθαρχεία και άλλες την αναζητούν
οι ίδιοι μην ξέροντας που βρίσκονται και τι κάνουν σε αυτό το αχανές γήπεδο.
Και το ματς συνεχίζεται, έχοντας αποκτήσει άγρια ομορφιά, μπόλικο ξύλο, πολλά
γκολ. Κάνεις δεν ξέρει πότε τελειώνει. Και ποιο θα είναι το επόμενο ματς. Φαίνεται
σα να αρχίζει το επόμενο πριν ακόμα τελειώσει αυτό. Εκεί χάνεται η πειθαρχία,
γίνονται οι περισσότερες λάθος πάσες και οι πιο ευέλικτοί βάζουν ευκολότερα γκολ.
Και το κοινό, το κοινό τι κάνει τόση ώρα; Μα το κοινό λείπει, δεν υπάρχει,
κοιτάζει μόνο από την μεγάλη κλειδαρότρυπα της οθόνης, καθένας στο σπίτι του,
καχύποπτος, μόνος και αμετακίνητος στην μικρή του ιδιωτική φούσκα παρακολουθεί
τη δημόσια ζωή σα μια αρένα με θηρία, ένα συναρπαστικό ματς, μια περιπετειώδη
ταινία. Μέχρι να φάει τα μούτρα του σε κανα κλειστό νοσοκομείο, στο ηλεκτρονικό
ταμείο ανεργίας ή σε κανά δικαστήριο προσπαθώντας να σώσει το σπίτι του. Η
περιμένοντας να περάσει και αυτή η μπόρα και να συνεχίσει την υπέροχη ζωή του, τα
ψώνια, τις εκδρομές, τους φίλους, τους στόχους. Και τα όνειρα, πως θα ζήσουν τα
όνειρα ξανά; Ποιος θα τα κουβαλήσει και με τι κόστος; Δύσκολες εποχές για
όνειρα αλλά κάποιος από το κοινό πρέπει να το κάνει και αυτό. Κάποιος να
ανυψωθεί πάνω από αυτή την τρέλα, την στασιμότητα, το φόβο και την καχυποψία.
Να τις αγκαλιάσει, να τις ξορκίσει και να φύγουν μακριά. Και να επιστρέψει η
σωφροσύνη, η εγκαρδιότητα, η ενσυναίσθηση και η λογική στα ταλαιπωρημένα μυαλά των
ανθρώπων. </span> <br /></p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-17684412206553797562020-11-14T13:45:00.006-07:002020-11-14T14:11:29.812-07:00Προκαταλήψεις, ιδεοληψίες και πνευματική περιχαράκωση στην εποχή των social media <p><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--></p><p>
</p><p class="MsoNormal">Ένα εγωιστικό εν τέλει παιχνίδι εντυπώσεων παίζουμε που ο
καθένας ανάλογα με τις προκαταλήψεις του υποστηρίζει και μια άποψη που θέλει να
αντιμετωπιστεί και με τον δέοντα σεβασμό. Ακόμα και αν αυτή εμπεριέχει κυνισμό,
χυδαιότητα, ρατσισμό, ανορθολογισμό και κάθε είδους ιδεοληψία. Αποκαλύπτεται
για άλλη μια φορά ότι σε καιρούς κρίσης η εύκολη και ανέξοδη κριτική δημιουργεί
έντονο ψυχολογικό κόστος και για τον επιπρόσθετο λόγο του κυνηγιού της
πληροφορίας. Διαβάζουμε απόψεις, ειδήσεις, επιστημονικά άρθρα και τόσα άλλα που
όχι μόνο δεν εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας αλλά μας μπερδεύουν με τις
διαφορετικότητές τους. Τότε αναζητούμε πηγές που να συμφωνούν με τα σχήματα
γνώσης που έχει διαμορφώσει ήδη ο μπερδεμένος εγκέφαλος. Αυτή είναι μια καθαρά
ψυχο-συναισθηματική διαδικασία. Νομίζουμε ότι διαβάζουμε για να μάθουμε και να
έχουμε άποψη για τα κοινά. Στην πραγματικότητα διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε
μόνο εκείνα που θέλει ο εγκέφαλος μας για να είναι «καλά», ασφαλής, σίγουρος
και όχι μπερδεμένος. Ειδικά σε περιόδους αναταραχής που τα νοήματα
επαναδιαπραγματεύονται οι εγκέφαλοι δεν είναι έτοιμοι για αυτή τη
μετασχηματιστική λειτουργία για τους περισσότερους. Οι άνθρωποι με λίγα λόγια
θέλουν ψυχολογική ασφάλεια, σιγουριά και θα επαναπαυτούν στις ιδέες και τις
απόψεις που τους τις προσφέρουν. Το τι είναι ασφάλεια και σιγουριά είναι
υποκειμενικό για τον καθένα, για κάποιον είναι να πιστεύει ότι οι μετανάστες
προκαλούν πρόβλημα ενώ για κάποιον άλλο το αντίθετο. Με αυτό τον τρόπο εμπεδώνονται
οι ιδεοληψίες. </p>
<p class="MsoNormal">Γινόμαστε έτσι άνθρωποι με κλειστό μυαλό ανεξάρτητα από την
κοσμοθεωρία και την κοινωνική μας ιδεολογία. Κάθε εξωτερική πληροφορία που
δέχεται το μυαλό την επεξεργάζεται με έναν τρόπο ώστε να συμφωνεί με την ήδη
υπάρχουσα κοσμοαντίληψη ακόμα και αν αυτή η πληροφορία την αμφισβητεί. Αν ας
πούμε πιστεύεις σε θεωρίες συνομωσίας είναι πιο πιθανό να πιστέψεις ότι ο
κορονοϊός κατασκευάστηκε για να ελεγχθεί από τις κυβερνήσεις πιο αποτελεσματικά
ο παγκόσμιος πληθυσμός. Έτσι σπεύδεις να αποκαλέσεις χούντα όλα τα μέτρα που
λαμβάνονται για την προστασία της υγείας ακόμα και αν οι πολιτικές σου
πεποιθήσεις δεν απέχουν πολύ από το να σε χαρακτηρίσουν ακροδεξιό. Άλλο ένα
παράδειγμα αφορά αυτούς που βγαίνουν εν μέσω λοκντάουν για την πορεία του
Πολυτεχνείου. Ενώ φανερά υποστηρίζουν τα μέτρα προστασίας και διακηρύττουν ότι
χρειάζεται κοινωνική ευθύνη, στην πράξη βγαίνοντας μαζικά για πορεία αναιρούν
τις απόψεις τους. Είναι φανερό ότι το
να βγαίνεις στους δρόμους για να γιορτάσεις μια επέτειο μπάζει από παντού αλλά
εσύ σαν αριστερός δεν θα επιτρέψεις σε κανέναν να σου αναστείλει αυτό το
δικαίωμα, ακόμα και αν πλήττει το δικαίωμα στην υγεία που προέχει αυτές τις
μέρες.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η κοινωνική σου συνείδηση
αναιρείται ολόκληρη αλλά εσύ ευθυγραμμίζεις το νου σου και κατευθύνεις την
κοινή γνώμη προς την αριστερή πολιτική ορθότητα που λέει «οι μπάτσοι χτυπάνε
αθώους διαδηλωτές». Το οποίο κατά τα άλλα σαν γεγονός ισχύει, όπως και η
κατασταλτική εμμονή της κυβέρνησης, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος της
ανάρτησης, εκτός αν θεωρείς και εσύ ότι τα λοκνταουν είναι ένα πρόσχημα για την
επιβολή αστυνομοκρατίας, γινόμενος ίσος και όμοιος με τον προαναφερθέντα
συνομωσιολόγο. <!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-fareast-theme-font: minor-fareast; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ή αν
είσαι εναντίον του λοκντάουν οπότε τότε τουλάχιστον οι πράξεις σου είναι πιο
συνεπείς με τις πεποιθήσεις σου. </span> </p>
<p class="MsoNormal">Για να προλάβω μερικούς καλοθελητές να εκθέσω και την άποψή
μου περί του τελευταίου που πολύ απλά είναι ότι η κυβέρνηση αυτή έχει έτσι κι
αλλιώς αυταρχική αφετηρία και τάσεις, δεν χρειάζεται λοκντάουν για να αρπάξει
την ευκαιρία να μας το δείξει. Άρα, ας το διαχωρίσουμε το ένα – που είναι το
αντικοινωνικό κατέβασμα σε πορεία εν μέσω λοκντάουν – και το άλλο που είναι η αυταρχικοποίηση
της πολιτικής εξουσίας. </p>
<p class="MsoNormal">Τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">social</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">media</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα σε αυτή την περιχαράκωση των
ανθρωπίνων μυαλών, παίζοντας τον ίδιο ρόλο που έπαιζαν παλαιότερα οι μηχανισμοί
προπαγάνδας των κομμάτων με τη διαφορά ότι στην τελευταία περίπτωση ο πολίτης
είχε περισσότερο παθητικό ρόλο, ενώ στην πρώτη έχει πιο ενεργητικό αφού ο ίδιος
επιλέγει το μέσο και τον τρόπο που θα του κατευθύνει το απαίδευτο και
ανυποψίαστο μυαλό. Στο τέλος η πολιτική συζήτηση γίνεται με <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ancient</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">memes</span>, μπαμπινιώτηδες, και άλλα
αστεία μεν, ρηχά δε τσιτάτα. </p><p class="MsoNormal">Υ.Γ. Διαβάζω επανειλημμένα το κείμενο που έγραψα και σκέφτομαι ότι μπάζει από κάπου. Αν με ρωτήσει κάποιος αν έπρεπε να βγει το πλήθος των χιλιάδων έξω από το εφετείο στη δίκη της χρυσής αυγής θα του απαντήσω ότι και βέβαια έπρεπε να βγει ενώ σύμφωνα με τα όσα έγραψα παραπάνω κάποιος εύγλωττα θα συμπέραινε ότι δε θα το υποστήριζα. Δεν προτίθεμαι να εξηγηθώ εδώ γιατί ούτε και εγώ έχω αποκρυσταλλώσει την απάντησή μου. Είμαι και εγώ μπερδεμένος με αυτό που ζούμε και θέλω με ανοιχτό μυαλό να το αντιμετωπίσω.<br /></p>
<p> </p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-74990473873491832932020-11-07T15:07:00.004-07:002020-11-07T15:07:55.797-07:00Άλλο ένα πάρτυ γενεθλίων γεμάτο κέφι για alt-right μισανθρωπιά <p><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--></p><p>
</p><p class="MsoNormal">Βρέθηκα χθες συμμέτοχος σε μια νέα αντιπαράθεση απόψεων με
ένα άτομο σε ένα μικρό πάρτυ γενεθλίων (πάλι!). Η κουβέντα ξεκινά με τα
επιδόματα αναστολής εργασίας που θα δοθούν. Πέρα από τις ατομικές μας
περιπτώσεις και το αν δικαιούμαστε το επίδομα ή πόσο μεγάλο είναι αυτό ή πόσο
σωστό είναι ο εργοδότης να κάνει παζάρια με τον εργαζόμενο για να μοιραστούν το
επίδομα, ο συνομιλητής αναφέρει ότι πετάγονται λεφτά από δω και εκεί σε
κατηγορίες που δε θα έπρεπε να πάρουν και ότι επαναλαμβάνονται σπατάλες του
παρελθόντος. </p><p class="MsoNormal">Συμφωνώ μαζί του ότι για κάποιες περιπτώσεις που και η εργασία
συνεχίζεται άτυπα και συνεπώς παράνομα (επειδή ο εργοδότης αναγκάζει τον
εργαζόμενο να συνεχίζει να δουλεύει συνήθως εξ’ αποστάσεως) και το επίδομα
πέφτει, είναι ηλίου φαεινότερο ότι υπάρχει αδικία. Λέω γιατί αυτά τα χρήματα να
μην πηγαίνουν κάπου αλλού, σε ομάδες εργαζομένων που πλήττονται βάναυσα τόσο
καιρό τώρα, όπως οι καλλιτέχνες και ειδικά εκείνοι που δε φαίνονται πουθενά,
που δεν έχουν ασφάλεια και μόνιμη εργασία. </p><p class="MsoNormal">Ο συνομιλητής δε συμφωνεί λέγοντας
ότι από την στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι δεν προσφέρουν τίποτα στον κρατικό
κορβανά, δεν είναι ασφαλισμένοι και δε φορολογούνται ορθά δεν επιδοτούνται.
Υποστηρίζει ότι πρέπει να ισχύει η αρχή της αναλογικότητας στη βοήθεια που
λαμβάνει κανείς, ορίζοντάς την ως το λόγο βοήθεια / ποσό φορολογικής δήλωσης.
Δηλαδή όσα περισσότερα βγάζει κανείς τόσο περισσότερο θα πρέπει να επιδοτηθεί
με βάση ένα οριζόντιο ποσοστό και όχι οριζόντιο ποσό. Αντικρούω ότι αυτή η
αντίληψη περί βοήθειας περιθωριοποιεί ακόμα περισσότερο τα χαμηλά εισοδηματικά
στρώματα, εκείνα δηλαδή που σκοπεύει να βοηθήσει περισσότερο. Απαντά ότι δεν
είναι δίκαιο να επιδοτούνται άνθρωποι για εισοδήματα που δεν φαίνονται πουθενά
και ότι η δικαιοσύνη απαιτεί ο καθένας να βοηθηθεί από το κράτος ανάλογα με το
τι προσφέρει στο κράτος. </p><p class="MsoNormal">Επιστρατεύει μάλιστα για να υποστηρίξει το επιχείρημά του το
παράδειγμα με τη γνωστή φωτογραφία με τα τρία παιδιά που έχουν διαφορετικό ύψος
αλλά στηρίζονται στα ίδια ακριβώς σκαμνιά (συμβολίζοντας την ισότητα) ώστε να
μην μπορούν να δουν όλα τον αγώνα ποδοσφαίρου πίσω από τον τοίχο, όταν όμως τους
δίνονται σκαμνιά ανάλογα με το ύψος τους τότε μπορούν όλα τα παρακολουθήσουν
(συμβολίζοντας τη δικαιοσύνη). Με το παράδειγμα αυτό ο συνομιλητής μου θέλει να
υποστηρίξει ότι στην προκειμένη περίπτωση το ίδιο ποσό βοήθειας σε όλους δεν
είναι δίκαιο (κατ’ αναλογία του ίδιου ύψους σκαμνιού) και ότι πρέπει να δοθεί
διαφορετική βοήθεια (κατ’ αναλογία του διαφορετικού σκαμνιού). Προφανώς δεν
κατάλαβε ότι το παράδειγμα αυτό ισχυροποιεί την αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή
δίνεις μεγαλύτερο ποσό στους αδύναμους (όπως δίνεις ψηλότερο σκαλί στο κοντό
παιδί) για να πετύχεις τη δικαιοσύνη. Πάνω στην έντασή μου δεν μου ήταν τόσο
ξεκάθαρη η ανοησία που διατύπωσε ώστε να του την αντιτάξω μια και καλή και να
ξεμπερδεύω. </p>
<p class="MsoNormal">Η κουβέντα ζεσταίνεται όταν υποστηρίζει ότι ο πρωθυπουργός
έχει γίνει κομμουνιστής σχεδόν μοιράζοντας χρήματα και επιδόματα ενώ ταυτόχρονα
δεν ανταποκρίνεται στις προκηρύξεις εθνικής παλιγγενεσίας της προεκλογικής
περιόδου. Ότι απαγορεύτηκε η παρέλαση της 28<sup>ης</sup> την στιγμή που
δεκάδες χιλιάδες στριμώχθηκαν έξω από το εφετείο και διέσπειραν ασύστολα τον
κορονοϊό. Ότι ο Δένδιας και ο Σαμαράς έβαλαν τη χρυσή αυγή στη φυλακή και ο
σύριζα συνεργάστηκε μια χαρά κοινοβουλευτικά μαζί της και τη χρησιμοποίησε για
να παίρνει ψήφους από τη ΝΔ. Ότι για να δουλέψουν οι τεμπέληδες πρέπει να
μειωθούν τα επιδόματα. Ότι η πλειοψηφία των αριστερών είναι ψεκασμένοι
συνωμοσιολόγοι. Ότι αν δεν επιτρέψουμε στους αστυνομικούς να βαράνε κόσμο κάθε
μέρα θα μαραζώσουν και θα απειληθεί η ασφάλεια των πολιτών. Ότι οι καθηγητές
είναι τεμπέληδες και θα έπρεπε το καλοκαίρι ή στο υποχρεωτικό κλείσιμο να
μετακινούνται σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, όπως η εφορία. Ότι οι ΜΕΘ
έφτασαν το αστρονομικό αριθμό των 1150 και ότι για να στελεχωθούν θέλει χρόνο
οπότε η κουβέντα αυτή εξυπηρετεί μόνο μικροπολιτικές της αριστεράς. Ότι ο ίδιος
τέλος δεν είναι νεοφιλελεύθερος αλλά σκέτο φιλελεύθερος και ότι δεν είναι οι
εργαζόμενοι εκείνοι που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. </p>
<p class="MsoNormal">Δεν διαφώνησα σε όλα και στο τέλος της κουβέντας μας κοροϊδέψαμε
και οι δύο, αποκαλώντας πασόκο, έναν τρίτο συμμετέχοντα-παρατηρητή που είπε ότι
εν μέρει συμφωνεί και με τους δύο. Γελάσαμε αλλά μόλις έφυγα ήμουν διαλυμένος …Τελευταία
νύκτα πριν την καραντίνα, να τσακώνομαι για πολιτική, τι θα έλεγε ο μικρός
Βασίλης… Δεν πάνε καλά τα πράγματα.</p>
<p> </p>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-73823046096650822212020-10-11T11:57:00.005-07:002020-10-11T12:03:18.930-07:00Φταίνε οι νέοι που δεν πηγαίνουν να δουλέψουν για την ύπαρξη ανεργίας στην Ελλάδα σήμερα;<p> <!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]-->
</p><p class="MsoNormal">Χθες είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ σε ένα τραπέζι γενεθλίων
όπου ανάμεσα στα πολλά που συζητούσαν οι μεγάλοι ήταν και το θέμα της εργασίας
και συγκεκριμένα της ανεργίας και των συνθηκών εργασίας. Το θέμα ξεκίνησε από
την μη δυνατότητα παρακολούθησης των πανεπιστημιακών μαθημάτων και την ευκολία
με την οποία οι φοιτητές περνάνε τις εξετάσεις την περίοδο του κορονοϊου.
Συνεχίστηκε με την ευκολία με την οποία περνάνε στο πανεπιστήμιο αλλά και
αποφοιτούν από αυτό. Για να καταλήξει στο ότι μετά την αποφοίτηση δε δέχονται
να δουλέψουν όπου και όπου. </p>
<p class="MsoNormal">Σε συνομιλία που είχα με έναν μέλος της παρέας, εκείνος
υποστήριξε ότι «οι σημερινοί νέοι δεν θέλουν να εργαστούν» και συνεπώς αυτή
είναι η πιο βασική αιτία της ανεργίας σήμερα. Διαφώνησα άμεσα μαζί του λέγοντας
ότι ανεξάρτητα από τους προσωπικούς λόγους που μπορεί να έχει κάποιος για να
πάει ή όχι να δουλέψει κάπου, υπάρχουν αντικειμενικοί, κοινωνικοί παράγοντες
που δημιουργούν την ανεργία, όπως είναι η έλλειψη ζήτησης στην αγορά, οι
χαμηλοί μισθοί και οι κακές συνθήκες εργασίας που οδηγούν σε συνεχείς
παραιτήσεις. Ο συνομιλητής μου διαφώνησε λέγοντας ότι και δουλειές υπάρχουν και
«οι μισθοί δεν είναι τόσο χαμηλοί αν είσαι νέος». Για τις συνθήκες εργασίας
υποστήριξε επίσης ότι ακόμα και αν δεν είναι ιδανικές, πρέπει να
ευθυγραμμιστούν με όλες τις άλλες συνθήκες διότι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«και αυτός ως δημόσιος υπάλληλος δεν έχει
πληρωθεί καμία υπερωρία οπότε γιατί να πληρωθούν οι ιδιωτικοί;” Όχι μόνο αυτό
αλλά υπάρχουν και εκείνοι που απαιτούν να μην τους κολλάνε ένσημα για να
παίρνουν ταυτόχρονα και επιδόματα. </p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">T</span>ην άποψή
του την έχει σχηματίσει μέσα από τις προσωπικές του επαφές και γνωριμίες όπου
γνωστοί του επιχειρηματίες λένε ότι «μόνο οι άνω των 40 ψάχνουν για δουλειές,
οι νεότεροι βολεύονται με τα επιδόματα, το οικογενειακό χαρτζιλίκι, απαιτούν
πολλά ή φεύγουν με την πρώτη δυσκολία». Συν τοις άλλοις λοιπόν, πρέπει να
κοπούν και τα επιδόματα γιατί δημιουργούν αντικίνητρο προς την αναζήτηση
εργασίας.</p>
<p class="MsoNormal">Τα δικά μου αντεπιχειρήματα ότι την ανεργία την καθιστούν
κοινωνικό πρόβλημα κοινωνικοί παράγοντες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και όχι προσωπικές επιλογές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και ότι
αν οι τελευταίες εκφράζονται προς μια κατεύθυνση πανομοιότυπα τότε πρέπει να
αναζητηθούν οι κοινωνικοί λόγοι που γίνεται αυτό, δεν έπιασαν τόπο.</p>
<p class="MsoNormal">Το ότι η ανεργία σήμερα όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια
οφείλεται στη χαμηλή ζήτηση εργασίας λόγω κρίσης δεν έγινε απόλυτα δεκτό από
τον συνομιλητή μου. Το ότι πολλοί προτιμούν τα επιδόματα ή τα χαρτζιλίκια από
τους γονείς-παππούδες αντί μιας εργασίας, δεν αποδίδεται κατ’ αυτόν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις πολύ χαμηλές παροχές, την αβέβαιη
επαγγελματική εξέλιξη, τις αντίξοες συνθήκες εργασίας αλλά στο ότι έχουν
καλομάθει από το κράτος και τα επιδόματά του. Βεβαίως η φτώχεια και η ανέχεια
δεν αναγνωρίστηκαν ως κοινωνικοί κίνδυνοι για τους οποίους οφείλει ένα κράτος
να παρέχει κοινωνικά επιδόματα. Ούτε «οι υπερβολικές απαιτήσεις τους όταν
ζητάνε να μην τους βάζουν ένσημα για να παίρνουν και το επίδομα…» αποδίδεται
στο ότι τελικά αυτοί που το κάνουν αυτό δεν τα βγάζουν πέρα διαφορετικά.</p>
<p class="MsoNormal">Με λίγα λόγια φταίει ο άνεργος που δεν έχει ή που δε βρίσκει
δουλειά. Αυτό μου θυμίζει το «φταίει ο φτωχός που δεν έχει να μέσα για να ζήσει
καλά», «φταίει η χώρα και οι πολίτες της που υπάρχει οικονομική κρίση ή πόλεμος
ή λιμός», «φταίνε οι πρόσφυγες που έφυγαν από την πατρίδα τους» και πάει
λέγοντας. Με άλλα λόγια φταίνε τα υποκείμενα για ότι τους συμβαίνει και όχι οι
αντικειμενικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συμπεριφορά των υποκειμένων. Μια
διαφορετική διατύπωση θα ήταν «κοινωνία δεν υπάρχει, μόνο άθροισμα ατομικών
επιλογών». </p>
<p class="MsoNormal">Δεν μπήκα βεβαίως στον κόπο να αναπτύξω το τι πρεσβεύει η
πλειοψηφία των κοινωνικών επιστημόνων για το ζήτημα αυτό γιατί είχα ήδη
απογοητευθεί από την σιγουριά με την οποία ο συνομιλητής μου διατύπωνε τις
απόψεις του. Απόψεις που δε βασίζονται στην κατακτημένη γνώση και την έρευνα
παρά μόνο στην παρατήρηση, που αναγνωρίζουν το αλάθητο και δεν επιδέχονται
αμφισβήτηση. Αυτό δηλαδή που η κοινωνική έρευνα αναγνωρίζει ως «απλουστευτική
και μη-ορθολογική κατανόηση της πραγματικότητας» σύμφωνα με το βιβλίο της
Κοινωνιολογίας της Γ’ Λυκείου. </p>
<p class="MsoNormal">Για την κοινωνιολογία είναι αναγκαίο να υπάρχουν κοινωνικοί
παράγοντες που να εξηγούν τα κοινωνικά φαινόμενα. Διαφορετικά, μιλάμε για
«κοινωνικά» θέματα σα να κουτσομπολεύουμε γιατί αυτό κάνουμε όταν ψάχνουμε να
μας πουν τους προσωπικούς λόγους που δεν δέχονται να πάνε σε μια δουλειά οι
νέοι ή οι οποιοιδήποτε άλλοι. Αυτό όμως είναι κουβέντα καφενείου που δεν
αποσκοπεί στο να φωτίσει τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους μπορεί να
εκφράζεται αυτή η συμπεριφορά αλλά στο να συσκοτίσει την πραγματικότητα,
αρνούμενη ότι υπάρχουν τέτοιοι λόγοι που να έχουν δηλαδή κοινωνική αναφορά.
Έτσι κανείς αρκείται να εκφράζει την υποκειμενική του «άποψη» σα να είναι γνώση
που πρέπει να είναι σωστή, επειδή εμφορείται από την εκάστοτε αναγκαία
κατάσταση του υποκειμένου-ατόμου και αυτή πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή ακόμα
και αν αλλάζει το ίδιο το περιεχόμενό της από συζήτηση σε συζήτησης, από
καφενείο σε καφενείο, από συνομιλητή σε συνομιλητή. </p>
<p class="MsoNormal">Η συσκότιση της πραγματικότητας δημιουργεί σκοταδισμό, το
αντίθετο από το διαφωτισμό. Ο σκοταδισμός κυοφορείται εκεί που δεν αναγνωρίζεται
το κοινωνικά δίκαιο και υπερπροβάλλεται το πρακτικώς δυνατό. Διότι αν είναι
δυνατό να δουλεύεις για να επιζήσεις 14 ώρες την ημέρα σε κακές συνθήκες και
χαμηλά αμειβόμενος τότε γιατί να το εμποδίζει αυτό μια κοινωνική συνθήκη
δικαίου; Εξυπηρετεί εν τέλει ο σκοταδισμός αυτός έναν ρεαλισμό που εμφανίζεται
ως «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική» (το γνωστό ΤΙΝΑ αγγλιστί). Και το δίκαιο
περιθωριοποιείται ως μια ανεφάρμοστη ουτοπία.</p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span lang="EN-US"> </span>σκοταδισμός γεννάει επίσης το ρατσισμό και τον φασισμό. Με
το να μην αναγνωρίζονται αντικειμενικοί παράγοντες που οδηγούν στα κοινωνικά
προβλήματα και να αποδίδονται όλα τα δεινά στα «πρόσωπα» και τις «ομάδες»,
στοχοποιούνται οι πιο αδύναμοι, ακριβώς και μόνο από το γεγονός ότι δεν πρέπει
να είναι αδύναμοι .</p>
<p class="MsoNormal">Εν τέλει, δεν υπάρχει φως στο επιχείρημα ότι η ανεργία
υπάρχει διότι οι νέοι δε θέλουν να δουλέψουν. Υπάρχει αντίθετα σκοτάδι διότι
ακόμα και αν οι νέοι θέλουν να δουλέψουν το πρόβλημα θα παραμείνει. </p>
<p class="MsoNormal">Κάθε φορά που απογοητεύομαι το ρίχνω στην ακαδημαϊκότητα και
αυτό με κάνει να κλείνομαι στον εαυτό μου και να γίνομαι λιγότερο κοινωνικός.
Σκέφτηκα ότι «απότυχα» να εκφράσω με ενάργεια και πειστικότητα τα επιχειρήματά
μου. Έγραψα αυτό το κείμενο για να αποζημιώσω τον εαυτό μου για αυτήν του την
αδυναμία και ίσως έτσι αποσυσκοτιστώ από πλευράς μου και διαφωτιστώ από δικής
σας πλευράς.</p><p class="MsoNormal">
</p><p class="MsoNormal">Υ.Γ. Να ειπωθεί ότι αφότου σηκώθηκα και περιηγήθηκε στα
πέριξ ακούγοντας όμως με την άκρη του αυτιού μου τα λεγόμενα, άκουσα για
πολλοστή φορά την ιστορία για το κλείσιμο των εργοστασίων της Πάτρας και το πως
αυτό οφείλεται στους συνδικαλιστές, για το ότι η οικονομία μόνο επί Παπαδόπουλου
ήταν καλή και πολλά άλλα ωραία και όμορφα.</p>
<p class="MsoNormal"><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--> </p>
<p class="MsoNormal"> </p>
<p class="MsoNormal"> </p>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-32668838681383512392017-03-27T14:20:00.000-07:002017-03-27T14:20:09.604-07:00Για την 25η Μαρτίου
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Στη γιορτή της 25</span><sup><span style="font-family: Calibri; font-size: x-small;">ης</span></sup><span style="font-family: Calibri;"> Μαρτίου με πιάνει συγκίνηση
και δακρύζω. Το μυαλό μου λέει ότι δακρύζω επειδή θυμάμαι μνήμες ηρωισμού,
εντυπωμένες μέσα σε αυτό από την παιδική ηλικία. Συνεχίζει ερμηνεύοντας ότι ο
ηρωισμός είναι μια αντρική συναισθηματική κατάσταση που ψάχνει κανείς να βρει
που να την αναπτύξει και οι πόλεμοι του έθνους είναι μία καλή επένδυση. Ένα
ψέμα δηλαδή που καλλιεργείται από γενιά σε γενιά τελετουργικά και μοιρολατρικά.
Έλα μου ντε όμως που η καρδούλα μου λέει άλλα που δεν μπορώ να μεταφράσω
εύκολα. Όταν ακούω τον εθνικό ύμνο κάτι σπαράζει μέσα μου, μια υπερηφάνεια
αλλοτριωμένη από πάντα, μια αναθύμηση κοινοτικής συνείδησης που κάποτε ίσως
υπήρξε και που ζει στα βάθη της καρδιάς μου και ίσως καθενός που τραγουδά τον
ύμνο. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Είναι κάτι σα να γυρνάς στην παιδική σου ηλικία και να μη
θέλεις να ξαναγυρίσεις στο παρόν.</span><span style="margin: 0px;"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span style="font-family: Calibri;">Τότε
που οι μύθοι είχαν νόημα και σου έδιναν προσωπική και κοινοτική υπόσταση. Μύθοι
που ποτέ δεν πρέπει να εκλογικεύσεις το νόημά τους γιατί τότε θα σημαίνει ότι
μεγάλωσες. Είμαστε όλοι μικροί απέναντι στην Πατρίδα, μικροί, αθώοι, πιστοί. Μα
μόλις κάναμε το λάθος και μεγαλώσαμε γίναμε εθνοκάπηλοι, ηλίθιοι και προδότες
μόνο προσπαθώντας να κατανοήσουμε και να επικοινωνήσουμε το νόημα της ύπαρξης
του έθνους. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Γι’αυτό ενσυνείδητα γίναμε αρνητές αυτού και πολέμιοι της ιδέας
του. Βρήκαμε πολλές αιτίες, ότι τα έθνη κάνουν πολέμους, ότι η ιστορία τους είναι
μια απάτη νοθευμένη με ιδεολογία, ακόμα και ότι ο μισητός καπιταλισμός
χρειάζεται τα έθνη-κράτη για να εξαπλωθεί. Έτσι πιστέψαμε ότι διατηρούμε την
αθωότητα μας και διαφεύγουμε της εθνικιστικής έξαρσης που επικρατεί. Βγάζουμε
τη γλώσσα στη σημαία, αλλάζουμε κανάλι στις ειδήσεις για την 25</span><sup><span style="font-family: Calibri; font-size: x-small;">η</span></sup><span style="font-family: Calibri;">
Μαρτίου, αρνούμαστε τις παρελάσεις και κοροϊδεύουμε τους εορτασμούς. Ώσπου
έρχεται μια γιορτή νηπιαγωγείου για να δω σημαίες, να ακούσω εμβατήρια και
απαγγελίες εύκολων ηρωικών ποιημάτων από τους μικρούς ντυμένους τσολιάδες και Σουλιώτισσες
και να κλάψω σαν παιδί που μόνο αγαπά και λαχταρά. </span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-80724501827409090892017-03-09T12:23:00.001-08:002017-03-09T12:23:20.797-08:00Εξαιτίας ενός κακού ονείρου, με αφορμή ένα τραγούδι
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Αν πεθάνω θα με χάσει, αν πεθάνει θα την χάσω και στην
μεγαλύτερη ευτυχία φαίνεται και η μεγαλύτερη απώλεια. Στη μεγαλύτερη απώλεια
είμαι μόνος και ρουφιέμαι από τα άδυτα της σκοτεινής ψυχής μου, εκεί όπου
γίνομαι μυθικός. Είμαι όμως τόσο ανθρώπινος ώστε να μπορώ να αντέξω αυτό το
δαίμονα να με καλεί στην αγκαλιά του; Ή κατασκευάζω θεούς και μύθους για να τον
διώξω μακριά μου επικυρώνοντας την παρουσία του ως κακό; Είμαι έτοιμος να
εξιλεωθώ για την ηρεμία της καθημερινότητάς μου και να δονηθώ στον συμπαντικό
ηλεκτρισμό που διαπερνά το σώμα μου; Ή τρέχω να βρω καταφύγιο στην αγκαλιά της
συνήθειας; </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Είναι μόνο ένα συναίσθημα που τριγυρνά και εισχωρεί στους
ανθρώπους και τους κάνει να επαναστατούν, να εξεγείρονται απέναντι στον ίδιο
τους τον εαυτό, το σώμα και το μυαλό τους. Τόσο υπερβατικό και τόσο ανθρώπινο,
που φυτεύει τρελές, φοβιστικές, ιδιοφυείς σκέψεις. Που γεννιέται από την
υπενθύμιση του θανάτου που και αυτός τριγυρίζει παντού και λιγουρεύεται τις
ψυχές μας. Παίζω κρυφτό με αυτό και στην ύστατη φοβέρα ανακαλύπτω ότι δε
νικιέται και ότι μόνο μία αγκαλιά μπορεί να ρίξει το μαυρομπλε πέπλο που
στήθηκε πρωί πρωί στην ψυχή μου. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Για λίγο όμως και πριν γίνει αυτό, έλαβε θεατρικό
σκουροκόκκινο χρώμα και με εξώθησε στη σκηνή να παίξω το ρόλο του τρελού. Να
χτυπηθώ στο δάπεδο και να γίνω αγωγός του δαιμονικού ηλεκτρισμού που εξοντώνει
τη συνήθεια, παραγκωνίζει τη συνείδηση και καθαρίζει το μυαλό. Μπορώ να μην
είμαι απλώς ένας άνθρωπος, να είμαι κάτι παραπάνω; Να βυθιστώ σε αυτό, χωρίς να
απειλούμαι από το φόβο του θανάτου και τη συνήθεια της ζωής; Μάλλον όχι, θα
παραμείνω ένας Σιντάρτα και θα κλαίω με αδυναμία σαν παιδί ποτίζοντας ανθρώπινη
αγάπη. Εξαιτίας ενός κακού ονείρου, με αφορμή αυτό το τραγούδι.</span></div>
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/2KcdH1GnpJg" width="560"></iframe></span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-20809329862184065692016-10-14T14:12:00.000-07:002016-10-14T14:12:14.612-07:00Ένα πατίνι που δεν εκλάπη
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Το περπάτημά του ήταν αριστοτεχνικό, όχι μόνο επειδή ήταν
ξυπόλητο. Η κίνησή του απέριττα υπολογισμένη ώστε να φέρει εις πέρας την
αποστολή του. "Που πας εσύ βρε;" ακούει τη φωνή μου καθώς ανοίγω το
παράθυρο που βλέπει στην αυλή μας. Δε κοιτάζει πίσω, πετάει κάτω το ροζ πατίνι
και φεύγει γρήγορα. Βγαίνω, πάω στο ανοιχτό πορτονάκι και κοιτάζω προς το
δρόμο. Έχει προχωρήσει αρκετά, σχεδόν δε φαίνεται, ξέρει πως να πατάει και πως
να φεύγει γρήγορα. </span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><br /></span>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Για μια στιγμή σκέφτομαι να το φωνάξω, να του μιλήσω, να το
ρωτήσω αν πραγματικά θέλει το πατίνι. Δεν το κάνω. Ήταν το δώρο που πήρε η
γιαγιά στη μεγάλη της εγγονή πριν δύο χρόνια και έπαιζε πολύ με αυτό. Σε λίγο
καιρό θα το δοκιμάσει και η άλλη μικρή εγγονή. Κι όμως, λέω μέσα μου, το αξίζει
πραγματικά. Τέτοια τόλμη, 11 η ώρα το πρωί με τον ήλιο να λάμπει και κίνηση στο
δρόμο.</span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Θυμήθηκα το παραμύθι με τη Χρυσομαλλούσα που διαβάζω στις
μικρές. Το κοριτσάκι μόνο του στο δάσος παρασύρεται από τον πειρασμό και
μπαίνει στο σπίτι μιας οικογένειας αρκούδων που έχει πάει βόλτα στο δάσος μέχρι
να κρυώσει ο χυλός τους. Γεύεται το υπέροχο ζεστό πιάτο </span><span style="margin: 0px;"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span style="font-family: Calibri;">της μικρής αρκουδίτσας, κάθεται στην κουνιστή καρέκλα
της και την σπάει, κοιμάται στο απαλό κρεβάτι της και το ανακατώνει. Μέχρι που
συλλαμβάνεται από τα αρκουδάκια και από φόβο πηδάει από το παράθυρο του
δωματίου και φεύγει πάλι μόνο στο δάσος. Το μικρό αρκουδάκι αναρωτιέται ποιο να
είναι αυτό το κοριτσάκι με τα χρυσά μαλλιά. Θα ήθελε να το γνωρίσει και να
παίξουν μαζί.</span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Αυτή την τύχη είχα σήμερα το πρωί, να αισθανθώ λιγάκι
άνθρωπος. Σκέφτηκα να το κρατήσω για μένα, να μην το πω σε κανέναν άλλον από
εκείνους με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια αυλή και σε άλλους περίγυρους.
Βλέπεις, ηλεκτρονικό πορτόνι, ειδικός σύρτης στα πλάγια πορτάκια και ολόκληρος
σκύλος δε φαίνεται να έκαναν τη δουλειά τους. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">"Ποιος άφησε ανοιχτή την πόρτα;" "Μαζέψτε όλα
τα παιχνίδια να μη φαίνονται" "Αυτοί πήραν και το γκαζάκι τις
προάλλες" και άλλα τέτοια ακούστηκαν. Συγκαταβατικός με τις φοβίες τους,
απολάμβανα τη θέαση των πραγμάτων από προνομιούχα θέση. Ο ορθολογισμός μου δε
με άφησε ήσυχο βέβαια. "Και αν ήταν χρήματα ή τίποτα πολύτιμο; Θα το
έβλεπες με τον ίδιο τρόπο;" "Και αν έμπαιναν μέσα στο σπίτι σου;
"Και αν σε χτυπούσαν;" </span></div>
<br />
<div style="margin: 0px 0px 13px;">
<span style="font-family: Calibri;">Ήταν απλά ένα μικρό σκουρόχρωμο τριβολάκι που ήθελε ένα
παιχνιδάκι και ρίσκαρε για να το αποκτήσει. Τι πιο αξιοσέβαστο από αυτό; Τι πιο
γενναίο; Τι πιο παιχνιδιάρικο από ένα κλεμμένο χρησιμοποιημένο πατίνι που δε θα
οικειοποιηθεί κανένας μεγάλος προστάτης για να εξυπηρετήσει τους δόλιους
σκοπούς του; </span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-44185865860076473452016-09-20T14:59:00.000-07:002016-09-20T14:59:54.051-07:00Το καλοκαίρι των σκυλιώνΤο καλοκαίρι των σκυλιών<br />
<br />
Όταν βγάζεις ένα ψυγείο από την πρίζα χωρίς να έχει γίνει καμία ζημιά ή χωρίς να θέλεις να το μετακινήσεις, ένας είναι ο σημαντικότερος λόγος που το κάνεις. Επειδή φεύγεις, φεύγεις για καιρό και όταν ξανάρθεις θα έχουν περάσει τρεις ολόκληρες εποχές. Κάπως έτσι τελειώνει άλλο ένα καλοκαίρι στην εξοχή. Με τις σακούλες του ψυγείου φορτωμένες στο αυτοκίνητο. Απόγευμα, ποτέ άλλη ώρα και αφού έχει προηγηθεί το τελετουργικό της μεσημεριανής σιέστας. Δεν ακούς πλέον τις μουσικές από τα παραλιακά μπαρ, ούτε σκούζουν τα τζιτζίκια από την πολλή ζέστη. Κοιμάσαι καλύτερα από ποτέ αλλά θα πρέπει να φεύγεις. Η ζωή στην πόλη άρχισε πάλι. Οι φυλλωσιές είναι αμυδρά ελαφρύτερες από τα μπουρίνια που έριξαν τα φύλλα, το χώμα σκούρο, φρεσκοποτισμένο, τα σύννεφα παίζουν κρυφτό με τον ήλιο και μια σκας μια δροσίζεσαι. Δε θέλεις να δεις ποιος θα είναι ο νικητής. <br />
Οι γείτονες λιγόστεψαν αισθητά και τα πρόσωπα των γονέων σκεπτικά. "Άντε και το χρόνου εδώ πάλι" ευχήθηκα. "Για να δούμε μη δε ξανάρθουμε" πήρα απάντηση. Και πέρσι το ίδιο είπαν αλλά δεν το έκαναν, δεν άφησαν μόνο τον τόπο που ονειρεύτηκα πιο πολύ ως παιδί και έπειτα. Εκεί ήσαν και φέτος και μας περίμεναν. Και πήγαν πολλοί άλλοι, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί για επίσκεψη. Δεν ήταν και τόσο μόνοι όσο τα εκατοντάδες τσιγάρα που έσβησαν στα τασάκια, καθήμενοι στις ίδιες καρέκλες με τις ώρες, αφήνουν να εννοήσει κανείς. Εγώ όμως ξέρω ότι ήταν πιο μόνοι φέτος μετά και την οριστική απώλεια του προύχοντα της παραλιακής μας γειτονιάς. Το να μην βλέπουν ψυχή απέναντι, δέντρα να ξεραίνονται και αγκάθια να οργιάζουν τους έθλιβε, παρά τις αναλαμπές κάποιας παρουσίας εδώ και εκεί. Διότι ξέρουν ότι και εκείνων τα ψωμιά αργά ή γρήγορα τελειώνουν.<br />
Σε μία από τις νεαρές ροδακινιές, εκεί που είναι χωμένα τα κόκκαλα του Κούκι, εκεί βρίσκεται χωμένη η μελαγχολία μου προς στιγμήν. Από εκεί ξεπηδάει το ιστορικό των εποχών να ξετυλίγεται, των ζώων, των ανθρώπων, των πραγμάτων που κάναμε, που αναμέναμε, που λαχταρούσαμε. Παρέα κάποτε, τώρα οικογένεια, ο ένας από δω, ο άλλος από κει και σπάνια, πολύ σπάνια διασταυρωνόμαστε σε άλλα μέρη, με άλλους ανθρώπους ανάμεσά μας και άλλες πολύ άλλες σκέψεις από κείνες που κάναμε κάποτε. Δίνουμε υποσχέσεις με κάποιους, από αυτές που δεν τηρούνται ποτέ, με άλλους προσέχουμε τι δίνουμε. Διότι όσο περνά ο καιρός κουβαλά πολλά κενά που περιμένουν να καλυφθούν αλλά δε ξέρουμε πως θα τα καλύψουμε. Να πούμε κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στα μάτια και να πει "Αυτός είμαι, με γνωρίζεις, δεν έχω αλλάξει πολύ.." Αλλά μπορεί και να έχουμε αλλάξει πολύ, τόσο πολύ που τρομάζουμε να το δούμε ο ένας στον άλλον μην και καταρρίψουμε τις αναμνήσεις.<br />
Μέσα σε όλα αυτά, να μια ψυχή απέναντι, πλησιάζει, έχει καιρό να εμφανιστεί, κοίτα να δεις που ήρθε η άτιμη να μας αποχαιρετίσει και να την αποχαιρετίσουμε και εμείς. 14 και με ζάχαρο, ήρθε στο κλειστό σκουριασμένο πορτόνι για μια τελευταία μυρωδιά, με κοίταξε για λίγο και γύρισε πίσω βαρυγκωμώντας. Από τη ρίζα της ροδακινιάς μέχρι το απέναντι χωράφι, δύο σκύλοι απόσταση, δύο εποχές, ίσως και περισσότερες να διαγράφονται σε κάθε τέλος καλοκαιριού. <br />
Τα αμάξια φύγαμε και στο τέλος πάλι ένας αδέσποτος σκύλος μένει να κοιτάζει κατά μήκος του δρόμου τους ανθρώπους που το τάιζαν να φεύγουν, μαζί και το καλοκαίρι, μαζί και τις αναμνήσεις, μαζί και μια ακόμα εποχή. "Έτσι είσαι;" είπα μέσα μου. "Μικρή, πάμε για μπάνιο, το τελευταίο μας ε; Πάμε;" , " Ε, ναι μπαμπά, πάμε". Πάμε να δούμε τη μάχη του ήλιου με τα σύννεφα και του ειρηνοποιού ουράνιο τόξου να απλώνονται θεατρικά γύρω μας. Μαζί με τις κορυφές των βουνών, τα κτίρια της πόλης εκεί στην άκρη και το απέραντο γκριζογαλάζιο μπροστά μας. Πάμε να ξεχάσουμε ότι ο χρόνος περά και να ξεπλύνουμε τη θλίψη μας στην καθαρότητα της μεγάλης κυρίας που μας κρατά εκεί για άλλο ένα καλοκαίρι. Και θα μας υποδεχτεί εκεί πάλι όποτε εμείς το θελήσουμε. Αντίο θάλασσα, αντίο χρόνε, αντίο <b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-57548194927434999832016-06-04T14:53:00.000-07:002016-06-04T14:53:07.222-07:00Έλλειψη Οράματος
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbK1lMqLjudCZvACQFqAvGn_thftJFGOssBfYtzAfgnxTXNVeGiTLy1oMOz38vdrzTN6lY4VsqkgaclbDr8KAJR9ZBIYZiXDI_z7OmjS7NtFDQo9CJuMY70U6mJpfclkTQSX2yXPHcO-DN/s1600/Dark_Side_of_the_Moon.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbK1lMqLjudCZvACQFqAvGn_thftJFGOssBfYtzAfgnxTXNVeGiTLy1oMOz38vdrzTN6lY4VsqkgaclbDr8KAJR9ZBIYZiXDI_z7OmjS7NtFDQo9CJuMY70U6mJpfclkTQSX2yXPHcO-DN/s1600/Dark_Side_of_the_Moon.png" /></a></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να συνειδητοποιεί ότι δεν έχει
κανένα όραμα για το συλλογικό μέλλον του κόσμου. Για το μέλλον της χώρας, του
πλανήτη, της κοινωνίας γενικότερα. Τρομάζω τότε, σκεπτόμενος πόσο λιγότερο
οραματιστή με έκανε η πορεία προς την πλήρη ενηλικίωση (οικογένεια, σπίτι και
εργασία) και η συμβίωση με την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων. Όσο δε
βλέπω και τους γύρω μου να έχουν υιοθετήσει αυτή την στάση αναρωτιέμαι για το
που πήγαν τα οράματα για έναν καλύτερο κόσμο. Για το αν ανήκουν σε μια ηλικιακή
και ψυχολογική κατάσταση, εκείνη της μετα-εφηβείας, που αποτελεί οριστικά και
αμετάκλητα παρελθόν και ως εκ τούτου χρειάζεται να αναθεωρηθούν σε μια
περισσότερο ρεαλιστική βάση.</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbK1lMqLjudCZvACQFqAvGn_thftJFGOssBfYtzAfgnxTXNVeGiTLy1oMOz38vdrzTN6lY4VsqkgaclbDr8KAJR9ZBIYZiXDI_z7OmjS7NtFDQo9CJuMY70U6mJpfclkTQSX2yXPHcO-DN/s1600/Dark_Side_of_the_Moon.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><span style="font-family: Calibri;">Με προβληματίζει αυτή η ρεαλιστική αντιμετώπιση της
πραγματικότητας. Για την ακρίβεια δε νιώθω άνετα με αυτή ακόμα και αν την ζω
και ο ίδιος. Τη βιώνω μέσα από την αντιμετώπιση των ευθυνών της
καθημερινότητας, την διεκπεραίωση πραγματικών και μη υλικών και άλλων αναγκών,
την αλλοτριωτική επίδραση της εργασίας, τη συνύπαρξη με έναν κόσμο που
αναπαράγει όλα τα στερεότυπα του παρελθόντος. Από την άλλη, ελπίδα μου δίνουν η
δύναμη που παίρνω από την υπευθυνότητα, η ευχαρίστηση από την ικανοποίηση αυτών
των αναγκών και από μια αποδοτική μέρα στη δουλειά, ο εντοπισμός στοιχείων που
μπορούν να δώσουν δημιουργική δυναμική στη χάραξη του μέλλοντος. Ακόμα όμως και
αυτά τα πράγματα που μου δίνουν ελπίδα τα βιώνω με έναν αποσπασματικό,
ατομικιστικό τρόπο, σα να αφορούν μόνο το άτομό μου και όχι ένα όραμα, μια
θέαση όλου του κόσμου που με περιβάλλει. Πως μπορεί κάποιος να ελπίζει για τον
εαυτόν του χωρίς να οραματίζεται για το όλον και παρόλα αυτά να μην υποκύπτει
στον ατομικισμό; Πως γίνεται να πλάθουμε ωραίες εικόνες για τη ζωή μας και να
τις μοιραζόμαστε αν αυτές δεν αφορούν και τους γύρω μας;</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Τώρα που η ελπίδα για μια ριζοσπαστική πολιτική αλλαγή
έδειξε τα όριά της, νιώθω ακόμα πιο ανίσχυρος κοινωνικά, ακόμα λιγότερο
εκπροσωπημένος ιδεολογικά, ακόμα πιο απαισιόδοξος για τη δυνατότητα να υπάρξει
ένας εναλλακτικός δρόμος πέρα από αυτόν της καθημερινής σκληρότητας που μας
περιβάλλει. Άθελα μου υποκύπτω στην ευκολία της αδιαφορίας και του βολέματος με
αυτά που έχω (που μου έχουν δοθεί) κοιτώντας μόνο πως θα ελιχθώ καλύτερα για να
γλιτώσω την υποβάθμιση και την καταδίκη που έχει σαρώσει άλλους. Γίνομαι ένας
μικροαστός, καχύποπτος σε κάθε προοδευτική πράξη και φιλικά διακείμενος σε κάθε
συντηρητική. Είμαι παιδί του συστήματος που γεννάει τις κρίσεις, αυτό
τουλάχιστον το αναγνωρίζω.</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Στην περιφέρεια που κατοικώ όλα μοιάζουν να κινούνται προς
μια προδιαγεγραμμένη πορεία προς την αγκύλωση των συνειδήσεων. Οι άνθρωποι
δουλεύουν, και όσοι είναι άνεργοι ονειρεύονται να βρουν δουλειά. Αυτό το λες
πρόοδο από την κατάσταση της τεμπελιάς, αλλά όσο σκέφτομαι ότι η εργασία στα
χρόνια που ζούμε δεν απέχει και πολύ από τη δουλεία, το λες επίσης και
οπισθοχώρηση στην κατάσταση της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης. Οι άνθρωποι
ψωνίζουν, όσοι έχουν χρήματα για ξόδεμα και όσοι δεν έχουν ονειρεύονται λεφτά.
Αυτό το λες ανάπτυξη (ισχνή σίγουρα και άνιση) σε σχέση με την κατάσταση της
φτώχειας, αλλά η φύση της υπερκατανάλωσης που έχει κατακτήσει τις σύγχρονες
συνειδήσεις το καθιστούν μαζική ψυχοκοινωνική αρρώστια. Οι άνθρωποι βεβαίως
κάνουν παιδιά, πηγαίνουν βόλτες, και κάνουν άπειρα ακόμα πράγματα χωρίς να τους
νοιάζει το όραμα για το συλλογικό μέλλον. Έτσι κι εγώ τους ακολουθώ για να μη
νιώσω μοναξιά και πονέσω με τη φρίκη της ζωής που εκτυλίσσεται γύρω μου. Και
ξεχνάω τον πόνο, αρνούμαι το θάνατο και αδιαφορώ προς τα συναισθήματα. Ελπίζω
μόνο για εκείνα που μπορούν να γίνουν και σκοτώνω το όνειρο. Ερωτεύομαι μέχρι
εκεί που παίρνω ηδονή και φεύγω με τον πρώτο πόνο. Παραδίνομαι εύκολα σε
εκείνον που με πείθει ορθολογικά για την ανυπαρξία του οράματος μέχρι που
ακινητοποιούμαι. Μέχρι που δεν υπάρχω σαν αυτούσια οντότητα αλλά μόνο σαν
εξάρτημα μιας μηχανής που με ξεπερνά και τις λειτουργίες της δε μπορώ να
λογαριάσω παρά μόνο να ελπίσω ότι έχει φτιαχτεί για το καλό μου. Έτσι νομίζω
ότι είμαι ευτυχισμένος. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Μη με αδικείς, είμαι σαν εσένα, με λίγη περισσότερη ή
λιγότερη αυτοσυνειδησία. Προσπαθώ μόνο να μαζέψω τα κομμάτια μου από τα
χτυπήματα που δέχομαι κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης ούτως ώστε να χτίσω έναν
πιο στέρεο κόσμο για μένα και τους απογόνους μου. Σκέφτηκα ότι όλα αυτά
ακούγονται πολύ προσωπικά για να αφορούν και τους άλλους αλλά αμέσως μετά πάλι
σκέφτηκα ότι μόλις είχα κάνει μια ατομικιστική σκέψη. Γι' αυτό και μόνο είπα να
στα δώσω να τα διαβάσεις και εσύ. </span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-72597315882108797862016-05-31T13:00:00.000-07:002016-05-31T13:00:56.588-07:00Ο νέος μνησίκακος άνθρωπος
<br />
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .5pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1.0pt 0cm;">
<div style="border-image: none; border: medium; margin: 0cm 0cm 10pt; padding: 0cm;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο νέος μνησίκακος άνθρωπος</span></div>
</div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Αγαπά το χρήμα, εκείνο που του λείπει, γιατί κατά τα άλλα
έχει όσο του φτάνει για να τα βγάλει πέρα. Μισεί όμως τους πλούσιους, ειδικά εκείνους ο πλούτος των
οποίων δε φαίνεται πουθενά, αλλά εικάζεται ότι υπάρχει από τον ευγενικό τρόπο
που μιλάνε, από τις γνώσεις που έχουν και κυρίως από την κοινωνική ευαισθησία
που τους διακατέχει. Ταυτόχρονα μισεί και τους φτωχούς, ειδικά εκείνους που η
φτώχεια τους φαίνεται διάπλατα στα λιμάνια ως μετανάστες, στις καφετέριες του
1,5 ευρώ ως άνεργοι, στην τηλεόραση ως πρόσφυγες και στους δρόμους ως άστεγοι,
ακρωτηριασμένοι, πρεζάκια και μουρλαμένοι.</span><br />
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Είναι ο νέος τύπος μνησίκακου ανθρώπου, εκείνου που για όλα
τα δεινά που τον βρίσκουν κατηγορεί τους άλλους και ιδίως τα μεγαλύτερα θύματα
της κοινής πηγής αυτών των δεινών. Το ισχυρότερο επιχείρημά του είναι ότι αυτοί
και κανένας άλλος δεν ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.
Όφειλαν κατά τη συλλογιστική του ίδιου επιχειρήματος να έχουν μεριμνήσει για
την ατομική τους κατάσταση, ώστε ακόμα και υπό γενικότερη κοινωνική κρίση να
μπορούν να βρουν λύσεις και διεξόδους για τη ζωή τους. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Είναι νευρικοί και γενικά ευχάριστοι τύποι. Ομιλούν πολύ και
φαίνονται σίγουροι για τις απόψεις τους. Αν ένα πράγμα τους δίδαξε αυτή η
οικονομική κρίση είναι ότι αν είσαι αρκετά δυνατός και έξυπνος μπορείς να
επιζήσεις, ακόμα και να βγεις νικητής από αυτήν. Άρα και πλουσιότερος. Πλην όμως διακατέχονται από μια
ανυπομονησία και έχουν αποκτήσει έναν μόνιμο μορφασμό θυμού στο πρόσωπό τους από
την αδυναμία τους να βγουν νικητές, δυνατότεροι, πλουσιότεροι. Έτσι ρίχνουν τις
ευθύνες στα εύκολα θύματα της κοινωνίας και για τον παραπάνω λόγο ότι αυτά
ζητούν βοήθεια, παρακαλάνε για οίκτο, απαιτούν κάποιο σεβασμό, πράγματα
αντιπαθητικά διότι στρέφουν το ενδιαφέρον της υπόθεσης από "το τέλος της
φτώχειας" (εξαφανίστε τους εν ανάγκη) στο "βοηθήστε τους
φτωχούς" (τους επιβραβεύεται και από πάνω).</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Και εδώ εμφανίζεται εκείνη η φιλήσυχη τάξη των πλούσιων
ανθρώπων που έρχονται να βοηθήσουν, γεμάτοι ωραία λόγια, πολιτική ορθότητα,
κοινωνική ευαισθησία. Τους μισούν αφάνταστα διότι ο πλούτους τους δεν είναι
υλικός, και παρά την κρίση που μπορεί να πλήττει και τους ίδιος, είναι εκεί και
βοηθάνε, εκπαιδεύουν, γιατρεύουν, συμπαραστέκονται, αγωνίζονται και διεκδικούν.
Είσαι συνδικαλιστής και παλεύεις για τα δικαιώματα της εργασίας σου, σε
αποκαλούν τεμπέλη και σου λένε να πας να δουλέψεις πρώτα και να αγωνίζεσαι
μετά. Είσαι ακτιβιστής και διεκδικείς κοινωνικά δικαιώματα για όλους, σε
αποκαλούν υποκριτή και φερέφωνο αλλότριων συμφερόντων. Είσαι εκπαιδευτικός και
θέλεις να ανοίξεις τα μάτια των μαθητών μιλώντας τους για την κοινωνική αδικία,
για αυτούς είσαι ένας φαντασμένος ονειροπόλος, που δεν μαθαίνεις τους μαθητές
πως να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που θα τους εμφανιστούν στη ζωή. Ο πλούτος
όλων αυτών είναι ηθικός, πνευματικός και αυτόν φοβούνται όλοι οι απάνθρωποι νεορεαλιστές,
γέννημα θρέμμα της οικονομικής κρίσης. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Δεν ήταν έτσι πάντα ή δεν ήταν έτσι ακριβώς. Πριν την κρίση
ήταν φιλικοί αν και κάπως αδιάφοροι προς τους άλλους, συμπαθούσαν τους
επιτυχημένους μεν αλλά δεν τους φθονούσαν, υποστήριζαν ακόμα και τους
σοσιαλιστές αν και γελούσαν μαζί τους. Μέσα σε λίγα χρόνια σκλήρυναν, δεν
γελάνε με την ψυχή τους (έστω και αν το έκαναν μόνο όταν πήγαιναν στα
μπουζούκια) αλλά με χαιρεκακία για τα δεινά των αδύναμων. Σίγουροι ότι δεν
ανήκουν στην ίδια φυλή με αυτούς συντάσσονται με το κοπάδι του πολιτισμού της
προόδου που δεν ανέχεται οπισθοχωρήσεις και κοιτάζει μπροστά. Μπροστά σε έναν
κόσμο με δυνατούς και αδύνατους, πλούσιους και φτωχούς, έναν κόσμο έτσι όπως
πρέπει να είναι πλασμένος, απαλλαγμένος από εκείνους τους συναισθηματικούς που
ανήκαν στη μεσαία τάξη και ήθελαν να αλλάξουν τους συσχετισμούς. Για την
ακρίβεια αποζητούν να πάρουν τη θέση αυτών και να αποτελέσουν το πρότυπο του
νέου μέσου ανθρώπου με τα χαρακτηριστικά της νέας μεσαίας τάξης, αυτής που
αναδύεται μέσα από τους μετασχηματισμούς που προκαλεί η κρίση.</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Στη θέση της συμπάθειας βάζουν την ισχύ και στη θέση της
ανεκτικότητας την καταστολή. Αντιπαρατάσσουν τον λογιστικό ορθολογισμό απέναντι
σε κάθε μη ωφελιμιστική πράξη και το σπουδαιότερο κοινωνικό αγαθό γι΄αυτούς
είναι η ασφάλεια και όχι η ελευθερία. Αγνοώντας ότι υπάρχει ένα
ιστορικοκοινωνικό γίγνεσθαι που τους ξεπερνά και δημιουργεί τέτοιες έξεις νομίζουν
ότι διαγράφοντας μεμονωμένα κεφάλαια της ιστορίας, όλη τους η ζωή θα ήταν
διαφορετική. Ανακαλύπτουν ότι οι Εβραίοι κινούν τα νήματα της οικονομίας και ότι
υπάρχει συντονισμένο σχέδιο ισλαμοποίησης της Δύσης, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι
ευθύνονται για την κρίση του δημόσιου χρέους και ότι η δημοκρατία έχει πολλά
ελαττώματα σε σχέση με τη χούντα . Κακισμένοι με όλα αυτά στρέφονται με μίσος
σε οτιδήποτε μπορεί να τους θυμίζει ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι έτσι
ακριβώς όπως τα σκέφτονται. Και είναι
έτοιμοι να γράψουν για άλλη μια φορά την ιστορία όπως κάνουν κάθε φορά που
εκείνη βρίσκεται σε αδιέξοδο και ζητά τη συνδρομή τους. Τι θα έχει να πει άραγε
ο ιστορικός του μέλλοντος για τους μνησίκακους μικροαστούς της μετακρισιακής
εποχής; </span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-72665754301617429482016-03-06T12:31:00.000-08:002016-03-06T12:31:15.308-08:00Χαμένοι στη μετάφραση
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="color: #3f4549; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.5pt; line-height: 115%;">Χαμένοι στη μετάφραση βρίσκονται οι πάλαι
ποτέ φίλοι της επονομαζόμενης αριστεράς, αυτής που πίστεψε ότι μπορεί να
αναλάβει την εξουσία και να ανατρέψει χρόνιες αδικίες στην πολιτική, κοινωνική
και οικονομική ζωή του τόπου. Και τώρα που βρίσκεται στην εξουσία προσπαθεί να
ζυγίσει τα βάρη της συνεχιζόμενης κρίσης που αδυνατεί η ίδια να αναστρέψει,
θεωρώντας λίγο πολύ ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από αυτόν της
διαχείρισης. Αφήνει έτσι για το απώτερο μέλλον τις λύσεις, σε εκείνο που οι εταίροι
αν είναι καλοί θα κάνουν μια καλή αξιολόγηση και αν θέλουν θα παράσχουν στη
χώρα την πολυπόθητη για την κυβέρνηση ελάφρυνση του χρέους. Στόχο στον οποίο
ποντάρουν τα μέγιστα και ήδη μάλλον προετοιμάζουν τα πανηγύρια για μια τέτοια
μεγάλη νίκη της αριστεράς. Την επιμήκυνση δηλαδή του χρέους εις το διηνεκές. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="color: #3f4549; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.5pt; line-height: 115%;">Στην πολιτική βέβαια οι μεταφράσεις και οι
ερμηνείες πολλές, η ανάγκη όμως αδιαπραγμάτευτη. Τι γίνεται τώρα λοιπόν που η
ανάγκη για αλλαγή σελίδας περιμένει στο αόριστο μέλλον; Γίνεται να έχουν
ξεμυτίσει όλα τα κοράκια του νεοφιλελευθερισμού και να μαίνονται εναντίον της
κυβέρνησης αυτής με περισσή αλαζονεία και με μια ανάκαμψη της αυτοπεποίθησής τους,
λίγους μήνες μετά την κατακρήμνιση τους στις εκλογές του Ιανουαρίου και του
Σεπτεμβρίου. Ξέρουν πολύ καλά ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης έχει
απογοητευτεί με την κυβέρνηση και προσπαθούν να το προσεταιριστούν. Αυτό βέβαια
απαιτεί έναν ριζοσπάστη αριστερό να τον γυρίσεις σε νεοφιλελεύθερο δεξιό. Στην
εποχή και τη χώρα που οι ταμπέλες έχουν κατακρημνιστεί εντελώς μετά και τις
κωλοτούμπες του Σύριζα αυτό δε μοιάζει και τόσο δύσκολο. Η απογοήτευση
μπορεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εύκολα να μετατραπεί σε οργή και
η τελευταία σε τιμωρία. Με λίγα λόγια η αποτυχία του Σύριζα να τα βάλει με τους
"εταίρους", έτσι όπως τουλάχιστον διακήρυττε, προβάλλεται στο
συλλογικό ασυνείδητο ως μια ιστορική αποτυχία της αριστεράς να εφαρμόσει μια
εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό πρόταση. Οι απογοητευμένες μάζες θυμούνται το
σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν τους, όσοι τουλάχιστον δεν πάνε πάλι στο ΚΚΕ. Λένε
το πιο απλό "και τι διαφορετικό θα είχαμε αν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία;".
</span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="color: #3f4549; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.5pt; line-height: 115%;">Έτσι λοιπόν ξαναβγήκαν παγανιά τα
αγριόρνιθα του νεοφιλελευθερισμού σε όλες του τις μορφές, ιδιαίτερα τις πιο
επιθετικές στο οικονομικό και τις πιο απάνθρωπες στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Βρίσκουν
ελεύθερο πεδίο απούσης μιας συντεταγμένης και πειστικής πολιτικής από την
"αριστερά", ώστε να περάσουν τις πιο αντιδραστικές απόψεις ως κάτι
απολύτως αναγκαίο για τη χώρα. Οι μετατοπίσεις του κοινού νου εν καιρώ κρίσης
βοηθάνε τα μέγιστα σε αυτό. Συζητώντας με τους γύρω μου αντιλαμβάνομαι ένα
τεράστιο ιδεολογικό μπέρδεμα σχετικά με όλα τα φλέγοντα ζητήματα πολιτικής που
αφορούν τον τόπο, από το χρέος μέχρι τους πρόσφυγες. Μέσα σε διάστημα λεπτών
κάποιος από αριστερός ανθρωπιστής γίνεται συντηρητικός αντιδραστικός εν αγνοία
του φυσικά. Άποψή μου είναι ότι η παραπάνω αποτυχία αυτής της κυβέρνησης βγάζει
από την πρώτη θέση των προβλημάτων της χώρας τη διαχείριση του χρέους και
συγκεκριμένα την ανάγκη άρνησής αυτού έτσι όπως την καθόρισε όταν ήταν
αντιπολίτευση. Αφήνει έτσι χώρο για άλλα χρόνια μεν προβλήματα όπως τη
διαπλοκή, το ασφαλιστικό, τη φορολόγηση του τουριστικού ή αγροτικού προϊόντος
κ.α. να παρουσιάζονται σα δομικά προβλήματα, περισσότερο ακόμα και από την ίδια
την υποδούλωση στο χρέος που έχει υποστεί ο τόπος. Μαζί με την καταβαράθρωση
της αντιμνημονιακής ρητορικής καταρρέει και ένα ολόκληρο ιδεολογικό οικοδόμημα
που στήριξε την ελπίδα της εναλλακτικής άποψης. Τα συντρίμμια αυτού
ανακατεύονται με κάθε λογής αντιδραστικές φωνές "ανοικοδόμησης" έτσι
ώστε το νέο ιδεολογικό οικοδόμημα να μοιάζει σαν ένα έκτρωμα της
μεταμοντέρνας-μετακρισιακής εποχής. </span></div>
<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="color: #3f4549; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.5pt; line-height: 115%;">Φαινόμενα του καιρού μας θα μου πείτε, του
βυθισμένου στα πολιτικά διλήμματα της αντιμετώπισης μιας οικονομικής κρίσης. Θα
μου πείτε επίσης "πάντα έτσι δε συνέβαινε, τουλάχιστον επί καπιταλιστικού
συστήματος, με κρίση ή χωρίς;" </span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-87851626577098589752015-09-23T13:39:00.000-07:002015-09-23T13:40:58.293-07:00Το καλοκαίρι των εκλογών<br />
<div style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Θυμάμαι πότε ξεκίνησε το καλοκαίρι. Ήταν τέλη Ιουνίου,
Σαββατο, βαπτίζαμε τη μικρή και κάναμε τραπέζι μεγάλο στην αυλή μας. Την
προηγούμενη είχα τελειώσει το σχολείο με μια επίσης μεγάλη γιορτή. Τελειώνε
ένας πολύ κουραστικός Ιούνιος, ευτυχώς με γιορτές, κόσμο, συγκίνηση και τις
μεγάλες προσδοκίες του καλοκαιριού μπροστά. Στα βαπτίσια κάποιος μου ανέφερε
ότι θα γίνει δημοψήφισμα. Χωρίς να του δώσω πολλή σημασία - τόσο ήταν το
ενδιαφέρον μου για τα πολιτικά μέχρι τότε - μέσα μου ένιωσα μια ένταση χαράς αν
και με ισχυρά μείγματα απορίας. Γιατί τώρα, γιατί τελευταία στιγμή;</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Από την επόμενη μέρα ξεκίνησαν οι συζητήσεις επί συζητήσεων.
Στο </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">facebook</span></span><span style="font-family: Calibri;">, στο
σπίτι, έξω με τους φίλους, παντού. Διχασμόες αλλά και διάλογος ίσως για πρώτη
φορά στη ζωή μου. Τη Δευτέρα έβγαλα όλα μου τα χρήματα για να πληρώσω τον
κετερά του τραπεζιού. Την Τρίτη </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">capital</span></span><span lang="EN-US"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">control</span></span><span style="font-family: Calibri;">,
τι ειρωνεία. Ο μαζικός φόβος πτώχευσης δύο μέρες από τα μαζικά έξοδα για μια
όμορφη γιορτή. Είναι εικονικός ο φόβος ή μήπως ανήκω σε άλλη τάξη; Τίποτα από
τα δύο, θα ζούσαμε με δανεικά μέχρι να ξαναπληρωθούμε και αυτό με </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">c</span></span><span style="font-family: Calibri;">.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">c</span></span><span style="font-family: Calibri;">. ήταν αβέβαιο πότε θα ξαναγινόταν.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Δε φοβηθήκαμε όμως. Ας είναι καλά η τράπεζα των 60+ που μας
γέννησαν. Και που ξέρεις, κάποια στιγμή θα μας πληρώσουν από τα ρημαδοευρωπαϊκά
που δουλέψαμε. Απορούσαμε ακόμα με το δημοψήφισμα αλλά μια ευφορία μας έκανε να
νοιώθουμε κοντά, σαν ένα. Κάτι που μας έλειπε ακόμα και αν φαινόταν να
βρισκόμαστε σε διάσταση με τους άλλους. Στρατόπεδα, βρισίδια, διλήμματα, αλλά
και ακόμα μεγαλύτερη απορία "Γιατί τώρα, με ποιο σκοπό, γιατί εμείς;"
Ακόμα και έτσι τρέξαμε να υποστηρίξουμε την πλευρά μας. Ακόμα εντυπωσιάζομαι με
την ηρεμία που υποστήριξα την άποψή μου, χωρίς να κολλάω, να αμφιβάλλω, να
γίνομαι ακατανόητος και αυτάρεσκος.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Και ήρθε το εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο σκορ. Φωνάξαμε
όλοι γκολ αλλά όχι πολύ δυνατά, να μην ενοχλήσουμε τους αδερφούς και φίλους που
είπαν το άλλο, το αντίθετο. Και όλη μας η ύπαρξη απόκτησε ένα νόημα. Πιστέψαμε
σε κάτι αδιόρατο, αδύνατο 'ισως αλλά "λαός ενωμένος - ποτέ νικημένος"
λένε.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Όλα αυτά ενδιάμεσα από διάβασμα για εξετάσεις πιστοποίησης
μέσα Ιούλη. </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">Baby</span></span><span lang="EN-US"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">sitting</span></span><span style="font-family: Calibri;">,
διάβασμα, δουλειές, ειδήσεις. Και τότε ήρθαν τα προκαταρκτικά χαστούκια.
Ευρωκοινοβούλιο, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">eurogroup</span></span><span style="font-family: Calibri;">,
πνιγμοί εικονικοί, έρπις στο χείλος, </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">panic</span></span><span lang="EN-US"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">attacks</span></span><span style="font-family: Calibri;">, κανένα περιθώριο, θάψιμο, παρακάμψεις, κωλοτούμπες,
ξεχεσίματα και έξοδος από το σπίτι των λύκων με μια συμφωνία.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Τότε αρχίσαμε τα μπάνια μετά από τις εξετάσεις,
αναψοκοκκινισμένοι, θυμωμένοι και περήφανοι. Ο καθένας να ψάχνει το σπίτι του
σαν τα μικρά γουρουνάκια μετά το φύσημα του λύκου. Η θάλασσα μας έπλενε, το
βουνό μας καθάριζε, η εξοχή μας έφερνε ξεγνοιασιά. Ήταν άλλο ένα υπέροχο
καλοκαίρι που συν τοις άλλοις ξεκίνησα να ασχολούμαι πάλι με την ενημέρωση και
την πολιτική σκέψη. Έψαχνα και εγώ το αποκούμπι μου σε αυτό τον αγώνα δρόμου με
τις εκλογές, τις διαπραγματεύσεις, το δημοψήφισμα, την κωλοτούμπα, τη συμφωνία,
τη διάσπαση, τις προεκλογές. </span><span style="mso-spacerun: yes;"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Το βρήκα εκεί που ήξερα ήδη. Απλά δεν το είχα πάρει πολύ
θερμά παλαιότερα. Τώρα όμως δεν υπήρχε άλλη διέξοδος. Η αριστερά πενθεί και
ταυτόχρονα αυτοκοπανιέται ενώ ο λαός περιμένει απογοητευμένος. Τι άλλο εκτός
από έναν αέρα απελευθέρωσης; Αυτή την πνοή που μπαίνει όταν ανοίγεις το
παράθυρο και μπαίνει δροσιά, πόσο μάλλον όταν ανοίγει η πόρτα η τελευταία για
να βγεις από μια φυλακή. Που αλλιώς ονομάζεται χρέος.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Όντας ρομαντικός στην καρδιά, έτσι και επαναστατικός στην
σκέψη. Δε μας σώζει τίποτα άλλο, τα δοκιμάσαμε όλα και αυτό που ξεχάσαμε είναι
ότι είμαστε ένα έθνος, ένας λαός και ότι είμαστε υποταγμένοι. Εθνοκεντρική
διάσταση άρχισε να παίρνει μέσα μου το πολιτικό ζήτημα. Η ταξική διάσταση
άρχισε να υποχωρεί εξαιτίας και του τρόπου που οι θιασώτες της, αυτοί οι
διεσπαρμένοι φαντασιόπληκτοι τσεγκεβάρες φυλούσαν το καστράκι τους μην πέσει
και τους πλακώσει.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Παρακολουθούσα, διάβαζα, άκουγα αυτόν και έγινε ο δικός μου
αρχηγίσκος, ο δικός μου εν δυνάμει ηγέτης. Χίλιοι </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">Wallestein</span></span><span lang="EN-US"><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span style="font-family: Calibri;">δε με
πείθουν ότι πρέπει πρώτα να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο παγκόσμιο σύστημα για
να αλλάξουμε και εμείς. Το ανάποδο, εμείς σαν δύναμη λαού, πες το έθνος,
κράτος, χώρα, όπως θες, εμείς θα αλλάξουμε πρώτα και θα διασπείρουμε νέα
ενέργεια στο παγκόσμιο σύστημα. Όχι επειδή το λέει η θεωρία αλλά επειδή το
επιτάσσει η πράξη, η ανάγκη να βγούμε από το λάκκο της χρεοδουλείας.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Μεγάλες ιδέες, ανεφάρμοστες και επικίνδυνες. Γραφικοί,
περιθωριακοί και φανατικοί οι υποστηρικτές τους. Εγώ όμως δεν παρέλειπα να τις
διατυπώνω με θέρμη, σθένος, υπομονή και σωκρατική σχεδόν επιχειρηματολογία
παντού. Στο σπίτι, στους συγγενείς, σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους. Να
φουσκώνω έτσι και εγώ τον μικροεγωισμό μου για να νιώσω σημαντικός. Και πράγματι
ένιωθα έτσι, στις διακοπές, τα ταξίδια, τις επιστροφές αυτού του καλοκαιριού
που τελείωσε το βράδυ της 20ής Σεπτεμβρίου με βροχές και μπόρες.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Περίμενε ο παντοδύναμος να τελειώσει αυτό το ατελείωτο
προεκλογικό καλοκαίρι για να στείλει σημάδια ζωής. Νερό στις αυλές, υγρασία
στις ψυχές που κατάπιε εκείνη του δέρματος, μέσα σε λίγες ώρες το έκανε να
ξεκολλήσει και μαζί το μυαλό να στεγνώσει από τα όνειρα.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Και έτσι η προσγείωση ήρθε ξενέρωτα. Με τα πρόσωπα τριγύρω
μου να χαίρονται την είσοδο ή μη στη βουλή κάποιων, τα ανεβασμένα ποσοστά άλλων
και εκείνα των νικητών να ηρεμούν μετά από καιρό. Κάτι μέσα μου ένιωθε μοναξιά
και αποσύρθηκα στη μελαγχολία, αναρωτώμενος αν ανήκω και εγώ σε εκείνα τα
παιδιά που πολύ μικρά δεν πήραν αρκετή μητρική φροντίδα και όταν μεγάλωσαν
αποφάσισαν να επαναστατήσουν, όπως λέει ο Γιωσάφατ. Θυμήθηκα ότι κάπως έτσι
σκέφτηκα και το 12' οπότε και έπαψα να ασχολούμαι με πολιτικά και έγινα
αναχωρητιστής. Το αγαπημένο μου χρώμα από το κόκκινο του πάθους έγινε το
πράσινο του δάσους. Η νεοψυχεδέλεια έγινε η αγαπημένη μου μουσική και η
απόδραση από τα κοινά μέσω της περιήγησης στη φύση η αγαπημένη δραστηριότητα.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Όλα αυτά εξισορροπήθηκαν όταν έγινα για δεύτερη φορά πατέρας
και έπαψα να αναζητώ την απόδραση. Και να μαι, πολιτικοποιημένος και πάλι,
επαναστατημένος, ονειροπαρμένος ίσως, αλλά με σύμμαχο την οδυνηρή κρισιακή
πραγματικότητα.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Ένα καλοκαίρι με εφημερίδες και ειδήσεις στο ίντερνετ και
πολλή λίγη μουσική δε θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ. Νέα εξισορρόπηση λοιπόν
για να πάρουμε ανάσα για την επόμενη μάχη. Με αντικυκλική πολιτική, μουσικές,
βόλτες στη φύση, χορό, γράψιμο για να πάρει τα ίσια η ψυχή και να ηρεμήσει από
αυτή τη διαδρομή. Και που ξέρεις, μπορεί η επανάσταση να είναι μια ατομική
υπόθεση τελικά και όχι μαζική. Ή και τα δύο μαζί εναλλάξ και σε ίσες δόσεις.
Όλοι περιμένουν την επόμενη μέρα με επιφυλακτικότητα, απάθεια, μετρημένες ή και
καθόλου ελπίδες, θυμό, στεναχώρια και κάτι απ'όλα αυτά ανακατωμένα μεταξύ τους.
Συγκρατημένοι προς το παρόν, ανασυντάσσονται πριν έλθει η νέα έκρηξη. Και τότε
ας ελπίσουμε πολλά να αλλάξουν. Ε, Κεμάλ, τι λες εσύ</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">;</span></span></div>
<b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-43343348454187502802015-09-07T12:39:00.000-07:002015-09-07T12:59:33.134-07:00Τα αντιδραστικά pt. 1<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Μερικές φορές σκέφτομαι όπως οι εχθροί μου: Λέω τι θέλουν τώρα μωρέ και ακόμα φωνάζουν αυτοί οι αντιμνημονιακοί, αυτοί που επιθυμούν ρήξεις με το κατεστημένο και τέτοιες μπούρδες; </div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Μιλούν τόσα χρόνια για έξοδο από το ευρώ αλλά είδατε πολλους οικονομολόγους να υπερασπίζονται αυτή την άποψη; Μιλούν ακόμα και για έξοδο από την ΕΕ, αλλά σκέφτομαι πως θα επιζήσει η Ελλαδίτσα σε έναν τόσο ανταγωνιστικό κόσμο χωρίς την υποστήριξη των συμμάχων της. Έστω και αυτών που δε μας φέρονται καλά τελευταία αλλά φταίμε εμείς πρώτοι που δε μας φέρονται καλά. Εμείς που δεν τηρούσαμε τους κανόνες της ΕΕ και της ευρωζώνης τόσα χρόνια και τώρα μας φταίνε οι δανειστές και η Γερμανία. Ειδικά με αυτή την τελευταία έχει πέσει τόση δαιμονοποίηση, ότι εφαρμόζει το 4ο ράιχ, ότι χρησιμοποιεί την ΕΕ μόνο για όφελός της και άλλα τέτοια. </div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Το άλλο για τη σκληρή λιτότητα το ακούσατε; Που την είδατε τη σκληρή λιτότητα; Εγώ παντού βλέπω ανθρώπους να κινούνται, να ψωνίζουν, να καταναλώνουν. Μήπως ο Έλληνας ακόμα έχει στην άκρη λεφτά που δεν μπορείς να του τα πάρεις εύκολα; Με φοροδιαφυγή κυρίως και με μαύρη αγορά κάθε είδους. </div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Μιλάνε γiα αθρωπιστική κρίση. Καλά, έχετε πάει σε χώρα με ανθρωπιστική κρίση να δείτε τι σημαίνει αυτό; Είδατε τώρα μερικούς παραπάνω στις ουρές στα συσσίτια και το βγάλατε ανθρωπιστική κρίση. Πεθάνανε μαζικά χιλιάδες άνθρωποι; Έχουν ξεσπιτωθεί όλοι οι έλληνες και δε τους βλέπουμε πουθενά; Υπάρχει τόση φτώχεια που έχουν όλοι κάνει τεράστιες κοιλιές; Αυτό είναι ανθρωπιστική κρίση;</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Όσον αφορά την ανεργία όκ, είναι υψηλή, αλλά ποιος είπε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη ταυτόχρονα με ανεργία; Ευτυχώς που ζούμε στο ευρωπαϊκό και αν δε σας αρέσει αυτό υπάρχει το παγκόσμιο χωριό και είναι πανεύκολο πια να ταξιδέψεις και να δοκιμάσεις την τύχη σου αλλού. Οι πρόγονοί μας δηλαδή που πήγαν σε όλο τον κόσμο για να δουλέψουν διαμαρτυρήθηκαν για την ανεργία; Μήπως βαριόμαστε λίγο να ψαχτούμε, γκρινιάζουμε ή κατηγορούμε τους άλλους για την έλλειψη ευελιξίας, ρίσκου και δημιουργικότητάς μας.<br />
Υπάρχουν θα μου πείτε και οι αριθμοί που λένε ότι η χώρα μας περνάει τη χειρότερη οικονομική κρίση που έχει περάσει αναπτυγμένη χώρα τα τελαυταία 60 χρόνια. Ωραία, λένε ότι χάσαμε το 25% του ΑΕΠ, και τι έγινε; Είναι πολύ μεγάλο λέτε ε; Αν σας κόψουν εσάς το 25% του εισοδήματός σας, που είναι υψηλό επειδή είστε πλούσιος (αυτό κατ'αναλογία της αναπτυγμένης χώρας), αυτό σημαίνει ότι θα γίνετε πάμπτωχος; Του ύψους και του βάθους είστε. Λέτε, πολλά χρόνια ύφεσης, δεν έχει ξαναγίνει αυτό, δεν αντέχει η οικονομία και τέτοια. Και σας ρωτάω, που το ξέρετε ότι δε θα βγει η οικονομία από τον φαύλο κύκλο και δε θα γιατρευτεί; Γιατί η χρόνια αρρώστεια του χρέους οφείλεται στην μη έγκαιρη αντιμετώπιση εκείνων των συμπτωμάτων που το δημιούργησαν σε πρώτη φάση. Που δεν είναι άλλα απο τον κρατισμό, τη διαφθορά και την κοπραδόρικη στάση όσων δεν θέλουν να δουλέψουν.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Θέλετε τώρα να αλλάξετε για άλλη μια φορά τον κόσμο, τον νεο-φιλελεύθερο όπως τον λέτε τώρα, παλαιότερα λέγατε τον καπιταλισμό, να δούμε τι θα λέτε στο μέλλον. Ο κόσμος όμως κινείται με τους δικούς του νόμους στους οποίους πρέπει να συμβαδίσετε και να κάνετε να λειτουργήσουν υπέρ σας; Τι, μιλάτε για πόλεμο, ανταγωνισμό, και απανθρωπισμό; Όταν εσείς είσαστε έτοιμοι να φέρετε την κοινωνία σε εμφύλιο και σύγκρουση για να ικανοποιήσετε τις ιδεοληψίες σας.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Οι οποίες απορρέουν από μια διαστρεβλωμένη ερμηνεία του νεωτερισμού και της προόδου που αφήνει το άτομο στην άκρη έρμαιο των κοινωνικών αλλαγών και όχι υποκινητή τους. </div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Έτσι στην εποχή του διαδικτύου, της πληροφορικής και της επικοινωνίας, της διαδικτυακότητας των πάντων, εσείς στέκεστε άκαμπτοι, στατικοί και υποκρίνεστε ότι δε σας επηρεάζουν οι μεγάλες αλλαγές γύρω σας. Πολλοί τις μισείτε κιόλας γιατί κόβουν εργατικά χέρια ή εμβαθύνουν την παγκοσμιοποίηση και αυτό είναι κακό. </div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Λέτε ότι ο κόσμος δεν πρέπει να είναι ζούγκλα και αμέσως προσπαθείτε να τον αναμορφώσετε ώστε να μην είναι τέτοια. Όμως στην πράξη βλέπετε ότι αυτός παραμένει ζούγκλα και εσείς τι κάνετε, προσπαθείτε να εξανθρωπίσετε τα θηρία, να τα ωραιοποιήσετε, με εσάς πρώτους, ώστε να είσαστε υπεράνω των ρεαλιστών που κοιτάζουν να επιζήσουν ακολουθώντας το συμφέρον τους. Που πολλές φορές αν όχι πάντα οδηγεί σε ρυθμίσεις που προστατεύει τα συμφέροντα όλων. 'Ετσι αν δεν κάνω λάθος προκύπτει και ο νόμος. Αλλά εσείς ανακαλύπτετε μια ταξικότητα, όπως την αποκαλείται στο νόμο και προσπαθείτε να τον κάνετε πιο "δίκαιο", να του αφαιρέσετε δηλαδή το ταξικό υποστήλωμα. Και συσκοτίζετε τα πράγματα μπερδεύοντας τους ανθρώπους και κάνοντάς τους να προσδοκούν ότι το κράτος θα τους κάνει καλά, αυτό θα τους βρει εργασία, αυτό ευθύνεται για τη φτώχεια μαζί με τα επιχειρηματικά συμφέροντα βεβαιώς βεβαίως. Συγγνώμη αλλά έτσι εξευτελίζεται η ατομικότητα του κάθε ανθρώπου και κανείς δεν ευθύνεται για τις δικές του πράξεις και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Δηλαδή ο φτωχός και ο άνεργος ρε παιδιά δεν ευθύνεται καθόλου για την κατάστασή του; </div>
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica;">
Όπως ακριβώς ισχύει και για το κράτος μας και για όλα τα κράτη του πλανήτη. Δεν ευθύνονται τα ίδια, πλούσια και φτωχά, αναπτυγμένα και υπανάπτυκτα για την κατάστασή τους; Όλο οι άλλοι φταίνε; </div>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-15875672381121649492015-09-01T12:09:00.001-07:002015-09-01T12:45:31.659-07:00Το πραγματικό δίλημμα της κοινωνίας απέναντι στο πλαστό δίλημμα των εκλογών<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Τα συστημικά ΜΜΕ μαζί με τα συστημικά κόμματα (εννοείται ότι συμπεριλαμβάνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά) κάνουν τα πάντα για να μας πείσουν ότι το δίλημμα των εκλογών είναι το εξής: Εφαρμογή του νέου μνημονίου εξ’ αριστερών δηλαδή με ισοδύναμα που να απαλύνουν τις συνέπειές του στο λαό ή εφαρμογή του μνημονίου εκ δεξιών και κέντρου χωρίς μεσοβέζικες και τυχοδιωκτικές παρεκτροπές που βάζουν σε κίνδυνο τη χώρα. Το σύστημα αυτό έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα εκλογικό δίλημμα στο οποίο οποιαδήποτε επιλογή και αν επικρατήσει τελικά κερδισμένοι θα είναι πάντα οι ίδιοι, εκείνοι που νέμονται τον πλούτο της χώρας έχοντάς την υποδουλωμένη.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Σκοπός της επιβολής αυτού του διλήμματος είναι να υποτιμηθεί και να περιθωριοποιηθεί όσο το περισσότερο δυνατόν γίνεται το πραγματικό κοινωνικό δίλημμα που απασχολεί το λαό αυτής της χώρας: ή μνημόνια, συνεχή ύφεση και υποτίμηση της ζωής του μέσα σε κατάσταση χρεοδουλείας ή έξοδος από αυτή την πορεία ακόμα και αν το κόστος είναι μεγάλο.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Οι επικοινωνιολόγοι του συστήματος, που τόσο θέλει ο κ. Τσίπρας να καταπολεμήσει, γνωρίζουν πολύ καλά ότι τους τελευταίους ειδικά μήνες ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών έχει αρχίσει να αμφισβητεί έντονα τις κύριες πολιτικές επιλογές όχι μόνο των κομμάτων που ψήφισαν τα προηγούμενα δύο μνημόνια (αυτό έχει γίνει βέβαια εδώ και καιρό) αλλά κυρίως αυτές του μέχρι προτίνος κυβερνώντος αυτοαποκαλούμενου ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Οι κύριες αυτές επιλογές αφορούν τον γενικότερο προσανατολισμό της χώρας σε διεθνές, οικονομικό, γεωπολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο και πιο συγκεκριμένα την χωρίς εναλλακτικές αφοσοίωση στις πολιτικές της ΕΕ και του ευρώ. Ο τρόπος που εκδηλώθηκε αυτή η αμφισβήτηση είναι το τρανταχτό ΟΧΙ στα μνημόνια που εκστομίστηκε από τον ίδιο το λαό στο πρόσφατο δημοψήφισμα.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Είναι δε τόσο τρανταχτό το ΟΧΙ όσο περισσότερο ασυμβίβαστες φαίνεται να είναι οι προθέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων με τη θέληση του λαού. Το επικοινωνιακό πλεονέκτημα του κατεστημένου προκύπτει από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την κρίση της αριστεράς. Η αφήγηση είναι η εξής: “Η ίδια η αντιμνημονιακή αριστερά συνειδητοποιεί ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος. Συνεπώς, δεν υπάρχει εναλλακτική σε αυτά και ο προεκλογικός διάλογος αφορά απλά την εσωτερική διαχείρισή τους”.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Έτσι λοιπόν το τέως κυβερνών κόμμα ανεβαίνει στο άρμα της ανέξοδης και κούφιας αντιπαράθεσης με τη ΝΔ, όπως ακριβώς συνέβαινε μέχρι πριν λίγα χρόνια μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αυτό δύσκολα μεταφράζεται ως το τέλος της μεταπολίτευσης, όπως κάποιοι βιάστηκαν να κάνουν μετά τον καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως και την πτώση της ΝΔ δευτερευόντως. Για την ακρίβεια, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο χαρτί του ίδιου και απαράλλακτου μεταπολιτευτικού συστήματος. Από αριστερά προσπαθεί να μην ανατρέψει κανένα από τα σοβαρά κεκτημένα αυτού του συστήματος. Και τα καταφέρνει έως ένα σημείο αν κρίνει κανείς από την συνθηκολόγηση όσων την εβδομάδα των παθών 5-12 Ιουλίου διακήρρυταν με πάθος το ΟΧΙ αλλά σήμερα λένε ότι δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Και τι γίνεται με την αντιπροσώπευση του ΟΧΙ στις εκλογές; Είναι το νεοσύστατο κόμμα της Λαικής Ενότητας ο γνήσιος εκφραστής της θέλησης ενός ολοένα και αυξανόμενου μέρος του λαού που αμφισβητεί τις κύριες επιλογές του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος; Ή μήπως το κόμμα αυτό συστάθηκε μόνο και μόνο για να παίξει την αντιπολίτευση στο ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Αν σκεφτεί κανείς ότι 1) μέχρι τις 12 Ιουλίου δεν σκεφτόταν κανείς το ενδεχόμενο της δημιουργίας τέτοιου κόμματος, 2) τα στελέχη της ΛΑΕ προέρχονται από το ίδιο πολιτικό και κοινοβουλευτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, όπως ακριβώς συμβαίνει με το ΣΥΡΙΖΑ και 3) ήδη εκφράζονται διαφορετικές απόψεις ως προς τις κεντρικές επιλογές του ως κόμμα, όλα αυτά συνηγορούν στο ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η ΛΑΕ μπορεί να εκφράσει την ανάγκη για επανεκίνηση σε νέες βάσεις του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Ωστόσο, και μόνο το γεγονός ότι ένα κόμμα που εκφράζει το ΟΧΙ, μπορεί να μπει στη βουλή και να είναι ακόμα και 3ο κόμμα σημαίνει ότι κοινοβουλευτικά τουλάχιστον ισχυροποιείται η κάποια αντιπροσώπευση του ΟΧΙ.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Όσον αφορά την Χρυσή Αυγή, που προσδέθηκε στην πλευρά του ΟΧΙ, η όλη παρουσία της στο πολιτικό σκηνικό αποπνέει τη δυσωδία του σαπισμένου κοινοβουλευτισμού, του οποίου νώθο και γι’αυτό αντιδραστικό παιδί είναι. </div>
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Helvetica; font-size: 11px;">
Βλέποντας λοιπόν με νηφαλιότητα τις δυνατότητες ανάδειξης του πραγματικού διλήμματος που απασχολεί την κοινωνία - και αυτό δεν είναι άλλο από το ή συνεχίζουμε με μνημόνια, ξεπούλημα και υποδούλωση της χώρας ή αλλάζουμε πορεία - μπορούμε να πούμε ότι η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο πρόσφερε παρά αφαίρεσε δυνάμεις στο κίνημα του ΟΧΙ. Θα φανεί ίσως στη συνέχεια ότι οι παλινωδίες κατά την εφαρμογή του νέου μνημονίου θα ριζοσπαστικοποιήσουν ακόμα περισσότερο την κοινωνία προς διαφορετική κατεύθυνση και θα αναδείξουν εκείνες τις δυνάμεις που σιγοκαίουν στις παρυφές του σαρθρού μεταπολιτευτικού κοινοβουλευτισμού και ετοιμάζονται για την είσοδό τους στην πολιτική ζωή. Και τότε ίσως όλα αλλάξουν. Είδωμεν.</div>
<div>
<br /></div>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-34891443135277894842015-04-18T13:59:00.002-07:002015-04-18T13:59:31.335-07:00Βουνό
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Επιστροφή από Σκουληκαριά για Πάσχα. Επέστρεψα πλήρης,
ανανεωμένος, ζωντανός, ορεξάτος, με μια γλυκιά κούραση από τις εξερευνήσεις μου
και την οδήγηση. Βρίσκοντας μια άλλη Εγλυκάδα, ανοιξιάτικη και μέσα στις
μυρωδιές. Παίζοντας με τις κόρες μου και γελώντας. Τρώγοντας κάτι και
γεμίζοντας την κοιλίτσα μου που διαμαρτυρήθηκε έντονα. Και τέλος πέφτοντας
κουρασμένος για ύπνο. Κλείνω τα μάτια και κατακλύζομαι από εικόνες της φύσης,
αυτές που συνάντησα στο χωριό και άλλες που δημιουργώ με τη φαντασία μου. Κάνω
σκέψεις που θα γέμιζαν πολλές σελίδες εκείνη την στιγμή και που περιμένουν να
αποτυπωθούν. Μεγάλες σκέψεις, ευγενικές, προσωπικές. Ή μήπως πρόκειται για
συναισθήματα και συγκεκριμένα για ένα συναίσθημα λύπης για τον γυρισμό από την
τελειότητα στη μετριότητα, από τις διακοπές στην καθημερινότητα, από τη φύση
στην πόλη, από την ξεγνοιασιά στις έγνοιες και τα άγχη, από την ελευθερία της
φύσης του χωριού στον εγκλεισμό του πολιτισμού της πόλης, από την επικέντρωση
στις ανάγκες μου στην επικέντρωση στις ανάγκες των άλλων. Όλα αυτά βέβαια
μπορεί να είναι δυϊσμοί που κατασκευάζει ο νους για να ερμηνεύσει υα διφορούμενα
συναισθήματα, για να μπορέσει να δικαιολογήσει, να δρομολογήσει και να νοηματοδοτήσει
τη νέα πραγματικότητα μετά την επιστροφή (ή να την μαυρίσει ).<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Δυϊσμοί που γενάνε και συγκρούσεις αλλά μήπως αυτές οι
συγκρούσεις δεν υπάρχουν ήδη; Η σύγκρουση της αναζήτησης ενός ανώτερου εαυτού
με την εξαναγκαστική αφιέρωσή του στην μετριότητα της καθημερινότητας, η
σύγκρουση της καθαρότητας του συναισθήματος να περιτριγυρίζομαι από το φυσικό
στοιχείο, το άγριο, το ανόθευτο μα το να περιστοιχίζομαι από ανθρώπους με τα ελαττώματα
τους. Όμως αυτοί οι προβληματισμοί ξεκίνησαν από την στιγμή που πριν κοιμηθώ
έφερα στην φαντασία μου εικόνες της φύσης απόκρημνες, γκρεμούς και φαράγγια,
απέραντες θέες και υψόμετρα, αυτά που φοβάμαι. Και αναρωτήθηκα τότε μετά από τα
περπατήματά μου στη φύση «γιατί φοβάμαι πραγματικά; Τι φοβάμαι να αντικρίσω
πραγματικά; Μήπως δεν είναι ένας φυσικός φόβος, ούτε καν ένας ψυχολογικός φόβος
αλλά ένας υπαρξιακός;»<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Φοβάμαι γιατί δεν δέχομαι να αντικρίσω την τελειότητα της
φύσης και του εαυτού μου, ως παιδιού της φύσης. Φοβάμαι να δω το φόβο ως
αναπόσπαστο κομμάτι της περιπέτειας του παραμυθιού του να περπατάς, να
αναζητάς, να εξερευνάς, να ταξιδεύεις στη φύση. (ένα σωρό εκλογικεύσεις
υπάρχουν εδώ με μεγαλύτερη την εξιδανίκευση της φύσης σε τέτοιο βαθμό που με
κάνει να υποφέρω πολύ αυτή την στιγμή, παραδείγματος χάριν, τα ίδια θα μπορούσα
να νιώθω και έπειτα από ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Όμως έχω ανάγκη να αποτυπώσω
αυτά που νιώθω και σκέφτομαι για την εμπειρία μου γιατί στο κάτω κάτω<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις εξορμήσεις στη φύση οφείλονται κυρίως.)
Φοβάμαι να δω αυτή την τελειότητα του παραμυθιού που έχει πλοκή, τρόμο και
ωραίο τέλος, όπως μια βόλτα στο βουνό. Και γιατί φοβάμαι όλα αυτά; Γιατί κάτι
με κρατάει από το να παραδοθώ εντελώς στην περιπέτεια αυτή, στο άγνωστο της
γεωγραφίας του βουνού, στην ησυχία του, την σιωπή του, την εσωτερική αξία της
ύπαρξής του, κάτι με κρατάει από το να γίνω ένα με όλο αυτό, να τελειοποιηθώ.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Είναι ο κόσμος που ζω, η ζωή που κάνω, ο πολιτισμός, η πόλη,
η καθημερινότητα, οι ρόλοι, και όλα όσα αυτά συνοδεύουν; Είναι η παράδοση μου
στον κόσμο των συναισθημάτων, της επικοινωνίας και του ανθρώπινου πολιτισμού
γενικά που τόσο με εξαντλεί καθημερινά. (πάλι εκλογίκευση μυρίζει εδώ
προσπαθώντας να βρω οπωσδήποτε μια αιτία για μια υπαρξιακή κατάσταση που με
υπερβαίνει) Είναι η συμβίωσή μου με την μετριότητα και η εσωτερίκευση αυτής
ώστε να μην μπορώ να δω και να αποδεχτώ την τελειότητα παρά το ότι την αναζητώ.
Κοιτάζω τη φύση, τα δέντρα, τα ρυάκια, το έδαφος και τους άπειρους σχηματισμούς
αυτών και είναι σα να βρίσκομαι στο πιο ζωντανό μουσείο του κόσμου. Η φύση
είναι το πιο ζωντανό μουσείο της γης και είναι τέλεια. Δε σου ζητάει κάτι που
δεν μπορείς να δεις, να νιώσεις, να καταλάβεις. Σου λέει να πάρεις το χρόνο σου
και να αφιερωθείς, να κοιτάζεις μόνο και να οσφραίνεσαι, να ακούς και να κρατάς
τις αισθήσεις σου ζωντανές. Αυτό σου ζητάει μόνο το μουσείο με τα αρχέγονα
βουνά, τα αιωνόβια δάση, τα γερασμένα αλλά ακούραστα ρέματα αλλά και τα νέα
ρυάκια τους δρομίσκους που ανοίγουν κάθε τόσο. Ενώ το μουσείο με τα ανθρώπινα
κατασκευάσματα απαιτεί να ξέρεις, να γνωρίζεις, κινητοποιεί το νου και τις
πολλαπλές λειτουργίες του, με κάνει να υποφέρω που δεν μπορώ να συγχρονιστώ
μαζί του.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Ατελής ο πολιτισμός μας και γεμάτος ελαττώματα. Να
συμφιλιωθώ μαζί του και να πάψω να κάνω μεγαλεπήβολες σκέψεις και να βλέπω
οράματα φυγής από αυτόν,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όπως συνήθως
κάνω και στο τέλος κάθε φορά που ξαναγυρίζω στη φύση μετά από καιρό βρίσκομαι
πάλι στην αρχή. Πάλι βλέπω κάτι γνώριμο που έχω ξεχάσει το όνομά του, παλι θα
με καλέσει κοντά του αλλά δε θα καταλαβαίνω τα λόγια του, πάλι θα φοβηθώ την
υπέρτατη ομορφιά του και θα κάνω σκέψεις θανάτου και θα καταλάβω πόσο πολύ το
αγαπώ μόνο αφού χωρίσουμε.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Διότι η
αδυναμία να ερωτευτώ μια για πάντα και να μείνουμε για πάντα μαζί χωρίς κανείς άλλος
να μπαίνει ανάμεσά μας με κάνει και πονάω πολύ. Γυρίζω στον πολιτισμό και
γίνομαι κυνικός και σε ξεχνάω αλλά υποφέρω και δεν ξέρω γιατί υποφέρω. Υποφέρω
πολύ από κάτι που μου λείπει και δεν καταλαβαίνω τι μου λείπει. Βρίσκω
υποκατάστατα στην καθημερινότητα αλλά και αυτά δεν διαρκούν πολύ. Φίλοι,
βόλτες, μουσικές, ασχολίες, όλα έρμαια του πολιτισμού. Και εκείνο που μένει
είναι να υποφέρω μια από κομμένη ανάσα, μια από χαλασμένο στομάχι, άλλη από
άγχος, από θυμό, από ντροπή και ενοχές. Και να ξεχνάω τις αξίες και τα ιδανικά
μου, αυτά για τα οποία διάβαζα μικρότερος στα βιβλία του Έσσε.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Η φύση με γιατρεύει από τις αρρώστιες αυτές και μου λέει να
χαρώ και χαίρομαι, μου λέι να μελαγχολήσω και μελαγχολώ, να φοβηθώ και το κάνω.
Και στο τέλος όλα αυτά μαζί φτιάχνουν ένα υπέροχο παραμύθι για τον έρωτα και το
θάνατο και το ξεπέρασμα αυτών των αδυναμιών, για την ηρεμία και την ολοκλήρωση
του είναι.<o:p></o:p></span></div>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-67825530366735870182014-09-01T07:24:00.001-07:002014-09-01T11:53:01.269-07:00SUBARU<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">SUBARU</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Δεν πάει μισή ώρα που ήρθαν και σε πήραν. Σε κοίταξα για
τελευταία φορά. Ήξερα ότι θα νιώσω την απώλεια και πράγματι συγκινήθηκα. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">«Μίμη, Μίμη, έλα να δεις που παίρνουν το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Subaru</span>.” <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">"Που το πάνε γιαγιά;»<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">«Το πάνε για ανταλλακτικά, να, όποιος θέλει πόρτα μπορεί να
πάρει αυτή την πόρτα, όποιος θέλει καθρέφτη μπορεί να πάρει τον καθρέφτη του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Subaru</span>.”<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">“Έτοιμοι, σε λίγες μέρες θα σας στείλουμε το χαρτί της
διαγραφής.»<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">«Τι τα θες, άψυχα αντικείμενα αλλά συνδέεσαι παιδάκι μου..»<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">«Γιαγιά λυπάμαι, γιαγιά λυπάμαι.»<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">«Και εγώ Μίμη μου» ήθελα να του πω αλλά δεν μπορούσα να
βγάλω κουβέντα εκείνη την στιγμή παρά μόνο να φορέσω τα γυαλιά ηλίου. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Έζησες 22 χρόνια, πολλά για αμάξι, λίγα όμως για σένα. Σε
παρακολουθώ πάνω στο γερανό, πόση ζωντάνια έχεις ακόμα, πόσο βουβό παράπονο
βγάζεις που δε σε «έσπασα» σε κάποιο βουνό όπως το αξίζεις και είσαι φτιαγμένο
για αυτό. Αναλογίζομαι τις εποχές που πέρασαν. Από τα πρώτα χρόνια της
δεκαετίας του 1990 στα μέσα των 2010. Από τα χρόνια της ευημερίας στα χρόνια
της παρατεταμένης κρίσης. Από την πολυτέλεια του καινούργιου που ήσουν τότε στη
φθήνια του μεταχειρισμένου που σε αντικαθιστά σήμερα.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><o:p>Και τελικά τι μένει από σένα εκτός από μνήμες; Ίσα που πρόλαβα να πάρω από τον εσωτερικό καθρέφτη τη μοναδική διακοσμητική παρέμβαση που έκανα τόσα χρόνια, μια κιτς γοτθική σύνθεση από ένα διακοσμημένο δικτυωτό σύρμα απομεινάρι μπομπονιέρας μαζί με την κορδέλα παρέα με ένα σταυρουδάκι και δίπλα να κρέμονται δύο πλαστικές καρφίτσες, η μία με μια γροθιά των Rage Against the Machine και η άλλη ο Robert Smith να κοιτάζει ανάποδα. Ήμουν κατά καποιο τρόπο περήφανος για το πως ταιριάξαν όλα αυτά.</o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Τελικά το ξυλαράκι που έβαλα κάποτε στο δρομάκι του σπιτιού
μας στη θάλασσα για να πατήσεις για γούρι, έστειλε το μήνυμα ηχηρό. Τότε είχε
φύγει ο δεύτερος παππούς μου, τώρα νέες ζωές έρχονται. Μόνο γούρι έφερες
μπαγάσικο. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Σκέφτηκα ότι τελικά ο άνθρωπος προβάλλει συναισθήματα ακόμα
και σε άψυχα αντικείμενα απλά για να μη μείνει μόνος ποτέ. Ψάχνει τρόπο να
βιώσει το σκηνικό της απώλειας του ίδιου του του εαυτού, αλλά μόνο για ότι
υπάρχει έξω από αυτόν μπορεί να το βιώσει. Και κλαίει ευτυχισμένος που μπορεί
ακόμα να νιώθει τη λύπη της απώλειας. Ωστόσο, αυτό μάλλον ισχύει για την
απώλεια όλων των έμψυχων και άψυχων πραγμάτων εκτός των ανθρώπων. Οι τελευταίοι
παίρνουν στην άλλη μεριά την ψυχή τους που για τους εναπομείναντες είναι και
ίσως πάντα να ήταν απροσπέλαστη. Εν τέλει όσο περισσότερο αποκαλύψεις την ψυχή
σου εν ζωή, τόσο πιο ευτυχισμένη λύπη θα νιώθουν οι εναπομείναντες για το χαμό
σου. Και το αντίστροφο. Αυτά ισχύουν για τους ανθρώπους διότι ότι δεν είναι
άνθρωπος σου δίνει ότι έχει μέχρι να αποσυρθεί και δε σε ταλαιπωρεί μετά. Έτσι
ο αποχωρισμός είναι πιο εύκολος. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Σκέψεις πρωί Δευτέρας 1<sup><span style="font-size: x-small;">ης</span></sup> Σεπτέμβρη και θυμάσαι
ότι έχεις κάτι να γράψεις για τον αποχωρισμό του καλοκαιριού που φεύγει. Τι
σημασία έχει, το δάκρυ μια αφορμή ψάχνει για να χυθεί είτε είναι μια οριστική
απώλεια είτε ένας προσωρινός αποχαιρετισμός. Όσον αφορά τώρα το υπαρξιακό
ερώτημα του αν ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει την σίγουρη απώλεια του εαυτού του ενόσω ζει,
αυτό θα διερευνηθεί σε επόμενη εκχώρηση, απόσυρση, καταστροφή σημαντικού κατά
το λογιστή μου περιουσιακού στοιχείου. Αυτά για την ώρα.<o:p></o:p></span>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-26440061135630688702014-01-30T05:48:00.003-08:002014-01-30T05:50:18.791-08:00Αφύπνιση<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Ο φρουρός που κάθεται ακριβώς μπροστά μου διαβάζει ένα
βιβλίο με τίτλο «Πνευματική Αφύπνιση», γραμμένο από τον γνωστό εις τους παρακολουθήσαντες
τηλεειδήσεις γέρο Παΐσιο. Ο φρουρός αυτός δεν είναι ο μόνος που διαβάζει και
αυτό για μένα που είμαι εκπαιδευτικός είναι αφυπνιστικό γεγονός. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Βρίσκομαι στις φυλακές όπου και κάνω μάθημα. Φέτος είμαι εδώ
για 2<sup><span style="font-size: x-small;">η</span></sup> συνεχόμενη χρονιά και αντιμετωπίζω μια πραγματικότητα
διαφορετική από πέρυσι. Αυτή τη διαφορά τη βιώνω ως μεγαλύτερη αίσθηση
ελευθερίας. Ελευθερίας να μοιραστώ με τους εκπαιδευόμενους που οι ίδιοι βιώνουν
τη στέρηση της ελευθερίας τους. Ελευθερία που πηγάζει από το πάθος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για ελευθερία από εκείνους που τη στερούνται
σε φυσιολογικό επίπεδο και την αναζητούν σε πνευματικό. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Φέτος συνειδητοποιώ ότι οι δρόμοι της ελευθερίας είναι
πολλοί όπως και οι δρόμοι της γνώσης και ότι και οι δύο διαδρομές συναντώνται
συχνά. Μαθαίνω για πρώτη φορά να αναγνωρίζω την αρχή του δρόμου και να ξεκινάω
ευχάριστα και διερευνητικά για την αναζήτηση στόχων. Στόχων που μπορεί να
αλλάζουν κάθε φορά που μπαίνω στην αίθουσα. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στόχων που μπορεί να μην συντάσσονται
πραγματικά σε τυπική αποτύπωση αλλά που αναδύονται δημιουργικά μέσα από το
φαντασιακό και εμπειρικό κόσμο των εκπαιδευομένων. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Χέστηκα για τους στόχους και τις τεχνικές και όλες τις προκάτ
γνώσεις που υποτίθεται καλούμαι να γνωρίζω για να κάνω τη δουλειά μου. Στην
πραγματικότητα η δουλειά μου <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι να
μεταδίδω ελευθερία, ανεκτικότητα, πνεύμα, απορία και ενδιαφέρον. Βασική
προϋπόθεση που τη νιώθω φέτος είναι η ελευθερία να μην υπακούσω σε κανόνες
άλλων. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι δικοί μου κανόνες είναι: <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">-</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: Calibri;">Ενδιαφέρσου για τους ανθρώπους, τις εμπειρίες τους,
τις χαρές και τις λύπες τους<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">-</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: Calibri;">Καθοδήγησε πνευματικά με τα προσόντα του
χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου, γίνε οδηγητής και πρότυπο χωρίς να είσαι
από πάνω <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">-</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: Calibri;">Μην υποκύπτεις σε ξύλινους κανόνες και οδηγίες
από μια διοίκηση που δεν ενδιαφέρεται για σένα, τους εκπαιδευόμενους και το
διδακτικό έργο.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Ο φρουρός διαβάζει για εικόνες της Παναγίας που κλαίνε, ο
υπεύθυνος εκπαιδευτικός που δεν μπαίνει σε αίθουσα, δε πολυμιλάει στους κρατούμενους
παρά μόνο υπογράφει απουσιολόγια, ανοιγοκλείνει φώτα, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">air</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">condition</span><span lang="EN-US"> </span>και
Η/Υ σιγοντάρει τις ψαλμωδίες του πρώτου με προφητείες του Παίσιου περί υπερίσχυσης
της Ρωσίας στην Τουρκία και άλλα γεωπολιτικοτραγικά. Ο διευθυντής είναι απών,
στέλνει μόνο χαρτιά και σπανίως επισκέπτεται το σχολείο. Ο παραφουσκωμένος με
γνώσεις εκπαιδευτικός μπαίνει μουγγός, άβουλος, απροστάτευτος ηθικά και
υποτιμημένος κοινωνικοοικονομικά σε μια αίθουσα με ανθρώπους που έχουν να δουν
αυτοκίνητο και γυναίκα μήνες, μπορεί και χρόνια. Ανθρώπους με στίγμα, ανθρώπους
λαθραίους στον κόσμο της νομιμότητας της μιας κουλτούρας, μιας χώρας και μιας
αντίληψης. Δύο φαινομενικά διαφορετικοί κόσμοι συναντώνται, μια πρόκληση
γεννιέται. Δεν είναι υπέροχο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">;</span><span lang="EN-US"> </span><o:p></o:p></span>VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5531053755423105343.post-12892379994055646562013-10-21T12:05:00.000-07:002013-10-21T12:05:44.295-07:00Παραμύθια<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η κορούλα μου και τα παραμύθια, ο φίλος μου και η οικογένειά
του, η εκδρομούλα και ο ουρανός με τον ήλιο να βασιλεύει. Στο ενδιάμεσο κόσμος,
μουσικές, αυτοκίνητο, στροφές, λόγια, πολλά λόγια. Και στο τέλος οι αυριανές
δουλειές. Τα χρήματα που μας λείπουν και οι αγωνίες μας. Για το αν είμαστε
αρεστοί ακόμα ή πόσο μας αρέσει ο κόσμος, για το πώς μεγαλώνουν τα παιδάκια και
το πώς εμείς, για το αν διαρκεί η ευτυχία και πόσο μπορεί να γεμίσει ένα γεμάτο
ή ένα ραγισμένο μπουκάλι. Ο δρόμος και το τρέξιμο, οι προσδοκίες και οι
γρήγορες σκέψεις, οι απογοητεύσεις που δεν επιβεβαιώθηκαν και οι βεβαιότητες
που ματαιώθηκαν. </div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Μέσα σε ένα μυαλό εγκλωβισμένο πέρα από το παρόν, πέρα από
την ανάγκη και την στιγμή, να αναζητά στο υπερπέραν διαβεβαιώσεις. Ενώ εδώ και
τώρα μια φωνούλα τον καλεί γκρινιάζοντας για παρέα πριν να κοιμηθεί. Ο μπαμπάς,
η κουκουβάγια, ένα παραμύθι, ένα νέο ταξίδι γεμάτο φαντασία. Στο φόντο παίζουν
οι σκηνές της καθημερινότητας, οι ουρές, οι αναμονές, η αγωνία και το άγχος αν
θα έρθει η σειρά μου να εξυπηρετηθώ, να πληρωθώ, για το πώς θα φερθώ αν δεν, αν
θα εκπληρώσω τις προσδοκίες των άλλων και αν θα σωθώ από το βάρος των πειρασμών
της πόλης. Παίζει η ταινία, η κασέτα, και δεν τελειώνει ώσπου συνειδητοποιώ με
μια έκτη αίσθηση ότι κοιτάζω τον εαυτό μου από κάπου αλλού, από μακριά. Τον
βλέπω να τρέχει, να προσπαθεί, να αισθάνεται, να στοχεύει, να πετυχαίνει, να
απογοητεύεται, να σκέφτεται. Αλλά είναι ο ίδιος αυτός που κοιτάζει με αυτόν που
κοιτάζεται. Τους χωρίζει μόνο ένα παραμύθι, μια εκδρομή, μια μέρα. Και τους
ενώνει μια σιωπή. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
VKPhttp://www.blogger.com/profile/11520045762392658789noreply@blogger.com0