Τα δεκανίκια του Αοάτ και άλλες κατανυκτικές ιστορίες

Το δάκρυ του μετανάστη μέσα στην παράγκα που λέγεται σπίτι του, 50 μέτρα πίσω από την εκκλησία στον ανήφορο. Ωραία περιοχή με φρέσκο πλακόστρωτο και παλιά σπίτια. Μένουν αλβανοί κυρίως και τα ενοίκια είναι χαμηλά. Περπατάω εκεί συχνά τα βράδια όταν ο σκύλος με τραβάει προς τα εκεί, στα χαμηλά φώτα και τους σιωπηρούς υγρούς στενούς δρόμους με τα ανυψώματα και τα σκαλάκια ανάμεσα σε αναρχοχτισμένα παλιά και καινούργια διώροφα. Εκεί οι μετανάστες χτίζουν τη δική τους άκρη της πόλης, λίγο πιο πέρα από το φασαριόζικο κέντρο.
Εκεί και ο Αοάτ από το Κουρδιστάν με κάλεσε να μπω στην καλύβα που λέγεται σπίτι του ,μόνο και μόνο για να νιώσει ότι έχει λίγη παρέα. Ήθελε όμως να νιώσει πιο πολλά. Ήθελε να δωτο σπίτι του, να μου μιλήσει για τη ζωή του και τις δυσκολίες της, να με αποκαλέσει «φίλο του».
«Έλα, μπορείς να δεις αυτά;» μου λέει, «Τι είναι αυτά τα χαρτιά;», τον ρωτάω, «ΔΕΗ που πληρώνω και κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω καλά», «Ούτε κι εγώ καταλαβαίνω,που τα πληρώνεις αυτά;», «Στην εκκλησία, στον παπά» λέει και εγώ, «Είναι ο ιδιοκτήτης;» «Όχι, αλλά λέει να πηγαίνω 100 Ευρώ το μήνα εκεί» «Σαν ενοίκιο;»,προσπαθώ να καταλάβω αλλά «Δεν ξέρω, η γιαγιά που το είχε, δε μου έπαιρνε λεφτά. Αφότου όμως πέθανε, ο παπάς λέει να δίνω 100 ευρώ στην εκκλησία, δες αυτό το χαρτί». Κοιτάζω κι εγώ και βλέπω μια σφραγισμένη απόδειξη πληρωμής 100 ευρώ από τον Άρη Κασάτη (κάπως έτσι τον εξελληνοποίησαν) προς την εκκλησία και μάλιστα για τους ποιμαντικούς σκοπούς μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης σχετιζόμενης με αυτή. Δεν πρόλαβα να δω περισσότερα γιατί εξεπλάγην και θύμωσα. Και γιατί ο Αοάτ δάκρυσε λέγοντάς μου ότι δε θέλει να μπει στην παρανομία, στο εμπόριο πρέζας και την πορνεία. Θέλει απλά να μείνει στην Ελλάδα γιατί του αρέσει και την αγαπάει. Θέλει να πάρει άδεια παραμονής και πράσινη κάρτα. Θέλει ΙΚΑ για να μη φοβάται την αστυνομία που τον συλλαμβάνει και τον κακομεταχειρίζεται (μου δείχνει τις πληγές στο πρόσωπό του).Εγώ, ο Αοάτ και ο σκύλος μέσα στην παράγκα, 10 το βράδυ πάτωμα δεν είναι στέρεο, από κάτω το χώμα σχεδόν φαίνεται σε σημεία, οι ρωγμές στους τοίχους φοβίζουν τούτες τις ημέρες, το μπάνιο 1χ1 μαζί και νιπτήρας. Θέρμανση και τηλεόραση ούτε που να το συζητάμε. Και 110 Ευρώ στην τσέπη. Αύριο θα μείνουν τα 10. Μένω 100 μέτρα παρακάτω, όσα και τα ευρώ που θα μπουν στο ταμείο του τοπικού παραρτήματος της εκκλησίας. Και αυτή βρίσκεται στη μέση του δρόμου.