Xαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται σαν εσένα, τον Elias, τον Μίμη. Ωστόσο επειδή δε βλέπω κανένα feedback στις οντολογικές σας τοποθετήσεις (δηλαδή πως βλέπουμε την πραγματικότητα) θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις.
Δεν αποδέχεσαι την γραμμική αντίληψη σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο και θέλεις να κινηθείς προς τα πάνω σηκώνοντας μαζί σου αριστερούς, κεντρώους και δεξιούς. Αυτό το θεωρείς λύση στο πολιτικό πρόβλημα που σε απασχολεί (το μέλλον του ΠΑΣΟΚ). Ασπάζομαι κι εγώ την αγωνία σου για την απεμπλοκή απο αγκυλώσεις του παρελθόντος, όμως θεωρώ οτι αυτή η κίνηση δεν είναι η λύση αλλά μέρος του προβλήματος. Η διαφορά μας είναι οτι εντοπίζω το πρόβλημα όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ και τη χώρα μας αλλά παγκοσμίως. Η παγκοσμιοποίηση σε επίπεδο κουλτούρας και οικονομίας αλλάζει και τη χώρα μας και τους θεσμούς και τους ανθρώπους της. Δεν παίρνω θέση υπέρ ή κατά αλλά με απασχολεί το γεγονός οτι η ταχύτητα της πληροφορίας δημιουργεί τεράστιες ανισότητες στην πρόσβαση, την επεξεργασία και την κοινωνική της αποτελεσματικότητα. Ανισότητες που εμπεριέχουν ένα διαχρονικό διακύβευμα: την διάρθρωση ενός κοινού νοήματος, πάνω στο οποίο στηρίζεται η κοινωνική δράση. Στην πολιτική απλά αντανακλάται η διάσπαση, ο κατακερματισμός και η εικονικότητα της οικονομικής βάσης, σήμερα βαθειά κινούμενη απο το εξαιρετικά ασταθές τεχνολογικό κεφάλαιο που δημιουργεί αόρατες, μολονόυι υπαρκτές, χρηματιστηριακές αξίες. Η πολιτική, δηλαδή χάνει τις βασικές της ιδεολογικές αξιώσεις, την αριστερά και την δεξιά, και αυτό εμφανίζεται σε παγκόσμια κλίμακα. Εκεί βρίσκεται, σε υλικούς παράγοντες, η βαθειά κρίση της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν μπορεί να αρθρώσει ένα κοινό νόημα σε παγκόσμια βάση. Δες το και στην πραγματικότητα απο χώρα σε χώρα, άλλη η πολιτική των εργατικών στην Αγγλία και των προοδευτικών στις ΗΠΑ απο των σοσιαλιστών ατην Σκανδιναβία ή τη Γαλλία για να μη μιλήσουμε για την Κίνα και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Στην Ελλάδα, χώρα βαθειά εξαρτημένη οικονομικά απο τη Δύση και τις ιμπεριαλιστικές της πρακτικές, καλείς το ΠΑΣΟΚ να ανυψωθεί πάνω απο την αγκυλωτική πορεία που το ίδιο επέλεξε να ακολουθήσει (νομοτελειακά για μένα ). Για να το κάνει χρειάζεται να ξεπεράσει την στείρα ,λές, την αντίληψη περί δεξιού και αριστερού, δηλαδή να βάλει πολιτική σφραγίδα στην αποσάρθρωση του κοινού νοήματος. Αυτή του η κίνηση θα μπερδέψει ακόμα περισσότερο τους ψηφοφόρους του και η διαρροή θα μεγαλώσει προς την αριστερά που αρθρώνει πιο καθαρό λόγο και νόημα. Είναι συνεπώς μέρος του προβλήματος η υποτιθέμενη απεμπλοκή απο ιδεολογικές αγκυλώσεις και όχι η λύση του. Μόνο μια περίπτωση διακρίνω στην οποία το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγίνει κόμμα εξουσίας. Όταν η Ν.Δ. τελειώσει με τα προγράμματά της επιτυχώς και η Ελλάδα γίνει η Αμερική των Βαλκανίων οριστικά. Τότε πράγματι οι ιδεολογικές ανησυχίες θα έχουν ησυχάσει και ο λαός θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ γιατί θα θέλει ανακατανομή του εισοδήματος (του πλούτου δηλαδή που θα έχει συσσωρεύσει η περιφερειακή επιχειρηματικότητα απο τις επενδύσεις της στους γειτόνους και αλλού). Εκεί διακρίνω την χυδαιότητα της δήθεν αριστερής ταμπέλας του ΠΑΣΟΚ και την υποκρισία της ιδεολογικής του ταυτότητας. Την συνειδητοποιείτε? Βλέπετε ότι η υποκρισία από τα πάνω δημιουργεί κυνισμό και απολιτικοποίηση προς τα κάτω? Συνειδητοποιείτε ότι η απολιτικοποίηση αυτή συσκοτίζει τα πολιτικά νοήματα ουτως ώστε να έχει χάσει κάθε αντίκρυσμα για εσάς η διαφορά αριστερού-δεξιού?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
Σου στελνω μια παλιοτερη αναρτηση μου με μερικες προσθηκες για να δουμε μαζι αν εχουμε το δικαιωμα και τη δυναμη παρεμβασης σε αυτα που συμβαινουν διπλα μας
ΕΠΑΝΩ/ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΩ/ΚΙΝΗΤΙΚΗ
Ουτε αριστερα ουτε δεξια, Επανω.
Οχι -ή αριστερα ή δεξια- και αριστερα και δεξια και αλλού, αρκει να ειναι Επανω.
Ελατε να μελετησουμε και να προτεινουμε την Επανω πολιτικη.
Την πολιτικη του πολιτισμου, την πολιτισμενη πολιτικη, την πολιτικη που θα ειναι Επανω απο δεξιους και αριστερους εγκλωβισμους και αγκυλωσεις.
Δεν μπορει να μου αρεσει μια προταση, μια ενεργεια, ενα εργο, μια προοπτικη και να μου κολλανε ταμπελες και οι μεν να με λενε δεξιο οι δε αριστερο οι αλλοι απροβληματιστο ή απολιτίκ και οι καποιοι αλλοι και γω δεν ξερω τι, επειδη η μελετη και ο προβληματισμος τους κολλαει ή στο σοσιαλ ή στο νεοφιλελευθερ ή σε οποια αλλη ταμπελο-θεωρια.
Ελατε να κανουμε την παιδεια μας οπως οι Αγγλοι, την αναπτυξη μας οπως η Κινα, το βιοτικο μας επιπεδο οπως η Ελβετοι, τα πανεπιστημια μας οπως η Σουηδια, την αξιοκρατια μας οπως οι ΗΠΑ, την ερευνα μας οπως η Ιαπωνια, τις κοινωνικες παροχες οπως η Γερμανια, την ανεξαρτητη κρατικη μηχανη οπως η Ιταλια, την ποιοτητα ζωης οπως η Αυστρια, την κολτουρα μας οπως η Γαλλια, την διασκεδαση μας οπως η Ελλαδα!
Ειναι αδιανοητο εως ανοητο, στη εποχη της παγκοσμιοποιησης, να απαρνουμαστε τα απαραιτητα χρησιμα και θετικα επιτευγματα αλλων χωρων, στο ονομα της αριστερης ή δεξιας πολιτικης ανασφαλειας μας.
Ειναι αδιανοητο να κανουμε αντικειμενικες διαπιστωσεις και να απεμπολουμε το δικαιωμα στη προταση και τη λυση στηριζομενοι στο επιχειρημα οτι ολα ειναι σικε και προαποφασισμενα.
Ειναι ανοητο πολιτικα, να παραιτηθουμε πριν καν αγωνιστουμε, για το νεο που ειτε το θελουμε ειτε οχι θα ερθει, μονο που τοτε καποιοι αλλοι παλι θα το εχουν αποφασισει.
Δεν ειναι πολιτικα ορθο (ειναι "ανεντιμος λαϊκισμος") για να μη μπερδεψουμε τους ψηφοφορους μας, να τους λεμε συνεχως αυτα που θελουν και εχουν συνηθισει να ακουν τα αυτια τους.
Ο κοινός νους των απλων πολιτων ειναι, πολλακις, πιο προοδευτικος απο αλλους εξελιγμενους, μπορει να καταλαβαινει λιγοτερα διαισθανεται ομως περισσοτερα.
ΕΝΑΣ ειχε πει η γη ειναι σφαιρικη και οι αλλοι του ειπαν "βολεψου ειναι επιπεδη".
Ελατε να ανακαλυψουμε και τις αλλες πολιτικες που κρυβονται στα αποκρυφα σημεια των σπουδαιων μυαλών των Ελληνων.
Ελατε να χρησιμοποιησουμε και να εκμεταλευτουμε τα καλυτερα μυαλα της οικουμενης, που δεν ειναι αλλα απο τα Ελληνικα (και Ισραηλιτικα) (και δεν ειναι ρατσιστικο αυτο, ειναι η αληθεια).
Ελατε να βρουμε ή να κανουμε κομμα και ηγετες να υποστηριξουν την Επανω-πολιτικη.
Ας προσπερασουμε τα ξεπερασμενα στενα πλαισια του 'δεξια και αριστερα' και ας πεταξουμε απο Επανω.
Ας ενωσουμε μ' αυτο τον τροπο ολο και πιο πολλους, απελευθερωνοντας τους απο τις ταμπελες που τους φορτωσαν και τις κουβαλουν για μια ζωη. Ας ΕΠΑΝ-Ω-ενωθουμε απεναντι σε συμφεροντα που μας θελουν 'ταμπελάτους', απομονωμενους και ανασφαλεις.
Αυτα σαν αφορμη και εναυσμα απο μια αναρτηση του blogger Elias-Reform Gognitive Fund http://eliasdeleuz.blogspot.com/
"Ας φτιαξουμε τις γραμμες πριν περασει το τραινο"
φιλε VKP
θησαυρε σε ωκεανο, προσπαθησε να βρεις καποιο ποταμι, ειναι πιο ορμητικο και οδηγει καπου.
Αν διψας για προτασεις, ψαξε μεσα σου, θα βρεις θησαυρο.
Εχω και γω και θα τις πουμε αργοτερα, τωρα ειναι η ωρα να ανακαλυψεις τις δικες σου.
Φίλε VKP,
Δεν νομίζω ότι είμαστ ελίγοι αυτοί που "ψάχνουμε" την τοποθέτησή μας στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Την ψάχνουμε, όχι γιατί τη χάσαμε, όπως εύκολα λένε πολλοί, αλλά γιατί την αναζητούμε.
Η αέναη αναζήτηση είναι στοιχείο κινητικότητας και η κινητικότητα εμπεριέχει την αλλαγή και κατά συνέπεια την πρόοδο. Είναι, ίσως, κι αυτή μια στάση αριστεράς.
Δεν έχει ίσως ιδιαίτερη σημασία το τι υποστηρίζουμε, τακτικά ή κατόπιν ωριμότερης σκέψης, στο ζήτημα ποιος θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ. Εγώ, για παράδειγμα, υποστηρίζω με κριτική τοποθέτηση τον ΒΒ. Στο επόμενο διάστημα θα ενισχύσω την τοποθέτηση μου αυτή με εκτενέστερη αιτιολόγηση.
Σημασία, κυρίως, έχει να συνατηθούμε, άνθρωποι και απόψεις, που μιλούν με σύγχρονο καιπραγματιστικό λόγο για τις σημερινές ανάγκες της ελληνικής ή της ευρωπαϊκής κοινωνίας και να δούμε πως από αυτή τη συνάντηση προχωράμε μπροστά.
Έχω πει επανηλλημένα: Μαζί με το ΒΒ θα βρεθούν άνθρωποι που διαφωνώ και με απωθούν, μαζί με το ΓΑΠ ίσως συνταχτούν μυαλά που να με συγκινούν. Η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αριστερά και δεξιάς, προόδου και συντήρησης, περνά τεθλασμένα αυτή τη στιγμή από παλιές ομαδοποιήσεις.
Το ζητούμενο είναι να βρούμε τις δυο αυτές όχθες και να σταθούμε από την ίδια πλευρά του ποταμιού, όχι για να χαζέψουμε το που πάει το νερό, αλλά για να το εκτρέψουμε προς την άποψή μας.
Ρίξε μια ματιά αν θες στις σκέψεις μου στο blog μου και τα ξαναλέμε.
Aγαπητέ φίλε της Αδράνειας και της Αποχής, δηλαδή μέλος της πλειοψηφίας στην χώρα! Οι απόψεις σου είναι πολύ τεκμηριωμένες και θα έλεγα οτι το blog σου ξέρει να διαφωνεί! Χαίρομαι που επέλεξες και τον Vagnes, και πιστεύω οτι αυτό περί feedback οντολογικών τοποθετήσεων, μάλλον είναι σωστό!
Για τον Μαρξ τωρα, δεν είπα ποτέ οτι δεν είναι...κομμουνιστής,αλίμονο.Απλά θύμισα αυτό που έγραψε κάποτε ο μεγάλος Αλτουσερ: δεν είναι το Κεφάλαιο το ευαγγέλιο του κομμουνισμού, αυτό που είπες και εσύ, η αλληλογραφία με τον Εγκελς και το Μανιφέστο είναι η γνήσια έκφραση του κομμουνιστικού ιδεώδους.
Μιλάμε αδελφέ για το ΓΝΉΣΙΟ επιστημονικό έργο του Μαρξ, το αποιδεολογικοποιημένο έργο ανάλυσης(ασχετα με την αληθηινή κομμουνιστική χρειά του).Υπάρχουν δυο ζητούμενα: α) να καταλάβουμε τον φιλόσοφο Μαρξ, β) να καταλάβουμε τον κοινωνικό επιστήμονα Μαρξ.
Δυσκολο να ξεχωρίσει κάποιος τον ένα απο τον άλλο( βλέπε ΚΚΕ για παράδειγμα).Και όμως, αυτό είναι το κεντρικό ζητούμενο στην γνώση, στις τέχνες, στα γράμματα: η διάκριση των ταυτοτήτων, των ρόλων κια η διαλογή των αξιώματων της επσιτήμης.
Εν πάσει παεριπτώσει, είμαι μαζί σου ως προς το ασαφές ,το θολό που εκπέμπει ακόμη και ο δικός μου λόγος, ο λόγος του Ανδρουλάκη και άλλων..Προτιμώ όμως να αφήσω θολά στίγματα,παρά να σιωπήσω( προς θεού, δεν μιλώ για τη Αδράνεια που επιλέγεις και συμφωνώ απόλυτα!)
Μάλλον όμως είσαι κάπως ακράιος περί φόβων για ολικές καταστροφές και τα υπόλοιπα. Ζουμε στην εποχή της ''αναχρονιστικής ψυχαναγκαστικής αμυντικής λειτουργείας του εγκεφάλου μας,'' πολύ σωστά το λές!
Και ως σχετικός με τους πολιτικούς ψυχαναγκασμούς,σου λέω να το ξαναδιαβάσεις αυτό που έγραψες, είναι πολύ περιγραφικό και ακριβές!
Λες Βαγγέλης και Γιώργος να απασχόλησαν απο το 2005 την διεθνή επιστημονική κοινότητα???Δες στο blog μου αν δεν βαριέσαι
Φίλε Vagnes, η πολιτική του αχταρμά είναι μή πολιτική. Τι εννοώ? Συμμερίζομαι το δόγμα του "προς τα πάνω" γιατί εμπεριέχει το πάθος του οράματος. Όταν όμως αυτό αποτελεί ένα πρόταγμα για μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσίας στα εκάστοτε πολιτικά καθεστώτα (αυτό δεν είναι και το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, οτι δεν έχει την εξουσία?)όπως συμβαίνει στην Κίνα με το CCP απο τη γραφειοκρατία του οποίου περνά κάθε νέα επένδυση (πέρα απο τους εκεί μετασχηματισμούς που έχουν να κάνουν με τις πανίσχυρες τοπικές κυβερνήσεις οι οποίες και πάλι ελέγχονται απο το Πεκίνο), τότε προβληματίζομαι ιδιαίτερα με το περιεχόμενο αυτής της αλλαγής. Ο λόγος είναι οτι αυτή περνά μέσα απο πασίγνωστες πολιτικές που έχουν πασίγνωστα αποτελέσματα
- χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας
- μή αειφόρος οικονομική ανάπτυξη που οδηγεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος
- ακραίος ρατσισμός
- κίνδυνος χρηματιστηριακής κρίσης λόγω απελευθέρωσης των χρηματαγορών (ακόμα στην Κίνα οι αγορές ελέγχονται αλλά όλο και λιγότερο χρόνο με το χρόνο)
- οικονομικές ακροβασίες που φέρνουν μεγάλα ρίσκα των οποίων το κόστος πληρώνουν οι πολλοί (σε αριθμό) φτωχοί
- διόγκωση της διαφθοράς
Σε αυτά λέω όχι παρότι είναι στοιχεία της καθημερινότητας μας σε μια "παγκοσμιοποιημένη" οικονομία.
Αγαπητέ Γιώργο, θα διαβάσω το blog σου μιας και είσαι προσγειωμένος και έχεις εμπειρία σε κομματικά πόστα. Η εμπειρία φέρνει και μεγαλύτερη ευθύνη.
Elias, ο καθένας έχει αυτές τις δύο πλευρές μέσα του και γνωρίζοντας τον εαυτό του μπορεί να καταλάβει όλους. Ξανανακάλυψα την μηδενιστική μου φιλοσοφική σκέψη μέσα απο τον Σοπενάουερ πρόσφατα (μέσω Γιάλομ βέβαια) αλλά έπειτα με αγκάλλιασε η απελευθερωτική θεωρία του Μαρκούζε. Τώρα ψάχνω μια πειστική νεο-φιλελευθερη οικονομική ανάλυση για να μου δείξει το αυτονόητο: οτι απο θεωρίες πήξαμε. Η εμπειρία με νοιάζει, η κοινωνική εμπειρία που θα απελευθερώσει την φιλοσοφική/θεωρητική κινητικότητα και θα την κάνει φαντασία. Και μου λείπει φίλε πολύ γιατί καθένας κοιτάζει την πάρτυ του και εγώ μαζί και έχω ενοχές γι'αυτό. Δε φταίω εγώ όμως. Εγώ έχω την ευθύνη να το αλλάξω μόνο. Ίσως αυτη η αλλαγή στις μέρες μας δεν έρχεται μέσα απο μεγάλες κοινωνικές επαναστάσεις παρά απο τη συνειδητοποίηση των σκατών που μας περιτριγυρίζουν. Γι΄αυτό και η οργή που βγάζω και δημόσια. Δεν μπορώ να δω αυτή την ανθρώπινη και συναισθηματική μου πλευρά ξεχωριστά απο την κοινωνική. Είμαι σίγουρος οτι ούτε και ο Μαρξ μπορούσε και γι αυτό ήταν μεγάλος ανθρωπιστής. Εκεί πιστεύω οτι ενώνεται ο φιλοσοφικός και κοινωνικός του στοχασμός. Οι ΚΚΕδες (οχι αυτοί της καφετέριας) το νιώθουν αυτό και δεν αποδέχονται τον δυισμό σου γιατί είναι διανοητικός και αποπροσανατολιστικός. Όχι επειδή δε θέλουν να σκεφτούν αλλά επειδή θέλουν να νιώσουν πρώτα. Να νιώσουν με συναισθήματα τι σημαίνει ανεργία, ανισότητα, αλλοτροίωση.
Αγαπημένε μου Vas, επειδή γνωρίζω το βαθύτατα ανθρωπιστικο σου πνεύμα, μπορώ απόλυτα να καταλάβω τις ανησυχίες σου, γιατί και εγώ μοιράζομαι τις ίδιες.
Αναρωτιέσαι λοιπόν, πώς μπορεί ένα τέτοιο οικονομικό σύστημα,όπως η ελεύθερη αγορά, που θέλει συνεχή αναπτυξη και εξάπλωση, που θέλει διαρκώς λάδι στις μηχανές της, που είναι ουσιαστικά αχόρταγη, να συμπορευτεί με την αειφορία, και το σεβασμό στον άνθρωπο. Όπως διάβασα πρόσφατα" ο φιλελευθερισμός ανήκει στα κλειστά, φονταμεταλιστικά δόγματα που δεν μπορούν να συνυπάρχούν με άλλα" Και έχεις δίκιο που ανησυχείς και που βλέπει έτσι την παγκόσμια πραγματικότητα.
Από την άλλη,και εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, βλέπεις πώς αυτό το σύστημα έχει συντελέσει στην κοινωνιολογική αποσάθρωση των μαζών με την έννοια ότι οι μάζες δε χαρακτηρίζονται πια από τα εισοδήματά τους, αλλά από μια γενική προσάρτηση στις αξίες των ΜΜΕ και επομένως δεν είναι πια ευαίσθητες στις ιδεολογικές αλλά στις λαϊκίστικες επικλήσεις.
Δημιουργούνται λοιπόν οι συνθήκες για την απόλυτη ρευστότητα του νοήματος έως-δυστυχώς- την οριστική απώλεια του νοήματος, πάνω στο οποίο πολύ σωστά λες ότι στηρίζεται η κοινωνική δράση. Αυτός είναι ένας τεράστιος κίνδυνος για τις σύγχρονες κοινωνίες. Ο εκμαυλισμός και ο "εκκαρναβαλισμός",κοινώς "τσίρκο" της ανθρώπινης συνείδησης και καθημερινής πρακτικής, είναι γεγονός και μόνο η πολύ καλή παιδεία, μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα.
Έπειτα, ναι, μια σύγχρονη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, χρειάζεται να κάνει διάφορες αλχημείες, για να μπορέσει μέσα στα σύνορα της χώρας της να νομιμοποιηθεί.Πρέπει να συνδιάσει ανάπτυξη και αναδιανομή,να συνδιάσει τη φιλελεθερη αγορά με το κοινωνικό κράτος,να υπερασπιστεί το όνομά της αλλά να κλείνει και το μάτι στον καπιταλισμό. Ναι, είναι κάπως μπασταρδεμένα όλα, η αριστερά, η δεξιά,αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσε να ήταν;έχεις κάτι άλλο να προτείνεις; Α! Και να μην ξεχνάμε: αυτή τη στιγμή η πιο αχαλίνωτη μορφή καπιταλισμού έρχεται από την "κομμουνιστική" Κϊνα!
Εκτός Vas, αν μιλάει ο ιδεαλισμός σου, ο οποίος θα ήθελε ένα άλλο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα αλληλεγγύης και προόδου να κινεί τα νήματα. Χαίρω πολύ: Και εγώ αυτό θα ήθελα!΄Αλλά δε γίνεται. Βλέπεις ο άνθρωπος εκ φύσεως είναι ένα ωφελιμιστικό, ιδιοτελές, καπιταλιστικό τομάρι!!
Τώρα για το ΠΑΣΟΚ...
Προτιμώ αυτό που επαγγέλεται το ΠΑΣΟΚ και το οποίο γίνεται στο όνομα της ευρωπαϊκης σοσιαλιστικής αριστεράς-και ας είναι υποκριτικό όπως λες- παρά στο όνομα κάποιου άλλου πράγματος.Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ είναι ένοχο ιδεολογικά όσο είναι ένοχα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης. Όμως είναι το ίδιο η Θάτσερ με τον Μπλερ (για τους Βρετανούς,όχι για τους Ιρακινούς, όσο κυνικό και να είναι αυτό); Ο Σαρκοζί με τη Σεγκολέν;Το ΠΑΣΟΚ καλείται όταν ξαναβγεί να ανορθώσει τη δημόσια υγεία,τη δημόσια εκπαίδευση,να δώσει επιτέλους σημασία στο περιβάλλον,να αυξήσει την επιχειρηματικότητα και το τελευταίο μπορεί να γίνει χωρίς η Ελλάδα να γίνει η Αμερική των Βαλκανίων, π.χ μέσω μιας πολύ καλής αγροτικής πολιτικής που θα καταστήσει τα ελληνικά προϊόντα ανταγωνιστικά όπως άλλωστε τους αξίζει να είναι. Πρέπει να συνδιάσει πολιτικές για να ανταπεξέλθει με επιτυχία στο γενικότερο γίγνεσθαι.Τουλάχιστον το «αριστερό» πάτημα,όσο νοθευμένο και να είναι,τοποθετεί στον ορίζοντά του τον άνθρωπο,τον Έλληνα πολίτη.Απλά αυτό είναι θέμα πλέον ικανότητας,έμπρακτης δεξιοσύνης, να το καταφέρει κάποιος.Αλλιώς πώς Vas;Η Ελλάδα κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί.
Και σε ρωτώ πάλι:Η Ιρλανδία, ένα τόσο φτωχό κράτος σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα πώς έχει καταφέρει και έχει αυξήσει κατακόρυφα τους ρυθμούς ανάπτυξης; Η Ελλάδα γιατί να μην μπορεί το κάνει;
Λέτα, και οι ΗΠΑ θεωρούνται η πιο δημοκρατική κοινωνία αλλά... Εγώ απλά θέλω η πολιτική να μιλά στον άνθρωπο και να γίνεται στοιχείο πολιτισμού. Δε θεωρώ οτι υπήρξε στο παρελθόν ούτε πιστεύω πως τα πράγματα παλαιότερα ήταν καλύτερα απλά γιατί, όπως σου εξήγησα αλλού, δεν έχω εμπειρία του παρελθόντος. Επίσης χέστηκα για την Ελλάδα και την κάθε Ελλάδα. Η ανταγωνιστικότητα για την οποία μιλάς είναι απλά μύθος. Ανταγωνιστικότητα νοείται μόνο σε επίπεδο επιχείρησης ή κλάδου επιχειρήσεων, όχι σε κράτη ολόκληρα. Αυτά είναι λόγια των πολιτικών για να πάρουν τον παραπλανημένο λαό με το μέρος τους. Θα έχεις λοιπόν 5-6 αγροτικούς συνεταιρισμούς να παίρνουν όλο το κέρδος. Αν είναι έτσι η ανταγωνιστικότητα, τι να πω? Η Ελλάδα είναι φύσει μια αγροτική χώρα χωρίς βιομηχανική ανάπτυξη και η ανάπτυξη θα έπρεπε να στοχεύει στη γενναία στήριξη της παραγωγικής αγροτικής βάσης της χώρας. Αυτή όμως με την αγροτική πολιτική της ΕΕ απαγορεύεται. Συνεπώς, απο αγροτιά πάμε κατα διαόλου, απο μεταποίηση έχουμε πολύ χαμηλές προστιθέμενες αξίες στο διεθνές εμπόριο και απο υπηρεσίες έχουμε γεμίσει πολυεθνικές και παραρτήματα αυτών ή άπειρες άλλες μικρές εταιριούλες (με την επιδότηση της ΕΕ) που σήμερα είναι αύριο δεν είναι. Αυτό είναι το πρόβλημα και όχι η περιθωριοποίηση. Διδάχτηκα ,ξέρεις, οτι δεν μπορεί να αποδειχτεί εμπειρικά η αιτιώσης σχέση μεταξύ του ανοίγματος της αγοράς και της οικονομικής ανάπτυξης.
Σημασια φιλε vkp ειναι να συμφωνησουμε σε τι λεμε ΝΑΙ και οχι να διαπιστωσουμε οτι συμφωνουμε σε πολλα ΟΧΙ.
Το ΝΑΙ σημαινει απλα:
1) προτασεις απο υγειώς πολιτικα σκεπτομενους (οπως και εσυ φιλε vkp και αλλοι)
2)συμμετοχη στον τοπο ληψης αποφασεων και οχι εγκαταλειψη αυτου του τοπου σε λιγοτερο εως καθολου υγειώς σκεπτομενους και
3)αποσαφηνηση στο μυαλο μας ποιος φορεας εξουσιας (και οχι αφ' υψηλου κριτικης οπως τα σημερινα αριστερα κομματα) μπορει να ειναι ο πιο κοντινος, ο πιο προσφορος να φερει μια ΑΛΛΗ πολιτικη.
Κατα την αποψη μου λοιπον αυτος ο χωρος που περιγραφω πιο πανω δεν ειναι αλλος (τουλαχιστον σημερα) απο το ΠΑΣΟΚ ειτε μας αρεσει ειτε οχι.
Με τους σχολιασμους μας δεν πρεπει να μπερδευουμε τον κοσμο τους πολιτες.
Μεχρι να γεννηθει ή να γεννησουμε την ΑΛΛΗ πολιτικη η λυση ΠΑΣΟΚ φανταζει μονοδρομος.
Με εσενα, εμενα και αλλους μεσα ή σαν μελη ή σαν φιλους ή σαν φιλικους σχολιαστες, μπορουμε να οδηγησουμε το ΠΑΣΟΚ στην ΑΛΛΗ πολιτικη που αναζητουμε,
Αν ψαχνουμε τον παραδεισο στη γη να εισαι σιγουρος δεν θα τον βρουμε, μπορουμε ομως με τη βοηθεια σου, και ολων μας να τον πλησιαζουμε καθε μερα και περισσοτερο.
Αλλοιως θα ειμαστε σαν αυτον που δεν αγορασε λαχειο και περιμενει να κερδισει...
αυτα προς το παρον φιλε vkp
Παρασκευή, 19 Οκτώβριος 2007
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ....
''Το κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί καταστάσεις,αλλά διαδρομές. Το κόμμα δεν είναι πλέον φορέας κοινωνικού μετασχηματισμού''.
'' Πρεπει να είναι η ουτοπία μας πιο συγκεκριμένη, το σύνθημα της συγχρονης αριστερής πρότασης,δεν μπορεί να είναι η ρήξη''.
'' Επαναστάτης σήμερα είναι αυτός που παίρνει την ευθύνη των μεταρρυθμίσεων, που χρησιμοποιέι και αναλύει στην κοινωνία έννοιες όπως διαχείριση,αξιολόγηση,ανταγωνισμός..''
'' Να μην αφήσουμε στη Δεξιά το μονοπώλιο του ''ατόμου'',να δούμε την θετική πλευρά του δημοκρατικού ατομικισμού''
'' Το κράτος δεν πρέπει πλέον να θεωρείται έκφραση της κοινωνίας αλλά αρχιτέκτονας της΄΄
''Να αποδαιμονοποιηθεί ο Μπλερισμός, να αντιγράψουμε τους Εργατικούς στην Αγγλία,ας ασπαστούμε τον Γκιντενς και το θετικό κοινωνικό κράτος''
''Δεν μπορεί ξαφνικά να έγινε η γαλλικη κοινωνία φιλοδεξιά λόγω της επιλογής Σαρκοζί, εμείς ασχολούμαστε με αλλότρια ...''
Μερικά αποσπάσματα απο την δίμηνη συζήτηση( Θερινό Πανεπιστήμιο Σοσιαλιστών) για το αύριο του γαλλικού σοσ/κου κόμματος μετά την ήττα.
Α, ξέχασα! θα αλλάξουν και αρχηγό, αφού βεβαίως καταλήξουν σε νέα ταυτότητα πολιτικών θέσεων.
Τι ωραίο όνομα blog.
Nα ρίξω και εγώ τη σταγόνα μου.
Αριστερά και δεξιά είναι κληρονομιά της Γαλλικής Επανάστασης.
Ας ορίσουμε λοιπόν ως αριστερά το χώρο της αμφισβήτησης και της συστημικής αναδημιουργίας με όλες τις αποχρώσεις και εντάσεις.
ως δεξιά τον χώρο της συντήρησης με όλες πάλι τις διακυμάνσεις.
Σήμερα δεν έχει υποχωρήσει η αριστερά. Απλά ψάχνεται τώρα για προτάσεις που να ξεσηκώνουν τα πλήθη.
Επίσης και η δεξιά βρίσκεται σε ένα τέλμα ή ξαναζεσταίνει τον εθνικισμό, ή μένει στην μονοκαλλιέργεια του εθνικισμού. Πάντως ιστορικά αυτό που κινητοποιεί είναι η αριστερά.
Αν ξυπνήσει μια νέα διεθνής τότε και οι συντηρητικές δυνάμεις θα ξυπνήσουν.
Ο κόσμος προχωρά διαλλεκτικά!
Post a Comment