Tuesday, October 23, 2007
Nεοφιλελευθερισμός: απο τα λόγια στην πράξη
Τσεκάρετε το μπλογκ "love for three oranges" που βρίσκεται στην μπλογκόσφαιρά στα αριστερά του δικού μου μπλογκ, για μερικά ακουστικά κλιπάκια του youtube όπου ο καθηγητής οικονομικής γεωγραφίας David Harvey αναλύει τη δική του "σύντομη ιστορία του Νεο-φιλελευθερισμού". Ο Harvey, εκτός απο το "The Brief History of Neoliberalism" έχει γράψει και άλλα σπουδαία βιβλία μεταξύ άλλων τα "The New Imperialism" και "Conditions of Post-Modernity".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Hi Vasilis :)
Thanks for your comment :) - also thank you for you comment on Kissinger's dubious role in Cyprus, I did not know that - but will look now what I can find on the Internet.
I know that in China he is considered to be "a godly foreigner (well almost)" - the guy that ended China's isolation.
Anyways, I will drop a new post again today :), let me know if you have something worthwhile!
Marijn :)
Oντως, αξίζει πολλά αυτό που προτείνεις και κυρίως στην επικαιροποιημένη εκδοχή του
Ο Vrennus, επισκέπτης του ιστολογίου μου, τον έχω στα λινκς, είχε πριν κανένα μήνα παραθέσει ένα αξιόλογο πόστ επί αυτών που γράφεις..
Καλημέρα φίλε,ελπίζω το...φοβερός να μην ηταν και τόσο ειρωνικό στο ΥΓ(και να ηταν ,δικαίωμα σου,όλα καλά πάλι)
Για τον νεοφιλελευθερισμό,οφείλω να επισημάνω κάτι που ξέρω καλά:δεν αποτελεί δομημένο φανόμενο αλλά ένα ασυνεχές και πολυμεταβλητό φαινόμενο,που πηγάζει απο το κοινωνικό υποσυνείδητο,ως αποτέλεσμα της ατομικής υποσυνείδητης ορμής συμφέροντος και κέρδους. Μετατραπήκαμε σε ατομικά εργοστάσια πλούτου,σε μικρές μονάδες καπιταλιστικής οργάνωσης του χρόνου μας και σε σχεδόν μηχανικά μέρη μιας γιγάντιας συλλογικής υπολογιστικής μηχανής..
Ο νεοφ/μός δεν ανατρέπεται,ουτε βελτιώνεται αν δεν περάσει μέσα απο φιλτράρισμα ατομικής μηχανικής,απο διακριτά όρια επίθυμητής και φαντασιακής ανάλυσης.Ο νεοφ/μος αποτελεί μια αταξικής μορφής λαίλαπα ιδεολογικού αστιγματισμού,μια ευαγγελική πολτοποίηση των κοινωνικών αξιών με στόχο την ψευδαισθητική εξομοίωση των αγοραστικών δυνάμεων.
Δεν υπάρχει συνωμοσία κεφαλάιου,δεν υπάρχει παγκοσμιοποιημένη αδελφότητα κερδών και κερδοσκόπων,δεν υπάρχει καν διαπλεκόμενη ισχύς εξουσίας και χρήματος.Ολα είναι σύγκρουση Παθών και Συμφερόντων,αντίθεση Επιθυμιών και Αναγκών.Οι τάξεις υπάρχουν,οι ανισότητες μεγεθύνονται,ο άνθρωπος μένει.Η επικρατούσα πολιτικοοικονομική ιδεολογία δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά την αντανακλαστική εικόνα αυτών των συγκρόυσεων,κια οχι την κατοπτρική εικόνα των οικονομικών πολιτικών του θατσερισμού και των reaganomics.
Elias, δεν είναι ειρωνικό το σχόλιό μου.
Κι όμως ο Harvey λέει καθαρά οτι υπάρχει αν όχι συνομωσία, τότε συμφωνία κεφαλαίου και εξουσίας, διαφορετικά δε θα μιλάγαμε για πολιτική. Και υπάρχει παγκοσμίως αλλιώς δε θα μιλάγαμε για παγκοσμιοποίηση (μία απο τις πλευρές της). Ο ψυχολογικός παράγοντας που θέτεις στο πως το κοινό τον αντιλαμβάνεται συνειδησιακά σαν ιδεολογία, με μπερδεύει έτσι όπως τον αναλύεις. Αφού οι τάξεις και οι ανισότητες παραμένουν, τότε τι θέση έχουν οι επιθυμίες? Μήπως εννοείς οτι σαν ιδεολογία ο νεο/μός απαλείφει τις υλικές και υπερτονίζει τις πνευματικές διαφορές και ανάγκες? Εξήγησέ πιο απλά τι εννοείς.
Εγώ πάντως, σαν υπερασπιστής της ιστορικής κληρονομιάς της Ευρώπης μας, το βλέπω απλά ως εξής:
Ο οικονομικός φιλελευθερισμός του 19ου αιώνα αποτελεί μέρος του πολιτικού φιλελευθερισμού που εκφράστηκε απο τον διαφωτισμό και μετά. Ο νεοφι/μός δεν έχει αυτό το ηθικό αν θέλεις πρόταγμα, δεν είναι η συνέχεια κάποιας αξιοσημείωτης πολιτικής οραματισμού για την ανθρωπότητα. Αν είναι έτσι, τότε θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το νόημα που συμπυκνώνει η λέξη "φιλελεύθερο" με όλο το δυτικοκεντρικό βάρος που ενέχει. Εκτός και αν δεν πρόκειται για κίνδυνο παρά για μια ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία, ή μάλλον να τη ξαναγράψουμε χωρίς τους ιδεαλιστικούς περιορισμούς που μας μαθαίνουν στο σχολείο. Δε νομίζω όμως οτι κανένας που αυτοαποκαλεί τον εαυτόν του νεοφ/ρο κατανοεί αυτήν την διαλεκτική πάλη.
Τεράστια ζητήματα εδώ. Είμαι πολύ ικανοποιημένος to peer το άρθρο σας. Ευχαριστώ πολύ και είμαι κοιτάζοντας μπροστά για να σας αγγίξει. Θα έχετε την καλοσύνη πτώση μου ένα e-mail;
Post a Comment